De dag zit er op en ik loop naar mijn fiets. Net als ik mijn fiets uit het rek wil halen hoor ik een luide schreeuw vanuit de school komen. Het geschreeuw blijft maar duren en ik besluit om een kijkje te gaan nemen. Het geschreeuw komt vanuit de kleedkamer waar de jongens zich omkleden na lo. De deur staat op een kier en ik kijk door de smalle opening. Ik zie helemaal niets maar ik ben te bang om de deur verder te openen. Het geschreeuw stopt en net toen ik me wilde omdraaien word de deur open gedaan. Ik kijk geschrokken in een paar zwarte ogen met een rood randje. Ik wil omdraaien en weglopen maar mijn lichaam protesteerd. Als ik eindelijk mijn bewustzijn terug vind kijk ik langs de jongen de kamer binnen. Een meisje ligt bebloed op de grond en beweegt niet. Het is Mai. Dat is één van de populairste meisjes van de school. Wat deed zij nou weer hier maar daar kan ik nu niet over nadenken want ik moet hier zo snel mogenlijk weg. Ik zet een stap achteruit en draai me om. Ik loop zo hard ik kan naar de fietsenstalling en neem mijn fiets en rij naar huis. Zonder om te kijken trap ik met alle kracht die ik heb richting huis.
Ik word wakker op het geluid van mijn wekker. Het is 7 uur in de ochtend. Ik sla de lakens van mij en stap uit bed. Mijn kamer is klein maar niet te klein. Het is net groot genoeg voor mij. De muren zijn in mijn lievelingskleuren geverfd. Rood en bijge. Ik loop naar mij kleerkast toe die recht over mijn bed staat. Ik neem wat simpele kleren en ga naar de badkamer om me te douchen. Na een heerlijke warme douche kleed ik me aan en doe ik een beetje make-up op. Ik hou niet zo van te veel make-up. Op mijn school zijn de meeste meisjes zo hard geschmiknt dat ze wel barbiepoppen lijken. Na dat ik klaar ben in de badkamer loop ik naar beneden en maak ik een ontbijtje. Mijn moeder is nog altijd niet thuis en ik heb geen idee wanneer dat zou kunnen zijn. Ik neem plaats aan tafel en eet mijn ontbijt op. Elke ochtend neem ik het zelfde. Het is het enigste waar ik een halve dag mee kan volhouden tot de middagpauze. Een boterham met kaas en een gepocheerd eitje samen met een koffie en een glas fruitsap. Voedselwaardig om de dag mee te beginnen volgens mij. Als ik klaar ben ruim ik de tafel af en maak mijn boekentas. Ik zit in de wetenschappen-wiskunde en heb een vol dagschema. De eerste twee uren wiskunde, daarna chemie, biologie, frans en om af te sluiten twee uur lichamelijke opvoeding. Een drukke dag dus voor mij. Ik zit in mijn laatste jaar en daarna hogeschool. Ik fixeer mij het meeste op school want als je niet zoveel vrienden hebt dan ga je ook niet veel uit en heb je dus veel tijd om aan je schoolwerk te werken. Na mijn dagelijkse ochtendroutine neem ik mijn fiets en rijd ik naar school. Als ik op mijn fiets zit verschijnen de beelden uit mijn droom voor mijn ogen en verlies ik bijna mijn evenwicht als ik denk aan straks. Op dit soort momenten wens ik uit het diepste van mijn hart dat mijn droomen liegen. Als ik op school ben vertraagt mijn hartslag een beetje als ik iedereen rond mij zie. Hier kan er mij niets gebeuren maar eerst moet ik Mai zien te vinden en ik mag haar niet uit het oog verliezen. 'Hey Stacy!' Ik hoor achter mij de stem van mijn beste vriendin. 'Hey Ella. Alles goed?' Ik draai me om en geef haar een dikke knuffel. 'Ja hoor. Zullen we gaan want de lessen beginnen over vijf minuten.' Ik knik en we lopen met zijn tweeën door de gangen. De uren gaan traag voorbij maar eindelijk is de dag gedaan. We hebben vandaag een hele hoop huiswerk meegekregen en ik moet vlug naar huis om dit allemaal te maken. Door al dat huiswerk was ik Mai vergeten. Ik zoek haar in de schoolgangen maar ik vind haar niet. Ik moet voorkomen dat die jongen haar iets aandoet. Ik geef het op en loop maar naar de kleedkamers van de jongens. Ik open de deur en tot mijn grote opluchting is er niemand. Ik neem plaats op de bank rechtover de deur en wacht gespannen op iemand die de deur gaat openen. Na ongeveer tien minuten hoor ik stemmen op de gang die alsmaar dichter en dichter komen. De deurklink wordt naar beneden gedaan en Mai stapt binnen met de jongen achter haar. Ze kijkt me woest aan en slaat de deur hard achter zich dicht.
JE LEEST
Herboren bloed
FantasyStacy leidde altijd al een rustig leven maar draagt een geheime gave met zich mee. Op een dag verandert die gave en wordt haar leven helemaal overhoop gegooid door een mysterieuze jongen. Haar vrijheid wordt afgenomen en ze kan zich niet verzetten...