Hayatımın hem ilk hem son yıllarını yaşıyorum.Yaptıklarımın ve yapmadıklarımın azabını burda çekmeye başladım bile.Hesap çetin olacak gibi.Mezarlıklar artık içimi karartıyor,yaşlı insanlardan kaçar oldum-Genç olmanın ölüme ne faydası varsa-Otobüs mezarlıktan geçerken ufacık bebek mezarlarına takıldı gözüm nefesim daraldı,kalbim sıkıştı ,olduğum yere çöktüm,başımı ellerimin arasına aldım,dudaklarımı ısırdım,gözlerim kararır gibi oldu.Cebimde o nefret ettiğim ilaçları aramaya koyuldum.Öleceğim.Hazır değilim.Alıp verdiğim her nefesin ölüme büyük bir adım olduğunu bilmek,gelecek planları olmadan yaşamak...Öyle bir ateşe veriyor ki yüreği,dünyadaki tüm suları yüreğime serpseler sönmeyecek gibi geliyor...
***
Hastanenin koridorlarındayım.Şimdilik getir götür işleri yapıyorum.Öğrencilere asistan densede şuan yaptığımız tek şey amelelik çömez gözüyle bakıyorlar.Çok yoruluyorum.Ama beni en çok yoran şey günden güne benimle eriyip giden hastalar...Onları gördükçe içim parçalanıyor...Her gün mutlaka bir cenaze oluyor.Hiç duymadığım hastalıklar yüzünden insanlar ölüyor...Derin...Seni nasıl bırakacağım ben..Başkalarımı tutacak ellerinden,başkası mı bakacak gözlerine ,bir başkası mı okşayacak saçlarını,başkası mı öpecek dudaklarını?Yine yaşlar hücüm ediyor gözlerime hunhara,kızgın bir demirle dağlanıyor yüreğim...Gözyaşlarımla beraber hastalığımda akıp gitse keşke...BİLMİYOR! Bilmiyorsun!Derin...Derinim... Özür dilerim sevgilim ... Sana her gün yalan söylüyorum ... Ben "İyi" değilim.
"Ardammmmmmmmmmm"
Başımı kan tüperiden kaldırıp Derine bakıyorum kızarmış gözlerle...Bembeyaz önlük ne kadar yakışıyor ona...Eminim gelinlikte yakışır...Her ne kadar o gelinlik giyerken ben kefen giyecek olsamda...
"Efendim birtanem" diyorum olabildiğince güçlü bi sesle
"Niye daldın öyle?"
"Uykusuzu biraz" Hep aynı yalan!
Gelip boynuma sarıyor kollarını,öpüyor yanağımdan geri çekilip doğruluyorum.Suratıma bakıp gülümsüyor.
"Arda"
"Evet?"
"Seni Seviyorum"
"Bende,bende seni seviyorum meleğim..."
"Çıkışta beraber sahile iner miyiz?"
"Olur." diyorum kan tüplerini alırken.Ağır ağır koridora çıkıyorum.Koridorun ortasına gelince başım dönüyor,ellerimin gevşediğini hissediyorum.Gözlerimi tavana dikip nefes almaya çalışıyorum.Ceplerimde ilaçlarımı arıyorum sanki zamanın akışı yavaşlamış gibi kan tüpleri birer birer yere düşüp tuzla buz olurken,gözlerim kararıyor,bacaklarım titriyor,uğultuların arasında cam kırıklarının üzerine yığılıyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüzün Denizi
Chick-LitYAŞANMIŞLIKLARDAN ESİNLENİLMİŞTİR Bir düşünün daha hayata başlıyorum derken ölüm korkusu kapınızı çalsa...Her aldığınız nefes size ölümü hatırlatsa,Ve Azrailin soğuk nefesi her an ensenizde dolaşsa....Ne yapardınız? *** Arda ve Derin...İki genç...İk...
