Herboren bloed

11

Ik word waker door een stem in mijn hoofd. Oh nee wacht het is geen stem in mijn hoofd, het is Jayden die me wakker probeert te krijgen. Door dat ik terug aan zijn aanraking denk schrik ik op en word ik onmiddelijk wakker. 'Zijn we al geland?' vraag ik als ik mijn stem terug heb. 'Ja. We mogen uitstappen. Kom je?' Ik knik en maak mijn gordel los. We lopen met zen tweeën naar de band om onze koffers op te halen. Nadat we onze spullen hebben, lopen we de luchthaven uit en zie ik waar we zijn. We zijn in Frankrijk. Ik ben nog nooit naar het buitenland geweest en nu sta ik in één van onze buurlanden. Geweldig gewoon. We lopen samen naar de parking waar blijkbaar een auto voor ons klaarstaat. Jayden legt de spullen in de koffer en ik ga alvast in de auto zitten. Nadat de koffer werd gesloten stapt Jayden in naast mij. 'Waarom moesten we nou eigenlijk van huis weg?' Ik kijk Jayden aan met een nieuwschierige blik maar zijn ogen zijn op het stuur gericht. 'Dat kan ik je niet vertellen. Het enigste dat ik je kan vertellen is dat we hier maar tijdelijk verblijven. Over een week vertrekken we weer.' 'En waarom kan je het me niet vertellen? Ik heb het recht om te weten waarom je me naar een ander land sleurt.' Ik probeer mijn woede te onderdrukke maar het lukt nauwelijks. 'Je kan niet thuis blijven en ik moet ook eten hoor. En de rest moet je niet weten. Het is niet belangrijk voor jou. Het enigste wat jij moet doen is luisteren naar mij want anders zullen er gevolgen aan vast hangen!' Hij verheft zijn stem bij elk woord dat hij uitbrengt meer en meer. Waarom doet hij nou zo gemeen opeens? Ik besluit het er maar bij te laten want ik wil hem niet kwader maken en ik wil zeker niet weten wat die gevolgen zijn. Jayden start de auto en we rijden de autosnelweg op. We waren in Parijs geland maar blijkbaar verblijven we hier niet want we rijden verder richting het zuiden. Ik besluit maar een dutje te doen aangezien we nog lang in de auto kunnen zitten.

Na ongeveer een drie à vier uur gereden te hebben komen we toe in Bedoin. . Aangezien het inmiddels al avond is en het regent  zijn er niet zo veel mensen op straat dus kunnen we rustig door rijden. Heel de rit hebben we bijna niets meer tegen elkaar gezegt. Ten eerste omdat hij mij telkens negeerde als ik iets wou vragen en ten tweede omdat ik veel geslapen heb. Maar nu zijn we denk ik bijna bij onze eind bestemming. Na nog vijf minutjes door de smalle steegjes gereden te hebben rijden we een oprit laan in waar in de verte een huis staat. Het is niet echt groot. Jayden parkeert de auto terwijl ik met open ogen het huis aan het bewonderen ben. Het heeft iets knus aan de buitenkant waardoor je echt een vakantie gevoel krijgt. Namalijk zoals bij elk huis die je hier tegenkomt. De huizen hier in Bedoin en de stadjes die we gepasseerd zijn, zijn allemaal bijna in de zelfde stijl gebouwd maar ik vind deze der wel een beetje uitspringen. De voorgevel is geel geschilderd en de ramen zijn bruin. Elk raam is afgesloten met zo van die flapdeuren die je op een boerderij vindt. Ook is er veel groen aanwezig. Het hele huis is omring met planten waarvan de meeste kersenbomen zijn met op de achterkant de bekende Mont Ventoux. Je ziet de berg nauwelijks maar het lichtje van de toren op de top is heel goed te zien. Ik hoop dat we tijdens ons verblijf eens de berg gaan beklimmen. 'Kom je nog of blijf je daar de hele nacht zitten. Mij geen probleem hoor.' Ik word uit mijn gedachten gehaald door een ongeduldige Jayden. 'Ja hoor nu kun je wel je mond open doen en ja ik kom.' Ik stap geirriteerd uit en duw hem aan de kant waardoor ik nu door kan. Ik open de kopper en haal er mijn spullen uit. Jayden komt naast me staan en neemt ook zijn spullen waarna hij de auto sluit. Hij loopt daarna voor me uit naar de deur en steekt de sleutel in het slot waarna hij binnengaat met mij op de hielen. Mijn ogen schieten overal naartoe. Het is hier echt knus. Ik loop door naar de achterkant van het huisje en laat me op het bed vallen. Ik heb geen zin meer om Jayden te zien, dus ik sta weer op en doe de deur van mijn slaapkamer toe. Ik neem mijn pijama uit mijn koffer en trek hem snel aan. Daarna kruip ik onder de lakens en sluit mijn ogen waarna ik al snel slaap vat.

------------------------------------------------------------------

Hey Hey x lang stukje ik weet het maar hopelijk bevalt het jullie x Dit is een bestaant huisje want ik verblijf er op dit moment in :) Ik zal proberen een paar foto's bij te voegen maar ik ben het nog aan het uitzoeken hoe het gaat  xx groetjes vanuit Bedoin de Mont Ventoux xx