Beyond the beauty you can see (onhold)

Chapter 6

Trishia Khyleigh

"Goodluck rin, Selwyn." sabi ko at ngumiti sabay upo sa chair at pinili ko ang white sa chess pieces. Nagulat sila ng ginawa ko at nag bulong-bulongan lang ang mga Amaryllis. Jino seems upset because of me.

Selwyn walk towards so I assumed na siya ang lalaro. Why did Jino backout? Ayaw ni Jino kumalaban saakin? Sayang. Siya rin kasi ang expect ko na magiging kalaban ko cuz I want thriling fight, like a Rook versus a Deity.

Everyone is expecting that for sure. Dahil nasa pamilya naming mga Cruz ang magaling sa larangan ng chess, si Kuya Fred ay isa sa magaling na manlalaro ng chess saamin hindi lang alam ng karamihan dahil nasa football ang focus niya.

Umupo si Selwyn at hinarap ako. Ngumisi siya saakin habang ako kalmado pa rin. #Kakalma kahit marami sila! #Kakalma kahit kabado na. #kakalma kahit dihado na. I badly want to laugh at myself. I'm crazy.

"Pasensya kana prinsesa ko. Natagalan dumating ang prinsipe mo." sabi nya at dini-in talaga ha?

Prinsesa mo mukha mo. Mwehehehe iba ang prinsipe ko pasensya na po. Opo, tama po. Charot po

"Yeah, yeah, whatever." Sabi ko at sumeryoso ang mukha niya.

The game started officially when I started. I looked at Jino, he just pressed his lips because of nervous. Even though, he eventually cheered me. He giggled like an idiot just to cheer me. Oh fuck, don't curse Jino like that again. Tho, it made me smiled and my nervousness stopped.

Ginalaw ko ang pawn para makalabas ang mga matataas na ranggo ko sa chess piece. Nagulat siya ng ginawa ko at nagpalabas nalang ng mga pawn niya. Talagang sa malapit pa sa king niya? Tch, that's why I love to play with Jino, hindi siya padalos dalos hindi kagaya ng ilang pinsan ko. They tend to do risk and end quickly while Jino don't. He has unique techniques made by him, of course. To make the game so smooth yet little delay. Weird to think but most of his play is like that, yes. Wrong move, Selwyn.

"Gusto ko lang sabihin na hindi ko gusto ang ugaling pinapakita nila sa pinsan ko." sabi ko na walang reaksyon ang mukha kong nakatingin sa kaniya. He just gulped and I rose my brows. Kung ano ang nakita niyang mukha ko noong nasa loob kami ng Dean's office, iyun ang nakikita niya ngayon.

Seryoso naman ang teacher na nagbabantay saamin. He's looking at us so intent. Hindi kami kumukurap so as him!

We continue our moves smoothly. I feel so chill. Hindi dahil siguro na alam kung laruin ang larong to, kundi parang nawalan ako ng gana dahil sa kanila. Wala silang karapatan na pagsalitaan ang pinsan ko ng ganun. Eh ano naman kung ayaw ni Jinny na makipaglaro saakin? He have the rights to refused.

"Pasensya kana, Khyleigh." at last he spoke and move. Patay ka ngayong bata ka.

Maling mali ang ginagawa niya, he open the another passage way na hinihintay ko. Ang malapit sa king na walang katabi kahit rook man lang. This will be the end, hindi ko na siya gusto tanongin pa kung papahabain to namin kasi uminit ang ulo ko sa ginawa nila sa Jinny ko! Hmp! Hindi nga namin pinagsasalitaan ng masama yan tapos sila iinsultohin lang nila? No fucking way!

"You know what? If that's the case, just back off." Sabi ko at ginalaw ang chess piece ko. He was so serious while looking at me. Parang binabasa niya ang ginagawa ko pati ang reaksyon ko ngayon. Well, he just encountering my bad side, though. Yes, it is the real me Selwyn. Ito ako.

"I'm sorry but no." He said and touch a chess piece. He was about to move the another chess piece but the teacher prohibited him to do so.

"Ow, sad. It's touch move rule." I teased and he just smiled awkwardly