Kurtarma

102 5 0
                                    

Aurora iyiyim diyerek beni yatıştırıyordu ama gövdesinden kanlar akıyordu ve iyi olmadığını görüyordum. İlk yardım malzemeleriyle onun belini sardım ve kanın akmasını engelledim. Bir süre bu şekilde dayanabilirdi. Çok vaktimiz olmadığından diğerlerini kurtarmak için Aurora'yla her yeri kolaçan etmeye başladık. Sanki burası terk edilmiş bir arazi gibiydi. Hiç bir iz, hiçbir ses yoktu. Binada ilerledikçe daha da çok korkuyorduk ama korkarsak kötü şeylerin olacağının farkındaydık. Güçlü görünmek zorundaydık. İlerlerken yerde kan gördük. Bu aslında bir ipucu olabilirdi. Kanları takip ettiğimizde önümüze kilitli bir kapı çıktı. O kapıdan imdat sesleri geliyordu. Bu Ben idi ve yalnız değildi!

Onları bulmuştuk fakat bu kapının açılması gerekiyordu. Ben berbat halde olmama rağmen bir kaç tekme attım ama işe yaramadı. Aurora da ben tekme atarken tüm gücüyle ittirmeye çalışıyordu ama işe yaramıyordu. Aurora gitgide daha da kötüleşmeye başlıyordu. Kapıyı zorladığım anda bir adamın sesi geldi ve onunla birlikte de silah sesleri..

Bu adam geriye bir tane kalan eğitmenin ta kendisiydi ve bizi öldürmeye geldiği apaçık belliydi. Elinde silahı vardı ve biz de savunmasızdık. Yanımıza geldi ve ikimizi öldüreceğini, hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını söyledi. Aurora yerde oturmuş, acıdan titrerken ben onun önüne geçip, cesur insan imajı verip korktuğumu eğitmene belli etmemeye çalışıyordum. Silahını Aurora'ya doğrulttu ve ben de direk üzerine atladım biz boğuşurken tetiğe bastı ve Aurora bir kez daha vuruldu ardından birkaç kez daha ateş etti. Onlar da başka yerlere isabet etti. Onun boğazını sıkmaya başlamıştım ve inanılmaz bir şekilde direniyordu. O direnişi etkili oldu ve beni yere yatırıp boğazımı sıkmaya başladı. Nefes alamıyordum ama Ben, Aurora ve diğer seçilenler için bu şeytanı öldürmem gerekiyordu.

KOLONI PROJESIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin