İklimi güzel insanı bozuk diyarların sınırları içerisindeyim. Saatlerce yağan yağmurun dinmesiyle etrafa yayılan ıslak çiçek kokusunu tadan burnumun beynime yaşattığı hissiyatın verdiği düşüncesizlik le temelli yerleşme fikri doğuyor içimde bu coğrafyaya. Gurbet mi oluyor bu ? kitaplardan okuduğum filmlerden izlediğim kadarıyla gurbet bu değil bu bildiğin aitsizlik. Büyüdüğümü fark ettiren acı gerçekler arasında ne memleketimi nede ailemi özleyemeyişim ilk sıralarda, ben onlara bile ait değilim bütün sorun bu işte. Bir evsiz kadar evim bir kalp hastası kadar kalbim var.
