სემი საწოლში იწვა, ჩანიოლს კი სავარძელზე ეძინა. თვალები დავხუჭე და გავახილე, მეგონა მეჩვენებოდა, მაგრამ არა.
კარი ფრთხილად დავხურე და სამზარეულოში ჩავედი. ისევ გავშეშდი, ჯონგინი რაღაცას ამზადებდა, როგორც კი დამინახა მომიახლოვდა, წელზე ხელი მომხვია და მისკენ მიმიზიდა.
-არ გშია? -მისი ხმის გაგონებაზეც კი კანკალს ვიწყებ.
-ძალიან მშია.
-იმ ორს არ დაუძახებ?
-სძინავთ და გავაღვიძო?
-ჰო გააღვიძე.
შოკირებული ვიყავი, ამ ორ Heartbreaker-ს რა დაემართა? ნამდვილად სიზმარში ვარ. კარზე დავაკაკუნე და შევაღე, რომ შევედი სემი საწოლზე იჯდა და ჩანი თასმებს უკრავდა.
-რა გემართებათ? - ამოვიოხრე.
-რა მოხდა? -მკითხა სემიმ.
-ჯონგინი სამზარეულოშია, ჩანი კიდე თასმებს გიკრავს. რა უნდა ხდებოდეს?
-მოვრჩი. -თქვა ჩანიმ და წელში გასწორდა.
-მადლობა. -წკრიალა ხმით უპასუხა სემიმ.
-საუზმე მზადაა, ქვემოთ ჩამოდით. -ვუთხარი და ოთახიდან გავედი.
-Sammy's POV-
არვიცი ჩანიოლი რას გეგმავს, მაგრამ ვფიქრობ ყველაფერი კარგადაა. მე მის საწოლში მეძინა. დაჯერება მიჭირს, ნუთუ დამესიზმრა? არა.
აბაზანაში სარკესთან ვიდექი და ყველაფერ ცუდზე ვფიქრობდი, თუ როგორ შეიძლებოდა ჩანიოლს ჩემთვის გული ეტკინა. სარკეში საკუთარ თავს ვაკვირდებოდი. ერთი უბრალო გოგო ვარ. მოოქროსფრო გრძელი თმა, "ჩოლკა" და თაფლისფერი თვალები მაქვს. სუსტი და საშუალო სიმაღლის ვარ.
უეცრად კარზე ჩანიმ დააკაკუნა და მთხოვა მალე გავსულიყავი. ჩანის დაველოდე და შემდეგ სამზარეულოში ერთად ჩავედით. ქლოე და ჯონგინი რაღაცაზე იცინოდნენ და მეც დავინტერესდი: -რაზე იცინით?
-არაფერზე. -მიპასუხა ჯონგინმა.
-დასხედით. - გვითხრა ქლოემ.
-ძალიან მშია! - ამოიხვნეშა ჩანიმ.
-დღეს რა გეგმები გაქვთ? -გვკითხა ჯონგინმა.
-მე სახლში უნდა წავიდე. -ვთქვი და ჭიქიდან ყავა მოვსვი.
-მე კი ბიბლიოთეკაში უნდა წავიდე. - თქვა ქლოემ.
-წამოგყვები. -უპასუხა ჯონგინმა.
- კარგი და შენ რა გეგმები გაქვს ჩანიოლ? - ჰკითხა ქლოემ.
- არვიცი, ალბათ ვინმე ბოზს ამოვიყვან სახლში.
ჩანის ნათქვამზე გავბრაზდი და სკამიდან წამოვხტი.
- უკვე მიდიხარ სემი? - მკითხა ჯონგინმა
- ხო, საუზმისთვის მადლობა.
- დროებით - მომაძახა ქლოემ.
ჩანთა, ტელეფონი და ქურთუკი ავიღე და კარი გავაღე. ჩანიოლი ამედევნა და ეზოში გამაჩერა.
