Bölüm çoook gecikti biliyorum :( Üzgünüm vakit bulamadım :( Ama diğer bölümü daha erken yazmaya çalışacağım. İYİ OKUMALAR...
Elena'nın ağzından...
"Kardeşi mi?" dedim şaşırmış bir şekilde.
"Ta kendisi." dedi Damon böbürlenerek.
"Hiç bahsetmemişti."
"Çok şaşırtıcı. Kendisi beni pek sevmez diyebilirim." dedi umursamaz bir tavırla.
Off. Kendimi rezil olmuş gibi hissediyorum. Daha bugün tanıştık ve ben evine gelmiş kardeşiyle konuşuyorum.
"Hey Elena. Burada ne yapıyorsun?" dedi Stefan.
"Imm! Seni okulda göremedim." dedim.
"Evet. Kardeşimin geldiğini öğrenince eve gelmek zorunda kaldım."
"Ah! Kapıda dikilmeyeceğiz dimi?" dedi Damon.
"İçeri gelsene Elena."
Stefan'ın ağzından...
Burada olmamalıydı. Damon'la tanışmamalıydı.
"Gel odama çıkalım. Daha rahat oluruz. Bu taraftan." dedim Damon'a sinirli bir şekilde bakarak.
"Tamam."
Yukarı çıktık. Odaya girdiğimizde kapıyı kapadım. Bizi duyabileceğini biliyorum ama elimden başka birşey gelmiyor. En azından bizi göremez.
"Neden geldin?" diye sordum.
"Asıl sen neden gittin? Sana ailemle ilgili özel bir durumumu anlattım ve konuşuruz sanıyordum. Aslında bak. Gitsem iyi olur. Daha yeni tanıştık sonuçta. Beni dinlemek zorunda değilsin. Burada olmamalıyım. Sadece be aramızda bir şey... hissetmiştim. Yani... Bak iyice kendimi rezil etmeden gitmeme izin ver." dedi. Paniklemiş görünüyordu.
"Elena! Beni dinler misin lütfen? Aşağıda da söylediğim gibi Damon geldiği için geri döndüm. Belki sana söylemem gerekirdi biliyorum. Ama acelem vardı. Buraya geleceğini tahmin etmemiştim. Evimi nereden buldun?" diye sordum.
Elena'nın ağzından...
Al işte! Kendimi iyice salak gibi göstermekte üstüme yoook! Şu an kim bilir benim hakkımda ne düşünüyordur.
"Gilbert'lar kurucu ailelerden. İşi yaptırmam zor olmadı. Zach Salvatore adına araştırma yapmama izin verdiler. Biliyorum bunu yapmam çok saçma. Ama bir şey beni buraya itti."
"Bak o şeyi anlıyorum. Sürekli beni sana iten bir şey var. Ama anlamıyorum. Engel de olamıyorum." dedi.
Aramızda bir adımlık yer kalana kadar yaklaştı. Ne yapacağım bilemiyorum. Belki de hiç gelmemeliydim. Şimdi gidebilirim ya da akışına bırakbilirim. Tabiki de AKIŞı tercih ettim.
"Bak. Şu an gerçekten gitmelisin." dedi aceleyle.
"Neden?"
"Çünkü... Ah kimi kandırıyorum ki!"
Tam öpecekken bilin bakalım ne oldu? DAMON oldu tabiki de! Daha ilk görüşte nefret etmekte haklı olduğumu bi kez daha kanıtladı.
"Ayy. Ne kadar romantik." dedi
"Sana buraya girme iznini vermedim. Kapıyı çaldığını da duymadım." diye tersledi Stefan.
"Çünkü kardeşim, kapıyı çalmadım. Ayrıca izinde istemedim." dedi Damon.
Ah! Ne kadar da ukala. Odanın içinde yürümeye başladı. Stefan'ın çalışma masasına ulaştığında kitapların arasından bir resim çıkardı ve resmi bize gösterdi. Ben daha resme bakamadan Stefan anlam veremediğim bir hızla Damon'a yaklaştı ve fena şekilde ittirdi.
"Ne yapmaya çalışıyorsun sen?!" dedi Stefan sertçe.
"Hiiiç! Misafirimize birkaç resim göstereyim demiştim." dedi Damon sırıtarak.
Stefan henüz farketmemişti sanırım ama resim yere düşmüştü. Yavaşta ilerleyip elime aldım. OLAMAZ!!!
"Bu nasıl olabilir? Bu benim. Ama bu resim çok eski ve altında... 'Katherine - 1864' yazıyor..."
4.bölüm sonu.
Unutmayın! ALTIN KURAL - Yorumlar önemlidir :) Gerçekten okuyup yorum yaparsanız sevinirim :) Ayrıca çok mu kısa olmuş? Yorumlarınızı bekliyorum :)
![](https://img.wattpad.com/cover/17474453-288-k746257.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yasak Aşk - (Vampir Günlükleri)
Fanfiction"Sıradan biri gibi görünüyordu. Sıradan bir lise öğrencisi... Ama öyle değildi. Fazlası vardı. O Stefan Salvatore'du... Vampir olanından..." Sevdiğin çocuğun vampir olduğunu öğrenirsen ne yaparsın? Hikaye biraz sizden, biraz uzak... Okuyup kendiniz...