Can sadece bana baktı ve gülümsedi.Evet evet gülümsedi bu durumda bile... ben bu durumla ilgili birşey söylemesini beklerken elimden tuttu ve:
- Bir an önce burdan çıkmalıyız.dedi
Dışarıya çıktığımızda beni arabasına doğru sürükledi arabaya bindiğimizde ben hala tek bir kelime etmemiştim şaşkınlıktan dilim tutulmuştu aylar sonra onu ilk defa görmek çok garipti. Yorgun görünüyordu açıkçası önceden hiç sakal bırakmamıştı mesela şuan sakalı var ve ben sakaldan nefret ederim.Ama nedense onda ne olursa olsun hoşuma gidiyor. Gözlerinin etrafi kızarmıştı. Saçlarıda dağınıktı.ve bir d...
- Beni incelemeye devam edecekmisin ? yoksa seni hemen eve bırakmamı mı istersin.
Bir anda sesini duyunca korkmuştum nedense bana karşı çok mesafeliydi.
-Ş...ş..şey pardon. Eve gitsem iyi olacak sanırım.
Arabayı çalıştırdı ve eve doğru ilerlemeye başladık evimiz şehrin biraz dışında olduğu için çok yolumuz vardı. Bir müddet sessizce yol aldıktan sonra.Sessizliği bozan Can oldu:
-iyi görünüyorsun.
-Pek sayılmaz ama uğraşıyorum. deyip gülümsedim.
-Hastaneden çıkınca ararsın diye düşünmüştüm.
Evet aramalıydım ama kendimde o cesareti bulamamıştım şimdi ise söyleyecek hiçbir sözüm yoktu bende sessiz kalmayı tercih ettim.
-Öyküm?
of yine bir soru geliyordu bu çocuk ne zamandan beri bu kadar çok konuşuyordu.
-Efendim
-Hala evinizin tam olarak nerde olduğunu söylemedin.
Of gerçekten ya! İyide bir saattir nereye gidiyoruz böyle.Düşüncelerime tercüman olacak şekilde konuşmaya başladı
-Bir saattir bütün şehri dolaştık neredeyse. Ardından da gülümsedi. Gülümseyince ne kadar tatlı olduğunu söylemiş miydim?
Gülümsedim ve evin olduğu yeri tarif ettim.Yine araba sessizliğe gömüldü ben de sessizliği bozmak için radyoyu açtım ve dışarıyı izlemeye başladım.Oysa konuşacak çok şeyimiz olmalıydı.
Evin önüne kadar bıraktı beni ardından arabadan indi ve kapımı açtı.Söyleyecek pek birşey yoktu ancak
-Teşekkür ederim. diyebildim
-Aslında teşekkür etmen gereken tek kişi ben değilim dedi. Ve gülümsedi.Ardından soru sorar gibi bakan gözlerimden anlamış olacakki devam etti.
- Bu sitede bir arkadaşım oturuyor. Aslında onada bir teşekkür borçlusun bunu bana söyleyen oydu ESKİ sevgilim olduğunu biliyordu sanırım bu yüzden anlattı yoksa çok iyi sır saklar dedi ve göz kırptı.Şimdi ona uğrayacağım istersen gel.
-Arkadaşın?
-Kuzey. Belki tanırsın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yarın Olacak
Teen FictionGençlikte günler kısa;yıllar uzundur oysa benim gibi birinin ne kadar uzun yılları olabilir ki... Tamamen umutsuzluğa kapılmıştım hem bence umutla yaşayan,müziksiz de dans eder.Ben Öyküm Arıcan tabiri caizse hastalığın pençesinden kurtulmaya çalışan...
