Beyond the beauty you can see (onhold)

Chapter 17

Trishia Khyleigh

Opening program went well. Mama and papa will wait for me sana after the program, sasama daw ako sa kanilang umuwi but i refused. Marami kasing kalat at kailangan ko rin silang tulongan. I have the feeling kasi na si ate Chrystal galit saakin, like lagi nya akong tinataponan ng masamang tingin hindi ko naman sya inaano. Lagi syang nakatingin saakin, nabibigla nalang ako minsan na nakatingin sya saakin na sobrang sama at napakatalim ng mga titig nya. Tyaka tungkulin ko to, i have to be responsible. Baka may kung no pang masabi saakin ang iba.

Wala silang nagawa kundi maunang umuwi. Kaya ang dalawang kuya ko nalang ang naghintay saakin para iuwi ng walang galos o miski pasa, in short maiuwi ako ng safe. Hindi naman sila humindi kasi nga gusto rin ata nilang hintayin ako.

Hindi kami nila matiis kahapon kaya tinulungan nila kaming dalawa at dikit ng dikit si ate Chrystal kay kuya Fred habang si Ate Kate naman kay kuya Xander. Tawang tawa nga ako sa reaksyon ng dalawa e. Epic na epic. As in, naiirita silang dalawa at halos isumpa nila ako kasi hindi ko daw sila tinutulongan kundi tinatawanan pa. Si ate Kate kasi good time lang nila, trip nya lang ba. Habang si ate Chrystal parang intentionally. Yun ba ang dahilan bakit parang galit na galit sya saakin? Tawang tawa lang ako sakanila e habang sya galit na pala.

When we are having dinner, sinabi ko rin kay papa ang nangyari sa torch na statue na pinagawa nila na nasira yun. Natapos muntik pa akong mapagalitan kasi daw sana sinabihan ko sya para mapacheck nya at sya nalang nagpaayos para mas hindi na hassle para saamin. Pero he saluted us, and syempre ako din para sa pag entertain sa mga bisita para matapos lang ang statue. Self conceited bes.

Pina-imbestigahan nya ang nangyari kasi daw ang suspicious naman talaga kung saan kinabukasan ay opening na nasira pa sya? Tyaka yung sira nya parang pinaki-alam talaga e. Kung nahulig sya at nasira, parang ang labo ng sira.

The first day of foundation week was super fun, ano pa kaya ngayon araw at sa susunod pa na araw, hanggang matapos ang week, hmmmm?

"Ngayon na pala ang canvassing mo, princess." Mahinahon na banggit ni mama at napatingin kaming apat sa kaniya.

I was avoiding that topic but damn it. Why mama? Pinaalala mo pa talaga? Ha? Nasusuotin ko ang napakaiksing biniki because of that pageant ha? Ha, mama?!

"I will attend, I want to see who will be our rival. I want my princes to be the Queen of that damn pageant. " sabi ni papa, napalunok at napainom agad ako ng tubig. Ampota, bakit kailangan kasama siya? Pwede naman si mama lang diba. Tyaka isa pa bakit queen agad? Eh hindi pa nga nagsimula ang canvassing e, he's proclaiming already.

I cough and clear my throat. Kuya Xander, kuya Laufer and Fred laughed. When i looked at them. They just shrugged and papa chuckled.

"Pa, okay lang po na hindi ako maging queen." agad nila akong tinapunan ng masamang tingin.

I know, my mom won't agree. She love pageants, noong si ate Zaera pa ang nag papageant sya lagi ang taga asikaso ni ate Zaera, sobrang natutuwa nga si tita Flair kasi hindi na daw nya kailangan mag worry about that thing or even kay ate Zaera kasi alam nya na si mama ang aasikaso at bahala sa lahat ng bagay. She loves to design, arranging things and make ups. She wants that stuffs. That i really hate...

Si papa naman, dahil sobrang bait nya at sobrang under na tao, lagi syang sumusuporta kay mama kaya ayan. Isa pa kapag ako ang pinag-uusapan, hindi, hihindi ang papa ko. I am his Achilles heel. SKL

"Wag ka na ngang umangal dyan, anak. Pabayaan mo kami ng papa mo sa gagawin namin."

"Opo opo" magalang na sagot ko, bakit kung makikipag away ba ako sainyo? May magagawa pa ba yun? May magagawa pa ba ako? Diba wala? Diba? Diba? Pambihira