Ahını alıpta bunca zaman daha geri veremediğimi düşünen kim var ise ödeşmek isterim. Zevâl vakti girdiğim rakı krizlerime ne demeli. İnsan gündelik hayatta yaşayamayıp içine attığı hisleri neden o masaya döker ki. Bakıyorum da gurbetime dur dediğim polen tadı veren ıhlamur kokan şu vakitler tamda olman gereken yer hariç heryerdesin. Krizlerilerimi atlatırım ben bir şekilde, gurbetin de bi çekmelik restlik etkisi olur hayatımda. Bunlara sebep görememek neresinde katlanılan şu yalnızlığın? Meşakkatli hayatımda bercesteliğine meşk etmek isterim ısrarla.
