Nasty Personality (Burning Touch Series 2) ✔

CHAPTER 14

C H A P T E R  14

HINDI ko mapigilang matawa sa Amerikanong ito. Kanina pa kasi ito nagpapatawa gamit keme keme makeface niya. Minsan naman ay nagjojoke ito pero sobrang korni kaya hindi ko mapigilang matawa..

Akala ko nga manyak or may masamang binabalak ito pero he's kind and a bubbly man.

"What is the laughing sound of a cow?"

"What?"

"MOO-HA-HA-HA"

"HAHAHAHAHAHA" nasapo ko ang tiyan ko dahil sobrang korni pero havey ang jokes nito. Hindi naman naririnig ang malakas na tawa ko dahil sa malakas na music.

Uminom muna ako ng tubig bago bumaling sakanya. "You're so funny Sebastian. Thought you are a pervert or some other boys out there.."

"Of course not! I respect girls so much especially a filipina."

"Thank you for that" uminom na ito ng alak na hawak niya. We're at the same age of 23 but i'm older at him for about 2 months. Hindi halata na 23 na ito dahil mature ang mukha nito lalo na ang katawan nito. Kahit nakablack tuxedo ito, nakikita ang magandang pangangatawan nito.

"By the way, i'm asking you earlier. Are you alone? or you ha---"

"Distance or Ambulance?"

Nanigas ako sa kinauupuan ko ng makita ko sa harapan ko si Devren. Matalim ang titig nito at nakakuyom ang kamao.

"D-devren..."

"Who is he? Is he your boyfriend?"

Lumapit sa akin si Devren at hinila ako patayo ng marahas. "I'm not her boyfriend. I am her fiance slash future husband. Leave her alone or else i will make your life miserable like satan"

Tumayo ang balahibo ko sa sinabi ni Devren. Nagbabanta ito at wala ng nagawa si Sebastian kundi ang umalis. Naramdaman ko ang mahigpit na pagkahawak sa akin ni Devren.

"A-aray! Masakit D-devren!" ang higpit ng hawak niya at sigurado akong mamumula ang pulsuhan ko. Tumingin ito sa akin na ikinatigil ko, he's sharp eyes like an monster.

"What did i say to you before i leave you alone here?"

"Hindi ko alam! Basta narinig ko lang na iiwan mo lang ako mag-isa rito dahil may meeting ka kay Mr. Wong pero hindi ko na narinig ang sinabi mo dahil nag-on ang music"

"Too many excuses, Jennylyn" Hinila ako nito palabas, binigyang daan kami ng mga tao na nagtataka. Mabilis ang paglakad ni Devren na mismong ang isa kong stiletto ay naputol ang heels nito.

"W-wait---"

"NO WAITS JENNYLYN! KAILANGAN KITANG TURUAN NG LEKSYON DAHIL SA GINAWA MO!" nagulat ako sa pagsigaw nito. Paika-ika na akong maglakad at nang makarating na kami sa parking lot ay hinagis na ako nito sa loob ng kotse.

Nahawakan ko ang namumula kong pulsuhan, napanguso ako dahil may marka na ito. "Tingnan mo, pulang-pula na yung wrist ko!"

"Don't expect me to easy on you Jennylyn. This time, i'm a rough and hard for you Jennylyn"

"ANO BA KASING PROBLEMA MO?!" sinigawan ko na ito dahil gulong-gulo na ako. Hindi ko alam ang dapat na paniwalaan ko sa mga sinasabi ni Devren. Minsan mabait ito, Minsan naman ay sobrang harsh nito sa akin. Sobrang tanga ko na nagmahal pa ako ng may mental disorder. Kung san---

"DAHIL NAGSESELOS AKO! NAGSESELOS AKO SA LALAKING IYON LALO NA NG MAKITA KO ANG PAGTAWA MO AT PAGNGITI MO SA KANYA. AYOKONG MAY LUMALAPIT PA SAYO NG IBANG LALAKE. AKO AT AKO LANG ANG PWEDENG GUMAWA SAYO NUN!"

Naipikit ko nalang ang mga mata ko dahil sa pagsigaw nito pero agad kong nabuksan ito at hinding makapaniwalang tumingin rito.

"N-nagseselos k-ka?" malaki ang mga mata ko habang nakatitig rito. Bumaling ito sa akin at hinawakan ang kamay ko na pulang-pula dahil sa mahigpit nitong pagkakahawak niya kanina.

"I'm sorry for doing this to you Jennylyn, and yes i'm fucking jealous for that guy who make you laugh and smile while me i can't--"

"No! Don't say that Devren--"

"I can't make you smile or even laugh, I can't make you happy, I can't make you to live a life full of happiness, I can't---"

Sinunggaban ko ito ng halik sa labi na ikinatigas ng buong katawan niya, hindi ko kakayanin ang nararamdaman ko para sa lalaking ito.

Dahan-dahan akong lumayo sa kanya at hinawakan ang buong mukha nito. "Huwag mong sabihin ang mga salitang iyan Devren.. Dahil hindi mo alam na masaya ako kapag kasama kita, masaya ako kapag katabi kita, masaya ako dahil nakilala kita kahit na may sakit ka, masaya ako dahil nagseselos ka... It means you like me right?"

"I don't like you Jennylyn..." napakurap-kurap ako dahil sa sinabi nito. Aray! Ang sakit nun ha! "I don't love you neither.." nawalan na ako ng pag-asa kaya naibaba ko ang pagkahawak sa kanya. Hindi niya ako gusto at hindi niya rin ako mahal. Wala na...

"I don't love you because i'm freaking inlove with you. I love you so much Jennylyn, you are the most precious thing came into my life"

Sumikdo ng mabilis ang puso ko dahil sa mga narinig ko. Hinawakan nito ang mukha ko at dahan-dahang inilapit ang mukha nito sa akin. Ipinikit ko ang mga mata ko at naramdaman na ang mga malalambot nitong labi na naglapat sa labi ko.

Dahan-dahan ang paggalaw ng bibig nito at wala na akong sinayang na oras, ibinuka ko na ang bibig ko at malaya niyang iniexplore ang bibig ko at sinipsip ang dila ko.

Ako na ang unang humiwalay sa halik dahil nasa parking lot kami baka anong level pa ang maabot namin.

"We will continue at our house.." kumindat pa ito sa akin na ikinamula ng buong mukha ko. Nakagat ko ang ibabang labi ko dahil sa kilig na nadarama ko.

"And remember what i say earlier?"

"Huh?"

"Your back will be full of red marks at night, and i repeat. Don't talk to boys, distance yourself or you will suffer at night...."

"Don't wear a sexy backless dress next time kung ayaw mo ng makapaglakad ng isang buwan"

Napalunok ko ng ngumisi ito at sinimulan na ang makina ng kotse. Hindi na ako magtataka na may mangyayaring kababalaghan pauwi sa bahay namin.

Tumingin nalang ako sa daanan at hindi pa rin maalis sa utak ko ang sinabi sa akin ni Devren.

I don't love you because i'm freaking inlove with you. I love you so much Jennylyn, you are the most precious thing came into my life

Impit akong napatili at hindi naman ako maririnig ni Devren dahil mahina lang naman iyon. Hindi pa rin ako makapaniwala na mahal niya ako at nagseselos ito kay Sebastian.

Ang cute niyang magselos huh.