ANONYMOUS

CHAPTER 39

HER SIDE

"Are you sure you want to go home now? Laguna is faraway from your homeland. It'll take you days to arrive there." Ani Jameson.

"I assure you, I am perfectly just fine."

"But you haven't heald yet. Baka ma-infect 'yang paa mo if you keep on moving it." Akmang ipahiga niya ako pabalik sa kama ng umiwas ako.

"Alam mo, ang pakealamero mo." Sumbat ko sakaniya.

"I'm just being a doctor here Ms. Sarmiento. And it is my duty to take care of my patients."

"May kasabihang costumer is always right."

"Oh yeah? Well, in this king of case, doctors are always right. And you're not a costumer, you're an injured parient." Pangangaral niya

I rolled my eyes. "Anong pingkaiba dun? Eh, magkatulad lang naman. But not in the same situation and a matter of case!"

Bumuntong hininga siya, probably naiinis na sa akin. "You know what? To proffessional like you--"

"Buti alam mo"

He glared at me. "Ahem! Proffessional like you... you're a stubborn."

"I'm not a stubborn."

"If you're not a stubborn, then lay there and rest for 2 days. I'll assign a nurse to watch after you." And with that he left.

Wala naman akong choice kundi humiga nalang at magpahinga. Tch! Doctors are always right? Pasalamat ka injured ako!

Gusto ko ng umuwi dahil panigurado bukas pangalawa tatawag at tatawag 'yung Sandoval na 'yun at maghi-hysterical.

Knowing Race...

----_________----

Ewan ko nalang.

2 days later...

Nasa cachier arsa na ako at bumayad na sa bills ko. Hindi naman ako nahihirapan kasi dala ko ang ensurance ko and such.

"Jacky!" Rinig kong tawag ng lalake sa likod ko kaya nilingon ko siya.

O_________O

"Ba't nandito ka?!"

But instead of answering me ay niyakap niya ako ng mahigpit.

O_________O

>__________<

"Woi--"

Kinalas niya ako sa yakap at niyugyug.

Sabi ng huwag akong yugyugin eh!

>__________<

"Ok ka lang?! Nasugatan ka ba?! Nabalian?! May cancer?! Ano?! Sabihin mo! Bilang na ba ang buhay mo?! Jacky! Sumagot ka! Sagutin mo ko!" Sigaw niya.

Tch!

Inalis ko ang kamay niya sa braso ko. "Sigaw ka ng sigaw! Paano ako sasagot? Eh, rumaratatat ka na diyan!" Sigaw ko sakaniya

Napatigil naman siya at lumunok.

"I- I'm worrid sick." Alala niyang sabi.

"Oo, baka nga sa pagiging masiyadong  pag-alala mo sa'kin ang ikamatay mo ng maaga Sandoval." Pananakot ko.

"Ha!" Singhal niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.

Akmang yayakapin niya na naman ako nang umiwas ako.

"Yakap ka ng yakap, nakakachancing ka na."

And as the Race Sandoval he is ay suminghal na naman siya to the power of ten