HOŞGELDİN 2015 :)) 2014'ün son bölümüyle karşınızdayımmm :D Tabii siz bana çok kızgınsınız, biliyorum :/ Ama çok yoğundum. Sınavlar, ödevler hiç kendime vakit ayıramıyorum. Ara ara yazmaya çalıştım ve sonunda bölümü tamamladım. Double uzun bölüm yazdım :D Değerimi bilin :D Ayrıca hem yeni yıl için hem de kendimi affettirmek için :D Unutmadan 12K için çok teşekkür ederim. Gerçkenten beni çok mutlu ediyorsunuz. Hele o güzel yorumlarınız... :D Çok seviyorum sizleri ve sabrınız için hepinize çok teşekkür ediyorum :) <3
İYİ OKUMALAR...
Elena’nın ağzından…
“Matt.” diyebildim hıçkırıklarımın arasından. Donup kalmıştık. En azından ben donup kalmıştım. En son böyle bir kazayı babamın içkiliyken araba kullandığı bir gecede geçirmiştim. Zaten ondan sonra da babam ve annem ayrılmıştı. Yavaşça kemerimi çözmeye çalıştım. Ama imkanı yoktu. Feci sıkışmıştı.
“Bonnie? İyi misin?” diye seslendim çabalamaktan vazgeçerek.
“Evet. Yani, sanırım. Sen ve Matt?” diye sordu Bonnie sızlanarak.
“Ben iyiyim.” dedi Matt.
“Bende iyiyim.” dedim. “Ama kemer sıkışmış. Açamıyorum.” dedim. Matt bana döndü ve yardım etmeye çalıştı. Anladığım kadarıyla onun kemeri de sıkışmıştı. Ama uzanabildiği kadarıyla bana yardım etmeye çalışıyordu.
“Bonnie, şu sihirli güç şeysinden yaparak bize yardım edemez misin?” diye sordum son çare olarak.
“Deniyorum. Ama olmuyor.” dedi ve bütün fikirlerim tükendi.
“Stefan’ı arasan. Belki yardım getirebilir.” dedi Matt ve aşırı derece de şaşırdım. Stefan’la çıkmaya başladığımdan beri ilk defa ondan yardım isteme taraftarıydı.
“İyi fikir.” dedim onu destekleyerek. Telefonuma uzanmaya çalıştım ve başarılı oldum. Tabii bir de elimde tutabilseydim daha iyi olacaktı. Ellerim feci şekilde titrediği için tutamadım. Matt uzanmaya çalıştı ama yetişemedi.
“En iyisi benimkinden ara.” dedi Matt.
“Numara ezberimde değil.” dedim somurtarak.
“İşte buna yardım edebilirim.” dedi Bonnie ve yere düşen telefonumu kucağıma bıraktı. Tabi ki psişik güçleriyle.
Stefan’ın ağzından…
“Bunu sen istedin.” dedi Damon ve artık sayamaz hale geldiğim yumruklara bir yenisini ekledi. Tamam. Katherine bir kadın olabilir. Ama nasıl bir kadın olduğunu hepimiz çok iyi biliyoruz. Tabii canının yanmadığını da… Bu sadece Damon’ın stres atma yöntemi. Her ne kadar sıkıcı olsa da. Yani düşünün. Ben bile sıkıldım.
“Damon! Artık başka bir şeye geçsek. Sıkıldım.” dedim ellerimi göğsümde birleştirerek.
“Bende sıkıldım.” dedi Katherine sırıtarak ve Damon bir yumruk daha attı.
“Ahh! Hadi ama Damon görmeyeli bu kadar sıkıcı olmuş olamazsın.” dedi Katherine pişkin pişkin sırıtarak.
“Pekala. Sana söz hakkı verdiğimizi hatırlamıyorum.” dedi Damon sinirli bir şekilde. Sinirlenmekte haklıydı. Sonuçta şu an burada, bu şekilde olmamızın tek nedeni Katherine. Ve… İkimizi birden kullanması. Damon’a en çok koyan buydu. O, hep güzel şeyler onun olsun isterdi. Sadece onun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yasak Aşk - (Vampir Günlükleri)
Fanfic"Sıradan biri gibi görünüyordu. Sıradan bir lise öğrencisi... Ama öyle değildi. Fazlası vardı. O Stefan Salvatore'du... Vampir olanından..." Sevdiğin çocuğun vampir olduğunu öğrenirsen ne yaparsın? Hikaye biraz sizden, biraz uzak... Okuyup kendiniz...
