Beyond the beauty you can see (onhold)

Chapter 28

"Let's watch this." Sabay na aniya ng tatlo then a video was flash on the screen.

"Trishia Khyleigh!" Sigaw nila na rinig na rinig sa video habang malabo pa rin ang nakikita sa video.

Lahat ay napakunot ng kani-kanilang mga noo habang nakikinig sa pinapanood nilang video.

"Ano ba naman yang DSLR, ayaw mag focus. Baby naman why now? I can't catch the best view, you damnshit!" A man curse while still wiping the camera

"Man, ano ba naman yan."

"Damn, walang hiya yang DSLR mo. You should throw it."

"It's not fucking mine. Kay Khyleigh to, mukhang pabor sa amo nya. Ampucha, ayaw magfocus. Baby naman e." A voice of Rexander appears

"Damn yes it focus!" He yelled in happiness

Dun nakita ng lahat ang inosenting Trishia Khyleigh na nagpipinta na may earpods sa kanyang mga tenga. Walang problema itong nagpipinta katabi nya ang tatlong lalaki, si Calib, Clyde tyaka Leon. They are peacefully painting their artworks while listening on their own earpods

Napa'O' ang lahat. They look so good at painting. Naka-by height pa ang mga ito.

"Wala na..."
"Wala na, finish na pre."
"Ang bagal mo, Dude."
"Huli kana bhe."
"Condolences... Rexford."

"Damnshit" he curse again

Napalingon si Khyleigh sa kanila. The innocent and prim characteristic of her. Mahinhin sya sa bawat galaw nya, mala Maria Clara ang dating nya. Mala angel syang kumunot ng noo at bumalik nalang sa ginagawa nya.

Napatingin ang lahat sa ginagawa ng Khyleigh na nasa video, bawat galaw ng amay nya parang isang machine na gumagawa ng isang nakapagandang painting, parang printing machine. Napahanga ang lahat sa naginagawa nya. Lahat sila konbensido na dahil sa ebidensyang nakita nila ngayon ngunit napakunot ang noo nila ng tumigl ito sa pagpipinta at mahigpit na hinawakan ang paintbrush nya. Bigla itong yumuko at humigpit ang hawak sa paintbrush na hawak. Clyde, Leon and Calib look at each other the moment she stopped painting. Napakagat ang mga ito sa kanilang mga labi.

"Sky? Are you okay?" tanong ni Clyde pero bumuntong hininga lang sya

"It's okay. Have rest for a while. You can do it, little girl." Cheer up by Calib pero nanatili itong naayuko habang patuloy sa paghawak sa paintbrush. Bigla nya itong binitawan at umalis doon.

Everyone get curious when Frederick and Rexander come near her and she immediately smile. Nangiti itong nakatingin sa lahat. Clyde cares her back and she just shrugged. Si Leon naman ay napalapit sa kanila kasama na rin dun si Ryu. Ang mga kuya nya wala sa stage ay napatayo na.

"Water please..." Rexander said and Kath was about to go to get some but Psalmist shout that stopped her

"Catch." He said and throws the water of Khyleigh he prepared. Rexander catched it and immediately open and handled to her. She accepted it and drank.

"I'm okay." Pilit nitong aniya

"You can not paint?" Deretsong tanong ni Kath na parang nagugulohan sa napanood

"I can't due to mental retardation. I badly wanted to but I can't." She simple said and smile, a force smile

"Hindi na namin mabilang kung ilang try na ba ang nagawa na." Ryu interjected

"Kapag nakikita namin syang sinasampal ang ulo nya dahil sa nawala naman ang ideya nya. Nalulungkot kami lalo." Psalmist enter the conversation

"Mas lalo na kapag hinahawakan nya ang ulo nya at parang inaalog nya ito maka-alala lang. parang gusto ko tuloy ibigay ang natitirang brain cells ko." Calib said and released a heavy breath

"Kapag may ideya sya. Lagi kung tinatanong agad yun para kapag hindi nya natapos, dadagdagan ko tyaka nila hanggang mabuo at matapos nya." Clyde said and laughed bitterly

"How weird, sya ang nagturo tyaka tumulong saamin tapos kami hindi man lang sya matulongan." Leon spoke and smiled

"Kunware kuya. Wala ako dito tapos wala akong naririnig." Biro nito tyaka sinamaan ng tingin ang mga kuya nito

Napatingin so Veniece sa mga mata nito na naluluha. Kaya nauna syang maiyak kaysa sa prinsesa. Naaawa ito tyaka nalulungkot. Nakakaya nyang maging matatag at magbiro kahit nasaksaktan.

"You... you can't?" Nauutal na tanong ni Neil sa prinsesa at nakangiting tumango ang prinsesa.

"It's like... easy to make memories," she blinked demurely "But the hardest thing is to remember everything."

Everyone froze, no one moved because of shock. Kahit ang tatlo sa stage at napatunganga sa kanya. Even though, she looks fierce they can feel her vulnerability and softness.