🍂
"- Hasta..."
bazen kalbime soruyorum nasılsın diye. bu cevabı işitiyorum belli belirsiz. "hasta..." diyor.
"Yine lüzumsuz işlerin peşinde yordun beni,
yine üstüme bindirdiğin yükler üstüne pek de elzem olmayan şeylerdi,
yine üzüldün batıp gidenlerin/gitmesi engellenemez olanların ardından ama asıl beni yakıp kavuran derdime bir hal çaresi aramadın,
vicdanının sesine gelmedin ve iradeni üstüme odaklamadın.
Yordun beni...
Nasıl bir kafesteyim umursamadan bir de karanlığa koydun beni.
Şimdi gelmiş nasılsın diye soruyorsun!..
Hastayım...
Yanıyorum ama atışlarım titrek... ürkek ve de kararsız.
Şaşırdım kaldım işte, bana dönmekten suyun içine düşmekten korkar gibi kaçıyorsun. Halbuki düşsen de kaldıracağım, bilmiyorsun. Şaşırdım kaldım işte, bana dönmek mevzuunda tavrın her defasında vefasız bir kaçış."
Sanki mors alfabesiyle konuşuyor tekleye tekleye "tek tekete keteke tek tek..."
Sonra günün yorgunluğunu ve keşmekeşliğini kenara koyuyorum, gecenin kör vaktinde de olsa alıyorum elime Nurlarımı. Okumaya başlıyorum. Sanki ağırlıkları kaldıran, zincirleri kıran, bilmediklerimi açıklayan, yanlışlarımı şefkatle gösterip beni doğrultan, öğreten ve başımı okşayan yumuşacık bir el gibi. Seyretmeye doyamadığım Bir ve derin bir liman gibi. Hasta gönlüme tesellikâr bir doktor gibi..
"Oldu mu şimdi? Memnun musun artık?" diye soruyorum kalbime.
Kalbim gülümsüyor:)
• "Evet kardeşim, senin ile mahz-ı hakikat dersini müzakereye alışmışız." (Risale-iNur)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gülce
ChickLitBir genç kız kara sevdaya tutulursa kalemi 21. parmağı olur. Gel gör ki bu defa bir sevda, öyle nefse yâr olacak kadar basit değildir. Nefse düşman, zamana rakip, ömre bedel, ölüme gülerek yaşamak; öyle basit değildir... "Saniyeler gözlerimde birer...
