Holding a Heart {George Weasley} [Harry Potter]

05

KATHERINE LUPIN

Ik lever het handgeschreven opstel over een drankje in bij professor Snape, waarna hij me met een lichte frons aankijkt. "Weet u zeker dat u al klaar bent, mevrouw Lupin?" Vraagt hij.

Ik knik, "natuurlijk, het is niet heel lastig om te begrijpen." Professor Snape bladert door het opstel, waardoor zijn blik steeds verbaasder wordt.

"Dit is fantastisch," mompelt hij. "Tien punten voor Slytherin." Ik loop met een lichte grijns terug naar mijn plek, naast Fred Weasley. Professor Snape heeft blijkbaar de Weasley tweeling uit elkaar gezet, waardoor ik beland ben naast Fred.

"Hoe heb je dat zo snel gedaan?" Vraagt hij zacht. Ik buig me wat naar hem toe, en leg uit wat het drankje doet, en geef hem instructies over hoe hij het best zijn opstel kan maken. Als ik opkijk zie ik George Weasley ons heel nijdig aankijken.

"Wat heeft je broer tegen ons?" Vraag ik, waarna Fred ook opkijkt. "Meestal maakt hij direct grappen erover."

"Ik heb werkelijk geen idee, Kath," zegt Fred. Hij heeft inmiddels zijn opstel ook al ingeleverd bij professor Snape, en we wachten totdat we mogen gaan. "Ik zal het hem later wel vragen, is dat goed?"

"Dat hoeft niet perse voor mij," zeg ik. "Hij is alleen zijn irritante zelf niet meer geweest sinds dat ik er iets over heb gezegd." Fred kijkt me fronsend aan, en ik zucht. "Ik heb gezegd dat ik niet altijd vriendelijk zal blijven vragen of hij me met rust wilde laten — en hij vroeg waarom ik jou wel normaal behandelde, maar dat heb ik niet beantwoord."

"Waarom doe je het?" Vraagt hij.

Ik trek mijn schouders op, "ik denk omdat jij ook normaal tegen mij doet — je noemt me bijvoorbeeld gewoon Kath, en je verzint niet steeds een nieuwe reden waarom ik met je uit zou moeten gaan."

"Hij klinkt wel heel erg zo," zegt Fred, "misschien zou je dat ook tegen hem moeten zeggen."

Ik schud grinnikend mijn hoofd, "het is leuker om het te zien proberen." Fred geeft me een zacht duwtje, voordat we het klaslokaal verlaten. We vervolgen onze weg naar de Great Hall voor de lunch, waarbij Fred me meeneemt naar de Gryffindor tafel.

"Kom erbij," zegt hij. "Ze vinden het heus niet erg." Ik ga met een zucht naast Harry zitten, waardoor hij me met een glimlach aankijkt. "Kijk eens aan, Harry mag je al."

"Harry is mijn neefje, sukkel." Harry grinnikt zachtjes om mijn opmerking, maar zegt er verder niks over. "Ik had eigenlijk gehoopt dat je dat wel wist aangezien dat hij de beste vriend is van je broertje."

"Ze hebben vrij weinig hersencapaciteit, Kath, laat ze maar," zegt Ginny. Ik schud grinnikend mijn hoofd, maar Fred kijkt haar beledigd aan. "Draai je om, Fred, laat het arme kind met rust."

"Ik ben niet arm." Ik geef Ginny een zachte duw, waardoor ze grinnikt. "Maar ik ga, voordat ik word aangestoken met de vreselijke Weasley ziekte. Jammer genoeg heb ik mijn neefje er al ten onder aan zien gaan."

"En wat is de zogenaamde Weasley ziekte precies, Kitty?" George trekt zijn wenkbrauwen naar me op, en ik grijns.

"Gryffindor zijn," met een onheilspellende grijns loop ik weg van de protesterende Gryffindor tafel, waarna ik naar de kelders ga. Ik trek een grote verfbom uit mijn kast, die ik verschuil in mijn gewaad.

Stilletjes ga ik naar het kantoor van Filch, waar ik de oranje verfbom plaats. Op een snel tempo loop ik weg van het kantoor, maar ga met een boek naast Mrs Norris ga zitten. Filch rent langs, waarna hij zijn kantoordeur opent. "Ik ga die kleine ratten vermoorden!" Hij stopt voor me met lopen, waardoor hij fronst. "Heb jij ze gezien, Lupin?"

"Wie, meneer?" Ik trek mijn wenkbrauwen in een frons terwijl ik Mrs Norris achter haar oren aai. "Ik heb niemand gezien." Filch stormt weg, en ik sta met een grijns op.

"Je bent een kind van je moeder, Kathy." Ik draai me om naar mijn vader.

"Dat hoop ik wel, ja," ik wijk uit voor zijn staf die hij naar me gooit. "Heeft niemand je nog nooit gooi-lessen aangeboden? Want die heb je zeker wel nodig. En het is niet zo aardig om dingen te gooien naar je kind."

"Het is niet zo aardig om je vrienden te verraden aan Filch." Hij legt zijn arm om mijn schouder heen, waardoor ik mijn neus optrek. "Of is George meer?" Ik maak kotsgeluiden, waardoor hij grijnst. "Je vind hem leuk, Kathy, je gedraagt je namelijk net zoals Lily deed bij James."

Ik schud zijn arm van me af, "ik vind hem niet leuk. Zoek jij nou maar iemand, meneer 'ik hoef niemand omdat ik al een puberale dochter heb thuis'. Geef maar eens het goede voorbeeld, dan zullen we wel zien op wat ik val."

Hij trekt zijn wenkbrauwen op. "Wat bedoel je daar mee?" Ik grinnik zachtjes. "Katherine, wat bedoel je daar mee?"

"Wat ik zeg— ik ben veertien, ik hoef nog niet te weten op wie ik val. Is dat zo erg?" Mijn vader schudt grinnikend zijn hoofd, waarna hij een kus op mijn voorhoofd drukt. "Ik ga naar de commonroom, ik zie je later." Nadat mijn vader me ook gedag heeft gezegd ga ik naar de Slytherin commonroom.

Hoewel mijn vader waarschijnlijk een grap maakte toen hij zei dat ik George leuk vind, werkt het me wel op mijn zenuwen. Want wat als ik hem wel echt leuk vind? Ik weet zelf niet eens of ik hem echt vervelend vind, hoe zou ik dan moeten weten of ik hem leuk vind?

oh, geef me toch een teken.

--------------------

oi mates

xX