Ferahlatıcı esintinin günışığı ile birlikte ortadan kaybolduğu bir yaz gecesinden sabaha kadar ait olduğu yeri ararmışcasına sağa sola savrulan kar taneleri yığınlarının ortasında uyanmak.
Açkarna sigara içmemek için birazcık soğuk yemek, çoktan içi geçmiş sobaya uktelerimi doldursam kömürü tutuştursun diye. Kürksüz derimin içinde kaybolacağı sahibine bile bi kaç beden büyük gelen bir paltonun etrafımı saran, savaş içinde olduğum soğuğa karşı bedenimi koruması kadar samimi bir gönüldaş istiyorum ruhumun hapsedildiği şu çetin iklimde.
Artık duvarları üstüme üstüme gelen bir evim var, odaları göz göze geldikçe gözlerimi kaçırdığım gerçeklerle dolup taşmış.
En kötü alışkanlığım aitsizlik evet.
