The Living Bliss

Chapter 16: Party

Ang sumunod kong klase ay tungkol naman sa mga halamang gamot. It wasn't that much fun. Lalo pa at ginugulo ni Kai at Professor Carrow ang utak ko from time to time. I can't focus. Ni-hindi ko magawang maki sabay at makipag kilala sa mga kaklase ko. Gusto ko na lang bumilis ang oras para matapos na ang araw na ito. O kaya ay makasama ko manlang sana sina Jang at Norily dito.

Hindi ko inasahan na ganito karami ang mga magiging kaganapan sa first day of school ko. It was too much for me knowing that my Professor is the one who anhilated my race. Kahit na sinabi ni Kai na po-protektahan nya ako, I'm still scared. Any moment now I could be killed. Lalo pa at hindi pa pala bumabalik ang gift ko.

Hindi tulad dati na nade-depress ako malaman lang na nawala ang gift ko, mas maayos ngayon ang pakiramdam ko. Hindi na ako nade-depress. Probably because the Aplísta has been removed from me already.

Sa pagkakataong ito, the world is with me. Mabilis na dumaloy ang oras para sa akin. Probably because I'm thinking too much. Nasa huling subject ko na ako para sa umagang ito. Medyo nakuha nito ang pansin ko dahil tungkol sa mga mythical creatures dito ang topic.

Napapitlag lang ako nang biglang bumukas ang pinto ng classroom. It was loud and it got the attention of everyone here in this room, including the Professor's.

My eyes grew wider when I saw who it was. Jeremy, the celerity guy. He's now trying to appologize with a 'peace sign'. What kind of appology is that?

Napailing lang ang Prof. bago pinaupo si Jeremy. It's as if she's already used to Jeremy. Sinundan ko ito ng tingin habang nag hahanap ito ng mauupuan. When his eyes met mine, sumilay agad ang ngisi sa mga labi nya.

Dumiretso sya sa direksyon ko at naupo sa tabi ko. Yes, blangko ang upuan sa tabi ko. No one wants to sit beside me since I'm the new kid here, and I don't blend in, just yet.

"Hey."

Tipid na nginitian ko lang sya. "Hey..." ibinalik ko rin agad ang tigin ko sa Professor. Ayaw kong mapag initan.

Nakita ko sa pheriperal vision ko kung paano itukod ni Jeremy ang siko nya sa lamesa, at pumangalumbaba habang naka titig sa akin.

"You're no fun. Bakit nakikinig ka pa sa kanya?"

Pasimple ko lang syang nilingon sandali. Ayon nanaman ang mapaglarong ngiti sa mga labi nya. I heaved a sigh before facing the other way. So I guess I just met the trouble maker of this school. The happy go lucky one whose living his life to the fullest, na balak pa yatang idamay ako.

"Because I'm a good student." Muli ko syang sinulyapan. Now forming a grin with my lips. "Ikaw? How was detention?" I was trying to piss him off a bit.

Nagulat ako nang sumandal sya bago itaas sa lamesa ang mga paa nya! He really is a badass.

"Awesome. There's this hot chick who was also held in detention. I saw her panties because her skirt was too short. So, piece of advise, kung ayaw mong masilipan, wag kang gagaya sa babaeng 'yon."

Unti-unti, nawala ang ngisi sa labi ko. Namula yata ako dahil sa sinabi nya. He was so proud saying that he saw a girl's underwear in broad daylight.

Napa iwas ako ng tingin. I don't think I want to be friends with him.

"You're a jerk. Please don't talk to me anymore, you prevert." May bahid ng pagka inis na ani ko. Bilang babae, ayaw kong binabastos ang iba pang mga tulad kong babae rin. At ang mga katulad ng lalaking ito ang tunay na banta sa aming mga kababaihan.

"Hey. I'm not the bad guy here. You asked me and I gave you an honest answer."

Okay. He does have a point. Pero naiinis pa din ako. Hindi ko sya pinansin hanggang sa matapos ang klase.