Chapter 1

90 15 11
                                    

Trishia Khyleigh

"Buo na ba talaga ang desisyon mo anak na bumalik sa Negrense at bumalik sa Mainstreet? I'm just worried." Sabi ni papa at tumango ako agad. Where in America. Binibisita lang nila ang mga kuya at ate ko na nag-aaral sa Briddle High Grand sa US. We've spent our summer here and hopefully masaya naman, nakalungkot lang na maiiwan sila dito. Edi kulang kaming magpinsan pagbalik? Haysss

Buong-buo na ang desisyon kong bumalik sa pag-aaral at this time sa public school na at hindi na ako magpapatuloy sa homeschooling. Pinayagan na rin naman ako nila papa. Si mama naman worried pero wala syang magawa. They know that I'm big enough to make a decision for myself.

I promise to her to clear all the mess I've made. I have indebted with a great person so I think I should pay back this time. Five years is enough to unwind.

"Opo! I want to enjoy my days being happy. Dad, kaya ko naman po. Wag kang mag-alala dahil makakaya ko na. Don't be worried okay? There's no reason to be worried. I'm the dangerous one here not them." sabi ko at yinakap ko sya. Alam na alam kong labag sa loob nilang payagan akong mag-public school ulit pero wala silang magagawa pa. I already decide for myself and that's final.

My parents are just very protective because I will spend my days being someone I am not.

"Alright then, just please be safe. I don't want my principessa to be hurt." I automatically smiled because of the sweetness of my daddy. Tumango naman ko at hinalikan sya sa pisngi habang magkayakap kami sa isa't isa. I'll miss my first dad.

I'm a certified daddy's girl. All of them are my strength and weakness. My only hope and concerns in life.

Once my dad said, "Life is not about finding yourself. Life is about creating yourself. And destiny is not a matter of chance but a matter of choice."

"But you can change your mind, principessa. Are you sure you don't want to be with me anymore? Travel? Meetings? Shoppings?" Sabi ni dad at tumawa ako. Alam nya talaga na gustong gusto ko syang makasama araw-araw. My dad is the best daddy I had in the world. Sobrang nagpapasalamat ako na he's my dad.

"Dad, napag-usapan na natin to." Sabi ko at mas yinakap nya ako. I feel secured always when I'm with dad. Simula noon, sya naman talaga ang nag alaga at laging andyan para saakin. He is the best among the rest.

"Ikaw talaga, Ranzy hindi ka na nahiya sa anak mo. She's big enough. Kaya hayaan mo na nga sya. "

"Oo nga ma, si papa talaga." Sabi ko at dad pouted towards us. Shit, ang cute ng papa ko. Well, kami lang naman ang makakakita ng ganitong side ni papa. My dad known as Mr. Condeniality because he have many friends yet he's freaking dangerous.

"Zandy, alam mo naman na hindi ko kayang malayo sa prinsesa ko." Sabi ni papa at ngumiwi si mama. Dad, hindi lang ikaw ang sanay pero ikaw ang pinakadrama sa kanilang lahat.

"Kahit kailan talaga, Ranzy. Ano ka ba feeling mo ikaw ang mapapalayo, kailangan mo ng hayaan ang anak natin na makipagsalamuha sa maraming tao. She had enough. She had to conquer of her fear." sabi ni mama, tumango nalang si dad at hindi nalang umimik ulit. Dad talaga minsan napakatigas ng ulo.

"Well, we already spend our summer here. It's time to go home." Sabi ni mom at ngumiti nalang ako. My kuya will stay here. Hayss, mami-miss ko si kuya and his sharp mouth.

This place is pretty much good. The school is prestigious and they are fitted in this. They are bright and they can even graduate here with flying colors. I believe that they can do something that our parents would be proud of. Kagaya ng ginawa ko. Alam na alam kung kaya rin nilang gawin yun.

Beyond the beauty you can see (onhold)Where stories live. Discover now