Bakma sen sabahını kovaladığım akşamlarıma. Gözlerimle uykulu gözlerini kovalayabilirim ama günağrı binlerce sabaha. Gülmeyi yakıştıramadım ki zaten hiç kendime. Bu şehirde sindiremedi beni yada ben onu yakındır terk edişim. Şu ruhumun yorgunluğunu anca bi kış uykusu giderir. Sıcaklığından eli yanan çocuk dokunmaya çalışırmı birdaha o ateşe? Ben artık eminim ateşin sıcaklığını unuttuğuma. Yakından uzak, uzaktan yakın.
Aslına bakarsak baharımı müjdeler yeşim gözlerin. Gönlümün baharı sayalım onların rengini.
Bir yemeğin içine konulacak malzemelerin hepsi elinde olupta yapılış sırasını bilmeyen bir aşçıyla eş değer şu hâlim.
