Bölüm yine gecikti sanırım. Ama gayet uzun bir bölüm oldu bence. Sıkılırsınız diye çok yazmakta istemiyorum. Ama bölüm aralıkları biraz fazla oluyor ve vote sayısıda şu an için gayet iyi bence. Tüm okurlarıma -2.2K olduk. Çok mutluyum :) :D- çok teşekkür ediyorum. Sizler benim canlarımsınız ve elimden geldiğince size layık bölümler yazmaya çalışıyorum :) Köyde olduğum için bölüm araları uzayabiliyor. Kusura bakmayın :) Takipte kalın...
İYİ OKUMALAR...
Elena’nın ağzından…
Ertesi sabah Bonnie ve Jenna’nın zorlamalarıyla okula gitmek zorunda kaldım. Hiç istemesem de Stefan ile yüz yüze kalmak zorunda kalacağım. Bonnie arabayı sürüyordu ve araba sürerken pek konuşmaz. Bu yüzden sessiz bir yolculuk oldu, ki bu benim için çok iyi oldu. Hiçbir şey konuşmak istemiyorum. Hiçbir şey anlatmak ya da dinlemek istemiyorum. Stefan’la da konuşmak istemiyorum. Şu an sadece yalnız kalmak istiyorum. Sadece kendimle…
Okula gelmişiz ben böyle düşünceler içindeyken. İstemediğin ot dibinde biter derler ya, gerçekten doğruymuş. Arabadan iner inmez Stefan’ı karşımda belirdi. “Konuşmamız gerek.” dedi. Ama ben onu dinlemeden yürümeye başladım. Ortalıkta pek kimse yoktu ve Stefan hala sesleniyordu. Ama aldırış etmeden yürümeye devam ettim. Bir anda karşımda belirdi ve gözlerini bana dikerek “Benimle konuşmayacak mısın?” dedi.
“Hayır. Biraz kendimle konuşmaya ihtiyacım var.” Stefan tavrını bozmadan “Sana her şeyi anlattım. Daha ne istiyorsun? Ki hala aklında cevapsız sorular varsa onları da cevaplandırabilirim.” Bonnie’ye baktım ve “Ne yapmalıyım?” dercesine baktım. Bonnie onaylarcasına kafasını salladı.
“Peki, ama dersten sonra.”
“Pekala. Ders çıkışı istersen bizde konuşabiliriz. Hem yalnız kalırız, hem de gizlilik bu konuda çok önemli biliyorsun.”
“Tamam. Ben gelirim. Sen git.”
“Tamam. Görüşürüz.” Gülümsedi. Gülümsemesine karşılık verdim, ama konuşmadım. Bonnie’nin koluna girdim ve sınıfa doğru yürümeye başladık.
Ders çıkışı arabaya bindim ve Stefan’ın evine doğru yola çıktım. -Siz şimdi diyeceksiniz “Araba Bonnie’deydi.” Evet, ama o benim arabamdı. Sabah Bonnie bize yürüyüş yapmak amaçlı arabasız gelmiş ve bende araba kullanacak havam da değildim. Öyle yani.- Vardığımda Stefan kapıya yakın bir bankta oturuyordu. Yanına doğru ilerledim. Oturmam için gözüyle bankı işaret etti. Yanına oturdum. Bir süre sessizlik oldu ve sessizliği bozan ilk ben oldum.
“Beni çağırdın ve konuşmuyorsun. Eğer konuşmayacaksan gidiyorum. Yapmam gereken işler var.”
“Ne işi? Evde yalnız başına oturup kendinle konuşmak mı?”
“Stefan!”
“Tamam. Başlıyorum.”
“Dinliyorum.” Gayet ciddiydim ve ciddiliğimi korumam gerektiğini de biliyorum. Ama öyle masum, öyle çaresiz ki…
“Elena. Bak belki böyle şey konuşmak için, bunları söylemek için çok erken ve hiç zamanı değil, biliyorum, ama…”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yasak Aşk - (Vampir Günlükleri)
أدب الهواة"Sıradan biri gibi görünüyordu. Sıradan bir lise öğrencisi... Ama öyle değildi. Fazlası vardı. O Stefan Salvatore'du... Vampir olanından..." Sevdiğin çocuğun vampir olduğunu öğrenirsen ne yaparsın? Hikaye biraz sizden, biraz uzak... Okuyup kendiniz...