- ამ საღამოს ფილმს ვუყუროთ?
- რა? - გავიკვირვე.
- ფილმს ვუყუროთთქო?
- მე მეგონა სხვა გეგმები გქონდა. - ვუპასუხე და წასვლა დავაპირე. მაჯაში ჩამავლო და ისევ გამაჩერა.
- სხვა ყველაფერი მოიცდის. თანახმა ხარ?
- კარგი ჰო.
- საღამოს ჩემთან გელოდები. - ბედნიერი ჩანდა.
მისი მხრიდან კარგი საქციელია, მაგრამ სამზარეულოში, რაც თქვა იმაზე ჯერ კიდევ ვბრაზობ.
სახლში მივედი, ოთახში ავედი და წამოვწექი. ჩანიზე ვფიქრობდი. მისი გარეგნობა მაგიჟებს. დიდი სხეული, სიმაღლე, ძლიერი მკლავები, მარწყვოსფერი ტუჩები, გრძელი შავი თმა...ის...იდეალურია. მიყვარს! ჩავიბურტყუნე და თავი ბალიშში ჩავრგე. ჩამეძინა და რომ გავიღვიძე უკვე წასვლის დრო იყო. უცებ წამოვხტი მოვემზადე, გავედი და ტაქსში ჩავჯექი. ჩანის სახლთან გადმოვედი და ჭიშკართან დავდექი. შესვლა არ მინდოდა, არ მინდოდა ისეთი რამ მენახა რაც გულს მატკენდა. ბევრი ყოყმანის შემდეგ დავაზარუნე და ჭიშკარიც გაიღო. ეზოში შევედი და სახლის კართან ჩანი დამხვდა. შორიდან ხელი დამიქნია და გამიღიმა.
- ჰეი. - მივესალმე და ხელი დავუქნიე.
- გამიხარდა, რომ მოხვედი.
- რა ფილმს უნდა ვუყუროთ?
- გრეის ორმოცდაათ ელფერს. - მიპასუხა და ტუჩის კუთხეში გაიღიმა.
გავწითლდი და გვერდზე გავიხედე. ჩანიმ შეამჩნია და ხელი ნიკაპზე მომკიდა.
- რამე მოხდა?
- არაფერი. - ვუპასუხე მე.
ქურთუკი გამომართვა და მისაღებში შემიპატიჟა. გავიგონე მოსამსახურეებს როგორ უთხრა, რომ წასულიყვნენ. მოსამსახურეები წავიდნენ და ვებერთელა სასახლეში მხოლოდ მე და ჩანი დავრჩით. უხერხულად ვიჯექი დივანზე. შემდეგ ჩანი მისაღებში შემოვიდა და მთხოვა გავყოლოდი. ჩაბნელებულ ოთახში შემიყვანა, ცოტა შემეშინდა, მაგრამ როცა შუქი აინთო დავმშვიდდი, კინოთეატრში ვიყავით. ოთახში უზარმაზარი დივანი, ტელევიზორი და მაგიდა იდგა, იქვე მაცივარი იყო. ჩანიმ სასმელი და პოპკორნი მოიტანა და ფილმი ჩართო. ბინძურ სცენებზე ვწითლდებოდი ჩანი კი დამცინოდა ამაზე.
- რატომ წითლდები? - მკითხა, თან იცინოდა.
- არვიცი. - სიცილითვე ვუპასუხე.
- ძალიან საყვარელი ხარ, როცა წითლდები.
-ვიცი.
ერთმანეთთან ახლოს ვიჯექით. ჩუმად გავხედავდი ხოლმე, ისეთი სრულყოფილია...მე მასთან თავს კარგად ვგრძნობდი. არ მინდოდა, რომ ფილმი დასრულებულიყო, კიდევ მინდოდა მასთან ერთად ყოფნა, მაგრამ დასრულდა, მისაღებში გავედი და წასასვლელად მოვემზადე.
- უკვე მიდიხარ?
