Ik volg Jayden terug naar de kamer waar ik daarjuist wakker was geworden. Waarom gaan we nu naar daar. Ik dacht dat hij hem moest voeden. 'Jayden? Waarom zijn we in de slaapkamer?' Hij sluit de deur achter ons en antwoord niet op mijn vraag. In plaatst daarvan gaat hij voor me staan. 'Niet bewegen.' Ik doe wat hij vraagt en veroer me niet. 'Sluit je ogen.' Ook dat doe ik. Ik voel dat hij mijn haren uit mijn nek wrijft en ben klaar voor de stekende pijn. Maar in plaats van de stekende pijn voel ik terug zijn warme lippen. Hij kust mijn nek en gaat langs mijn kaak lijn omhoog. Nadat hij bij mijn mond komt drukt hij zijn lippen op die van mij. Hij slaat zijn armen om me heen en druk me tegen zich aan. Wow, wat kust hij goed. Ik wil hem niet terug kussen maar mijn hart wint het van mijn verstand. Ik sla mijn armen rond zijn nek en kus hem hevig weer. 'En jij zegt dat het voor jou minder leuk zou zijn.' zegt hij tussen het kussen door. Hij tilt me op en ik sla automatisch mijn benen rond zijn middel. Een moment later lig ik op het bed. Hij trek zijn shirt uit en doet het zelfde bij mij. Dit voelt niet goed. Ik ken hem maar een dag en ik lig al in bed met hem. Dit moet stoppen. Ik trek me met tegenzin uit zijn greep en probeer hem weg te duwen. 'Is er iets?' Hij ligt nu boven op me. 'Ik wil dit niet. Ga van me af. Heb je echt niemand anders die je wilt bevredigen want ik ben er niet aan toe.' Hij grijpt mijn plosen vast en brengt ze langs mijn hoofd. Hij houd me stevig vast waardoor ik mijn armen niet kan bewegen. 'Je zei dat ik mocht kiezen en ik wil dit en jij gaat doen wat ik je zeg.' Ik schud hevig mijn hoofd. 'Ga van me af!!' roep ik. Hij luistert niet en verstevigd zijn grip rond mijn polsen. Hij brengt zijn hoofd naar mijn nek en ik voel terug de stekende pijn. Net zoals de vorige keer neemt de duisternis het over en val ik in een diepe slaap.
Ik word wakker met een leeg gevoel. Ik open mijn ogen en zie onmiddelijk de zwarte ogen van Jayden. Ik deins achteruit en bots met mijn hoofd tegen iets hard. 'Auw!!' roep ik heel hard. 'Rustig maar. Ik ben het maar.' Jayden legt een hand op mijn been en op mijn schouder. 'Laat me los. Ik wil hier weg.' Ik barst in tranen uit. Waarom moet ik nou juist hier zijn. Er zijn genoeg meisjes op de wereld en juist ik zit hier. 'Je hoeft niet te huilen. Ik doe je niets meer. Ik heb me iets te veel laten gaan gisteren en daardoor ben je buiten bewustzijn geraakt. Het spijt me maar soms kan ik me zelf niet onder controle houden. Vroeger koos ik altijd de leuke manier en deden ze maar al te graag wat ik vroeg maar jij bent sterk en je verzet je. Dat ben ik niet gewoon. Maar goed. Ik heb kleren klaar gelegd in de badkamer en je kan je daar douchen. Ik ben beneden als je me nodig hebt. Ik ga een ontbijt voor je maken. Ik ga even in het bos ook eten want jij bent er niet aan toe. Maar tegen de tijd dat jij beneden bent, ben ik wel terug hoor. 'Ok.' kan ik alleen maar uitbrengen. Als Jayden weg is stap ik naar de badkamer en laat het water alvast stromen. Ik doe mijn kleren uit en ga onder de douche staan. Dit doet zo goed. Ik heb verschrikkelijke nekpijn. Ik dacht dat hij gezegd had dat de eerste keer alleen maar pijn deed maar ook deze keer voelde ik pijn. Er is iets mis met mij want ik heb helemaal niets gedroomt toen ik sliep. Normaal droom ik altijd. Deze jongen heeft iets waardoor ik mijn gave verlies of niet kan gebruiken. Ik ben verward. Ik voel me verdoofd. Na een lange douche kleed ik me aan en loop ik naar beneden. Daar zit Jayden aan de tafel met voor hem een ontbijt. Mijn lievelings ontbijt! Als hij me ziet schuift hij het bord naar de overkant van de tafel en gebaart dat ik moet gaan zitten en eten. Ik eet alles op en ruim de tafel af. Heel de tijd hebben we geen woord gezegd. Als ik juist naar boven wil lopen hoor ik hem kuchen. Ik draai me om en bekijk hem. 'Ik moet even weg. Ik ga ervoor zorgen dat jij niet meer zo verzwakt. Meer kan ik je niet zeggen. Jij blijft hier en waag het niet om te ontsnappen.' Ik knik en loop naar mijn slaapkamer. Daar laat ik me op mijn bed vallen en kijk ik naar de zwarte hemel.
---------------------------------------------------------------------
Hey x Dit hoofdstuk is langer dan normaal omdat ik namelijk mijn aantal woorden uit het oog was verloren en ik vol inspiratie zat. Hopelijk vinden jullie dit niet erg. Ik hoop dat jullie het nog eltijd heel leuk vinden x Help me dit verhaal zo veel mogelijk te verspreiden en deel het met je volgers x Zet gerust de titel(s) van jullie verhaal, verhalen in een comment en ik beloof dat ik die zal lezen x
vote x share x comment x read x ly
JE LEEST
Herboren bloed
FantasyStacy leidde altijd al een rustig leven maar draagt een geheime gave met zich mee. Op een dag verandert die gave en wordt haar leven helemaal overhoop gegooid door een mysterieuze jongen. Haar vrijheid wordt afgenomen en ze kan zich niet verzetten...