Meeting Mr. Mendoza

CHAPTER 06

Chapter 6: Dare

DASHII YAS WHITE

Marami ang nainis dahil sa nangyari kagabi. Pero marami rin daw ang kinilig, marami kasi ang nagsabing bagay kami ni Zachyrie. Which is true, charot.

Natapos ako sa pagkain ng nakasimangot ang pagmumukha dahil sa kalandian ng dalawang matanda sa harapan ko. Simula nang sagutin ni ate Cleeya si kuya ay pait na pait na ako sa buhay ko.

"Kuya! Stop na, nandito na sa school," sabi ko at tinanggal ang pagkakaseatbelt "Landian Pamore." bulong ko at naglakad na palabas ng sasakyan nang huminto ito.

Habang naglalakad ay nakita ko si Zach sa likod ng isang puno kausap yung mga tropa nya ,sila Ivan. At dala ng kuryusidad ay lumapit ako at nakinig sa usapan nila, alam kong masama ang nakikinig sa usapan ng iba pero kase nakangisi sila kaya naman nakinig ako. Epal ako eh.

"Nice bro, ang galing mo pa lang umarte na sweet kay Dashii?" sabi ni Ivan, dahilan para mapatawa ako ng mahina. Mama nila sweet. Joker kayo?

"Of course. Its for my car, and for my baby. I can do anything for them." sabi nya kaya napatawa ako ng mapakla, oo nagkaroon ng lasa pati ang tawa ko dahil sa sobrang sweet ni Zach. Nakakagigil, pigilan niyo ko.

Lumabas ako nang kinatataguan ko at nagpakita sakanila. Gulat naman silang napaharap saakin.

"Hi." bati ko ag nagsalpak ng pekeng ngiti sa pagmumukha ko. Mamatay na talaga ang mga sinungaling sa mundo. Nang gamit pa sila ng ibang tao para sa kagaguhan nila, wala silang kuwenta.

"K-kanina ka pa dyan?" tanong ni Evan. Gulat na gulat sa biglang pagsulpot ko.

"Honestly? Yes." I smiled. "Nice joke." I smiled even more. "All this time, it was just a fucking dare? Oh my god, that was epic! You did a good job." I said sarcastically as I looked at Zachyrie. "Now, your car and baby is all safe." dumb shit, just die.

"Goodbye, have a bad day." pagpapaalam ko at naglakad na palayo sakanila. Ano naman kung naprank ako? Edi okay, wala akong pakialam. Sama sama silang mahulog sa impyerno mga gago.

Mga lalaki talaga. Puro mga paasa. Kasalanan ko bang marupok ako ha? Kainis naman letse.

Mama nila nafall. Punyeta naman eh minsan na nga lang ako magkagusto palpak pa.

'Sa maling lalaki pa.'

Pumasok ako ng room at nandon na sina Lecx nakaupo sa bandang bintana. Tumingin sya saakin at ngumiti, ganon di naman ang ginawa ko. Wala ako sa mood para yumakap. Next time nalang. Nasaktan ako dahil sa walang kwentang feelings? I mean it hurts my fucking ego, a lot. As in a lot.

Why am I affected by the way? As if I care.
Pag kaupo ko sa upuan ko ay syang pagdating nila Ivan na mukhang may hinabol. Mukha silang kinana ng isang dosenang bakla.

"Dashii!" tawag nila sa pangalan ko, pagkapasok nila sa classroom.

"Oh?" tanong ko habang walang ganang nakatingin sakaniya. Wala akong pakialam sa kung anong gusto nilang sabihin saakin.

"Sorry." bulong nito pagkalapit sakin.

"Please forgive us." sabi pa niya na ikinangisi ko. Wala akong pakialam.

"Sorry rin " sabi ko at ngumiti.

"Bakjt?" tanong nila.

"Because you're not forgiven." sabi ko at nagsalpak ng earphone sa tenga, sumandal ako sa upuan. Nang dumating na ang unang teacher ay nagsibalik na sila sa kani kanilang upuan.

"Good Morning Class." si ma'am, hindi ako sumali sa pagbati dahil wala ako sa mood.

'Ano siya chix?'