- ხო. ფილმი დასრულდა და წავალ.
- ცოტახნით კიდევ დარჩი, გთხოვ. - საწყალი თვალებით მიყურებდა...ისეთი საყვარელი იყო! მისი შეჭმა მინდოდა!
- რა უნდა გავაკეთოთ?
- სიმართლე თუ მოქმედება ვითამაშოთ?
- არ მინდა.
- კარგი რა, გავერთობით. მიდი დამთანხმდი.
- კარგი.
- ჩემთან ავიდეთ.
- მოდი მისაღებში დავრჩეთ.
- არა, წამოდი. - გაბრაზდა.
ხელი ჩამკიდა და ზემოთ ამიყვანა.
ოთახში შევედით, მე საწოლზე დამსვა თვითონ კი სავარძელში ჩაჯდა.
- დაიწყე. - ვუთხარი მე და კომფორტულად მოვთავსდი საწოლზე.
- სიმართლე თუ მოქმედება?
- სიმართლე.
- ბოიფრენდი გყოლია?
- კი.
- რატომ დაშორდით?
- შემდეგში მკითხე. სიმართლე თუ მოქმედება?
- სიმართლე.
- ნაშების გარდა ვინმე გყოლია?
- არა. სიმართლე თუ მოქმედება?
- მოქმედება. - გაუაზრებლად ვთქვი, შემდეგ კი ნამდვილად ვინანე.
- მაკოცე. - მის თვალებში ცეცხლი აინთო.
- რა? - პომიდორივით გავწითლდი.
- მაკოცე !
- არა, გაგიჟდი? მე წავედი.
- ვიცი, რომ ჩემს მიმართ გულგრილი არ ხარ.
- საიდან მოიტანე?
- მე ვერ მომატყუებ ძვირფასო.
- დავუშვათ ეგრეა, ლოგინში ჩამიგორებ და მორჩა.
- ანუ აღიარებ?
- არა, უბრალოდ ვთქვი. - უკვე ძალიან მაბრაზებს.
- ძალიან საყვრელი ხარ.
- გიჟი ხარ ჩანი. - ვუთხარი და თავი ჩავხარე.
ელვის სისწრაფით მომვარდა და მომეხვია. მოუდლოდნელი იყო, თვალები გამიფართოვდა. არ მინდოდა, რომ გავეშვი, მაგრამ ასე უცებ ხელში ვერ ჩამიგდებს. ხელი ვკარი და უკან დავიხიე. ქურთუკი მოვიცვი და კარისკენ წავედი.
- დაბრუნდები სამანტა, ჩემთან დაბრუნდები.
უკან არ მომიხედავს და სახლიდან გავედი. ხო, ჩემი სრული სახელი სამანტა მოროუა. სახლში დავბრუნდი და წამოვწექი. ღამის 11საათი იყო, არ მეძინებოდა, ისევ ჩანის ნათქვამზე ვფიქრობდი. მასთან მინდოდა, მაგრამ არ შემეძლო. ის ჩახუტება ჩემთვის ყველაფერი იყო. მისი სურნელი, მისი მკლავების სითბო, გახშირებული გულის ფეთქვა და სუნთქვა. მაგიჟებს! ჭკუიდან გადავყავარ! უეცრად ტელეფონმა დარეკა, ქლოე იყო.
- მოხდა მოსახდენი?
- შენ საიდან გაიგე?
- ჯონგინმა მითხრა.
- და მას ჩანიმ უთხრა?
- რათქმაუნდა. ჯონგინმა შენზე მკითხა სემი.
- რა?
- მკითხა თუ რა მოგწონს, შემდეგ კი მითხრა, რომ ჩანის აინტერესებდა.
ალბათ მეღადავებით.
ცოტა დავაგვიანე. 😂 მადლობა, რომ ბოლომდე წაიკითხეთ ❤ თუ მოგეწონათ დაავოუთეთ ❤
