Intoxicated|SaiDa

08 : Danger

Sana.

Nakapag ayos at nakaligo na ko nakasuot na ko ng suit, handa ng magpunta sa lawfirm.

Time check 5:30am.

Maaga pa. By 6:30am dapat nandun na ko.

Hinigpitan ko ang necktie ko tsaka tinupi hanggang siko ang suit ko.

Bumaba ako sa sala tsaka binatawan ang shoulder bag ko sa may sofa.

Mabilis lang akong nagluto ng breakfast ni Dahyun at tinakpan ko sa may lamesa.

Kumuha lang ako ng isang toasted bread at mabilis itong kinain. Uminom lang ako ng maraming tubig tsaka ko inakyat si Dahyun sa kwarto niya.

Masarap pa ang tulog niya. Sabi na nga di niya na ko aabutan.

Kinumutan ko lang siya at hinalikan sa noo.

"Good morning~" I whispered bago tuluyang lumabas ng kwarto niya.

Nagsuot na ko ng sapatos at lumabas ng bahay.

Agad akong sumakay sa may kotse at nagmaneho.

Pagdating ko sa law firm konti pa lang ang mga staffs.

I bet public lawyers palang halos ang nasa loob.

Naglog ako sa may information desk tsaka dumiretso sa office ko. May sarili akong office, ako may ari neto eh. Hahaha.

Naabutan ko ang folder sa taas ng desk ko.

Ito na siguro ang description ng kaso na sinabi ni Irene unnie.

Mabilis kong binasa ang buong cass at napangisi ako.

Fast Foward.

"You just closed the case in one trial. You never fail to amaze me. Lugmok na si Lee." sabi ni Irene unnie.

Ilang araw ba? 5 days lang dumaan ang kaso sa mga kamay ko sa first trial sarado agad.

Paano ba naman ang kalaban ko sa kaso sarili niyang anak pinatay niya. Dahil lang sa walang kwentang dahilan na nagkaalitan lang sa propesyon na pinili ng anak niya nagkaganyan siya? Tanginang yan.

Walang kwenta naman kasi ang rason ng taong yun.

"I have to go. Late na, Dahyun is waiting." paalam ko.

"Nauna ka pang ikasal sa akin no. Sige na, ingat." sabi niya at tinapik ang balikat ko.

Lumabas ako ng law firm at napabuntong hininga. Ilang araw ko na nga palang di naaabutan ng gising si Dahyun dahil na lagi akong umuwi.

Saturday ngayon at 6:30pm palang naman kaya maaabutan ko siyang gising.

Sumakay ako ng kotse ko tsaka binatawan sa passenger sit ang shoulder bag ko.

Niluwagan ko na ang necktie tsaka tinanggal ang black suit ko.

Dumaan ako sa isang chocolate store para bilhan si Dahyun bago dumiretso pauwi.

Pagdating ko andun pa pala ang kotse ni Nayeon unnie. Siya kase ang nagpunta dito para samahan si Dahyun.

As I entered the door nanonood si Dahyun ng Mickey Mouse. Ha? Bago yun ah. Langya naging isip bata na nga talaga.

Busy pa siya habang kumain ng noodles.

"I'm home." I said firmly.

"Umuwi ka pa." she hissed. Nagtatampo yata.

"Nayeon unnie, salamat sa pagbabantay kay Dahyun." lingon ko kay Unnie.

"Wala yun. I have to go narin. Si Jihyo ang nakatengga sa cafe ko. Pinerwisyo ko muna." natatawang sabi niya.