Bölüm 21

22 1 1
                                    

Otobüsün kalkma saati yaklaşmıştı valizlerimizi alıp otobüsün kalkacağı yere gitmek üzere buluştuk.

Ama bir eksiğimiz vardı.Kuzey.. Kuzey neredeydi?

Bir anda Zeynep'in sesiyle kendime geldim.

-Kuzey nerelerde gören oldumu?

Herkes birbirine baktı belliki Kuzey'i gören olmamıştı.

-Otobüsün kalkmasına yarım saat var daha birazdan gelir endişe etmeyin.

-İyide bu saatte buluşacağımızı biliyor...

Zeynep ve Can kendi aralarında konuşurken geç kalmayacağını düşündüm evet belki yersiz bir düşünceydi ne olabilirdi ki sonuçta?

Düşüncelerimden arınıp;

-Neden aramıyorsunuz? dedim

Sanki söylememi bekliyormuş gibi Ceyhun telefonunu çıkarıp Kuzey'i aradı.

Tamda tahmin ettiğimiz gibi aradığımız kişiye şuan ulaşılamıyordu...

Zeynep'in endişesi yüzünden okunuyordu.

-Birazdan gelir sakin olun.İsterseniz etrafta arayabiliriz.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Hepimiz dağılmıştık ve Kuzey'i arıyorduk otobüsün kalkmasına 5 dakika vardı.

Yıldızlar tüm güçleriye gökyüzünde parlıyor dalgalar tüm şiddetiyle kumsala vuruyordu.Kuzey ise tek başına bir şezlongda uyuyordu...

Hemen Zeynep'i aradım ve Kuzey'i bulduğumu söyledim.

-Kuzey ne yapıyorsun burada?

Uyanmamıştı...Bu nasıl bir sorumsuzluktur ki otobüsün kalkmasına 5 dakika varken hiçbir eşyasını hazırlamamış bir şekilde uyuyor?

-Kuzey...Otobüsü kaçırdık ve farkındays...

Eliyle belimi kavradı ve beni kendine doğru kuvvetlice çekti.Kafam göğsünün üstüne denk gelecek şekilde kucağına düştüm sonrada sımsıkı sarıldı...

-Seninle birlikte gölün kenarında yıldızları izlediğimiz geceyi hatırlıyormusun?

-Hani uyuyordun senin yüzünden hem otobüsü hemde yarınki doktor randevumu ka...

-Sadece soruma cevap versen?

Saçmalamaya başlamıştı elbette hatırlıyordum nasıl unutabilirdim ki? Hızlı bir hamleyle kollarını ittirip kucağından kalktım.

-Seni bilmem ama benim otobüsü kaçırmaya hiç niyetim yok ne yapıyorsan yap.

Koşarak plajdan uzaklaştım ve otobüsün kalkacağı yere doğru gittim o sırada telefonum çaldı arayan Zeynepti

-Öyküm şoför daha fazla beklemedi otobüs hareket etti şuan 3 saat sonra bir otobüs daha varmış onunla gelebilirsiniz çok özür dilerim bekletmeye çalıştım ama...

Cevap vermeden telefonu kapattım valizimle öylece kalmıştım tek çare tekrar Kuzeyin yanına dönmekti...

Valizimi kumlarda sürükleyerek plaja geldim. Hiçbir şey söylemeden valizimin üstüne oturdum.Kuzey o sinir bozucu gülümsemesiyle bana bakıyordu...

-Ne o beni bırakamadınmı yoksa?

-Hayır şapşal otobüsü kaçırdım diğer otobüste 3 saat sonra.

Gülümsemesi iyice yüzüne yayıldı

-İstersen yanıma yatabilirsin:)))))))

-Neden ertesi gün tekrar bana bir hiçmişim gibi davranman içinmi? Hiç sanmıyorum.

Cevap vermedi ne diyebilirdi ki kafasını kaldırıp yıldızları izlemeye başladı...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
(Kuzey)

-Öyküm...

Cevap vermedi sağa doğru dönüp ona baktığımda uyuduğunu gördüm.Yattığım yerden kalkıp yanına gittim.

Tüyleri diken diken olmuştu belliki üşüyordu.

Tişörtümü çıkarıp üstüne örttüm.

Bir anda ona içimden geçenleri söylemek için en doğru zamanın şimdi olduğunu düşündüm..

-Biliyormusun sana kötü davranamıyorum... Senden uzak durmam gerekiyor ama kendime hakim olamıyorum... Ben sanırım sana aşık oluyorum... İşte en çok da bundan korkuyorum seni incitmekten, sensiz kalmaktan... Sana adınla seslenmek hoşuma gidiyor mesela Öykum... aitlik bildiriyor ya sanki benimmişsin gibi.Öyküm seni se...

Bir anda dudaklarıma yapıştı bunu hiç beklemiyordum.Kollarını boynuma sardı ve sımsıkı sarıldı hiç ayrılmayacakmışız gibi...

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡




Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 26, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yarın OlacakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin