Bedenim kilitsiz bir hücre ruhum özgür bir mahkum. kabullenme hastalığına yakalanmışım ne geldiyse başıma kabullendim.
Hissizlikten şikayet ederken hissizliğe itilen olduğumu fark ettim, onuda kabullendim. Gözlerimin yorganı örtüldüğünde canlanıp içimi ısıtan hayallerimin daracını kurduğumdan yorgunum biraz affola.
Gençliğimin verdiği yetkiye dayanarak bedenim sapasağlam şayet ruhum bitkisel hayatta. Umutlarımın fişini çekesim var.
