Multimedyada : Arda...
Kuş sesleri ve Derinimin ılık busesiyle uyanıyorum.Hala onunlayım ve çok mutluyum.Telefonu açtım 42 cevapsız arama ve bir yığın mesaj hepsi annem ve babamdan çok teleşlanmış olmalılar.Toparlandık Derinin ellerinden tuttum.Telefon çaldı tekrar. Annem çok telaşlanmış ve kızmış gibiydi hemen eve dönmemi istedi.İlk Derini evine bıraktım daha sonra evin yolunu tuttum.
Eve vardığımda annem kapıda bekliyordu.Daha bahçeye adım atar atmaz elindeki hırkayı sırtıma geçirip sanki yıllardır yokmuşum gibi boynuma sarıldı.
"Nerdeydin?"
"Şey...Ben"
"Seni çok merak ettim!"
"Ama...Ben..."
"Oğlum dün Nerde kaldın!"
Hiç durmadan soru soruyor konuşmama izin vermiyordu.Yüzü kireç gibi bembeyaz hasta olmasam bu kadar teleşlanmazdı!Ölmemden korkuyor.Acizliğimi,zayıflığımı ve hastalığımı biliyor.Ama görecek iyleşeceğim o zaman Derinle beraber eve günlerce dönmeyeceğim.
***
"Nerdeydin oğlum konuşsana!" Sanki konuşmama fırsat veriyor ya derin bir nefes aldım.
"Derinleydim."
"Şu doktor kız?"
"Evet o "
"Nerdeydiniz!?"
"Piknikte."
"Gece yarısı mı?"
"Orada kaldık."
"Soğukta ne işin vardı dışarda hasta olacaksın!"
"Bir şey olmadı."
Gözlerim babama kaydı çok bitkin görünüyordu zor bir gece geçirmiş olmalı.Kır saçları dağılmıştı.Gözlerinin altında mor halkalar oluşmuştu.
"Oğlum yapma böyle o saatte dışarda ne işin vardı.Anneni düşün. Dışarda durulur mu hem o saatte dışarda olan kızdan..."
"Anne!"
"Ne oğlumu da mı merak etmeyim!"
"Neden telefonun kapalıydı?"
"Anne ben üstümü değiştirip hastaneye gidicem."
"Oğlum yavrum bak bırak şu doktorluk sevdasına ha? Bak hastalığın ilerleyecek.Aç gözlerini doğru düşün KANSERSİN sen."
"Anne Ben DOKTOR olucam!!!Kanserde değilim!Değilim anladın mı! İyleşeceğim!Bana inanmayan herkesin inadına iyleşeceğim!İnsanlar bana artık ucube gözüyle bakmayacak!Her an ölecekmişim gibi seyretmeyecekler beni.Gezeceğim hemde günlerce,Tıkanmadan baş dönmesi yaşamadan koşacağım hemde soluksuz!Derinim.....İşte o kız var ya ANNE! Onu kimsenin edemeyeceği kadar mutlu edeceğim!"
Gözlerim doluyor dişlerimi sıkıyorum hıçkırıklarımı önlemek için burnumdan soluyorum.Annemin ağladığını görünce bacaklarım titriyor neden inanmıyorlar ki "İyleşeceğim." Kalbim sıkışıyor odama çıkıp bir kaç kıyafet alıyorum.Sonra kapıyı çarpıp çıkıyorum evden Bahçeyi ağlayarak sokağı ise sendelememe rağmen koşarak geçiyorum....
***
Sahildeyim.Kayaların üstünde...İnsanların bana söyledikleri en can alıcı cümleler çınlıyor kulaklarımda rüzgarların kulaklarıma taşıdığı o bitmez tükenmez fısıltılar....
"Sen kansersin" "Onu böylemi mutlu edeceksin?" "Tehlikeli" "Aç gözünü" " HASTASIN"
"Defolusun yani..." "Yazık..." "Kansermiş..."
Bu bitmeyen kaset dönüyor beynimin içinde .Bağırıyorum uçsuz bucaksız denize... Sesim dalga dalga yayılıp Marmaranın sularına gömülüyor.Kendimi bir yerlerden aşağı bırakmak.Durmadan bağırıp küfretmek geliyor hemde her şeye! Elime ne geçerse fırlatıyorum suya.
"İYLEŞECEĞİM BEN!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hüzün Denizi
Literatura FemininaYAŞANMIŞLIKLARDAN ESİNLENİLMİŞTİR Bir düşünün daha hayata başlıyorum derken ölüm korkusu kapınızı çalsa...Her aldığınız nefes size ölümü hatırlatsa,Ve Azrailin soğuk nefesi her an ensenizde dolaşsa....Ne yapardınız? *** Arda ve Derin...İki genç...İk...
