Alien

Onderzoek

Na een tijd werden we naar een andere kamer verplaatst. Nu ja, kooi. Ik en Rivano zaten samen in een miniscule kooi -niet dat ik daar zo veel problemen mee had, of toch met het op elkaar gedrukt zitten gedeelte, dat kooideel was minder- en mijn moeder zat naast ons. We zaten half buiten. En geloof me, het was koud buiten. Het vroor bijna, dus zaten we dicht bij elkaar, onder het ene dekentje dat we gekregen hadden. 

'Ze willen ons de pijp uit, zeker?' rilde ik. 

Er kwam een onderzoeker aan, en sleurde mij de kooi uit. Ik werd naar binnengebracht, naar een laboratorium. Ik kroop bijna letterijk in de verwarming. Ik stond even bij de verwarming toen ik naar een ijzeren tafel in het midden gesleurd werd en er vast werd gemaakt. 

Er kwamen enkele onderzoekers aan, die meteen allerlei machines vastmaakten en aanzetten. 

'Hartslag?'

'25 slagen per minuut.'

'Bloeddruk?'

'8 over 5'

Zo nog een hele hoop standaardwaarden. Ik moet zeggen, ik was opeens heel blij dat mijn hartslag nooit gemeten is bij medische onderzoeken. 

Toen viel ze de 2 sterretjes op, zowel mijn moedervlek, als op mijn pols. 

'Wat is dat?' Ik klemde mijn lippen stijf op elkaar. 

Ze vroegen het nog enkele keren, en nog altijd loste ik geen woord. 

'Haal de jongen en de vrouw.' zei 1. Mijn hart sloeg een slag over. Als ze hen pijn gingen doen ga ik door het lint. Even later stonden ze allebei ook in het lab, geflankeerd door 4 bewakers. 

'1 laatste keer. Wat. Betekenen. Die. Sterretjes.' blafte een onderzoeker. Nog altijd hield ik mijn lippen stijf op elkaar geklemd. 

Er kwam weer iemand binnen die een briefje afgaf.

'Goed. We komen er wel achter.' Oké, zo snel geven ze nooit op. 

'Breng het meisje en de jongen naar de kamer.' zei hij. Ik werd losgemaakt en weggesleurd, samen met Rivano. 

'Waar brengen ze ons naartoe?' fluisterde ik. 

'Hoe moet ik het weten?'

'Je kan gedachten lezen.' fluisterde ik terug. 

We kwamen een kamer binnen. Veel meer als een bed stond er niet. 

'Zitten.' snel deden we dat. 

'Jullie gaan in deze kamer een kind verwekken' zei de onderzoeker voor onze neus.

__________________________________________________________________________________________________________

PLOTTWIST!

IN IEDER GEVAL, HET IS NODIG VOOR HET VERHAAL, DUS VERMOORD ME NIET.