Beyond the beauty you can see (onhold)

Chapter 15

Trishia Khyleigh

"SI DEIB!" Halos isigaw ko sakaba. Sheyt talaga. Yung bunganga ko minsan nakakairita.

Alam naman nilang lahat na fiction characters lang ang love life na mayroon ako. Alam nyo yun, mahal ko ang mga taong na buhay sa libro.

I am married to a man whom doesn't even exists. 🤦‍♀️🥶

Minsan naiisip ko kung marami bang katulad ko or ewan. Kasi ako, mabubuhay ako ng hindi ugamagala at libro lang libangan sa loob ng bahay. I can live with my books. I wish for that also, lol.

"Fiction characters talaga nasa isipin mo." Sabi nila at napairap nalang ako.

"Eh ano naman. Kaysa naman mga lalaki na sasaktan lang din naman ako? Dzuhhhh." Sabi ko at tumawa sila.

Nagkatinginan silang lahat at nag asaran. Mga broken hearted ba ang nga to?

"Ohh, ohhh, ilag kayo. HAHAHAHA" sabi ni Demi at napatawa ako. Shungak talaga tong babaeng to kahit kailan

Tinignan lang sya nila ng masama. Napailing nalang ako, kinuha ang libro sa bag ko, binuksan ko at nagsimulang magbasa.

"Shut up!" Sigaw nila kay Demi at tumawa lang si Demi ng malakas

"Why? Natamaan kayo?" Natatawang sabi ni Demi at tumatawa pa nang sobrang malakas. Ang isang to talaga, nako nako nako. Lagi nalang nang-iinis basta love life. Haysss, siya kasi mismo, wala nyan. Single is layp Sana all

"Btch!" Asik lang nila kay Demi.

"Oh! Ilag ulit. Kayo yun." Banat nya. Gaga talaga to. Sya rin kaya noo!

"Gaga! Tumigal ka rin, kasama ka rin no!"

"Well, okay. Madali akong kausap." Simpling sabi nya at tumawa nalang ako. Paksheyt

"Madali? Kaya pala noong binanatan ka ng crush mo, lumambot ang tuhod mo at muntikan ka nang matumba? Ahhh, madali?" Banat ni Dana sakaniya. Paano ba ako kakabasa ng tama nito? Nadidistract ako sakanila, mga bweset talaga. Hayss

"Huy!"

"Madali? Or maybe marufok? HAHAHAHA" well, lahat naman sila marupok. Tsk, nagtalo pa

"Marupok? Huy! Excuse me?!"

"Dadaan ka ghurl?" Sabi ni Ate Ariell at sinamaan lang sya ng tingin ni Demi.

"Shungak kayo ghUrl? Hindi ako marupok! Hinding hindi!"

"Aba, Aba talaga lang ha?"

"Fine, oo na. Marupok nako atleast hindi fokfok no?" Pag-aamin nya at napailing ako. Edi sana inamin nya nalang.

Mukhang mag-aaway pa sila dahil sa nangyari e. Hay nako. Kahit na maliit na bagay baka maging cause pa ng away nila. Mga baliw talaga ang mga to. Kahit minsan, hindi ko na talaga alam kung anong iisipin ko. Yung minsan confuse na ako if nag-aaway na ba sila or joke pa rin? Sana wag sila magkapikonan. Lol

"Bakit ba andito pa tayo? Kain na tayo. Nagugutom na ako." Sabi ni Karl at napatingin ako sakaniya at tinaasan ko sya ng kilay.

Sinira ko ang libro ko at tumango nalang. Hmmmm, matripan nga.

"Bakit? Kasama ka pala sa eh lilibre ko? Hindi ko ata alam yun? Hmm..." sabi ko at nagulat sya. Gusto kung natawa sa expression ng mukha nya. Nakakatawa, epek talaga. Ang yamang tao, napakakuripot.

"HUY! Kasama kaya ako!" Sigaw nya at tumawa sila. Tsh, childish.

"Oo na, oo na. Tara na nga. Baka makasalubong natin sina kuya dun sa booth nila, magpapaalam muna ako." Sabi ko at tumango sila.