Yarın Olacak

Bölüm 10:Şişe Çevirmece

Zeyneplerin evine geldiğimizde Zeynep cebinden çıkardığı anahtarla kapıyı açtı ve içeri doğru bir adım attı.

-Hadi gel neden orda dikiliyorsun?

Ayakkabılarımı çıkardım ve içeri girdim.O sırada merdivenden ayak sesleri duyuldu ve Kuzey aşağı indi.Elinde 3 tane bardak vardı belli ki içecek birşeyler koymak için aşağı inmişti.Zeynep ise salonda televizyonun karşısındaki yerini almıştı.

Su içmek için mutfağa girdiğimde Kuzey 3 tane kocaman bardağa bira koyuyordu.Bir kasede karışık çerez koymuştu. Kendime engel olamadan sordum

-Bunları taşıyabilecek misin?

-Yardım edersen neden olmasın? dedi ve gülümsedi ilk defa bana karşı sıcaktı bende elimde olmadan gülümsedim.

-Tepsi kullanmaya ne dersin?

-İyi fikir. dedi ve lavabonun üstündeki tepsiyi aldı.

-Eğer aşağıda canınız sıkılırsa Zeyneple birlikte yanımıza gelebilirsiniz oyun falan oynarız.

-Tamam. dedim ve gülümsedim arkamı döndükten sonra hızlı adımlarla Zeynepin yanına doğru yürüdüm hem Zeyneple hem de Kuzeyle aramı düzeltmiştim galiba.

-Zeynep, eğer canın sıkıldıysa Kuzeylerin yanına çıkabiliriz.

-Öyküm sence gitsek kuzey bizi kabul edermi saçmalama.

-İyide o çağırdi.

Televizyonu kapattı ve yerinden doğruldu.

-Ciddimisin sen ?

-Neden böyle bir şeyin şakasını yapıyim ki. Komik bile değil.

Hemen kalktı ve eteğini düzeltti ardından da saçlarını

-Nasıl görünüyorum?

-Çok tatlı

-Güzel değil yani off!

-Yaa Zeynep şuan resmen saçmalıyorsun.Eğer hemen gelmezsen kararımı değiştirip her an eve dönebilirim.

"tamam,tamam" dedi ve birlikte merdivenlere doğru yürüdük.O anda Zeynep bana döndü ve" bir planım var" dedi ne alaka dercesine yüzüne baktım ve elimden tutup beni tekrar salona sürükledi ardındanda planını(!) anlatmaya başladı

-Bak şimdi.Yukarı çıktığımızda ben şişe çevirmece oynamayı teklif edeceğim ve sende bana destek olacaksın.Eğer ikimizden biri Ceyhuna soracak olursa doğrulukta hoşlandığı biri olup olmadığını soracağız Cesaretlik dersede bişeyler uydururuz. dedi

Gözlerimi devirdim ve

-Peki zekicim eğer bize gelirse ne olacak üzerimize gelmeyeceklerini mi sanıyorsun.

-Yaaa denesek ne olacak sanki eğer çok sıkacak olurlarsa da bir bahane bulup gideriz olmazmı lütfeeen.

Bir çocuk gibi mızmızlanmaya devam ediyordu en sonunda dayanamayıp kabul ettim ve Kuzeyin odasına doğru ilerledik.

Önden Zeynep gidiyordu ben ise baya arkasında kalmıştım çünkü koridorun ortasında durup saçlarımı topuz yapmıştım Zeynep ise sabırsızca ilerliyordu ben hala koridorun ortasındayken Zeynep kapıyı açtı ve seslice konuşmaya başladı

-Ceyhun,Can! hoşgeldiniz dedi ve tahminimce gidip onlara sarıldı.Bir dakika,Can....Candamı burdaydı offf Zeynep yaa. Ardından Kuzeyin sesini duydum

-Öyküm gelmiyormu? duyduğum ses beni elimde olmadan gülümsetmişti ne olduysa artık aramız birden düzelmişti.

-Gelir birazdan dedi Zeynep.Bende hızla odaya doğru yürüdüm.Kapı açıktı zaten bende içeri girip "Merhaba" dedim.Can bana bakıp gülümsüyordu kuzey ise odanın içinde birşeyler arıyordu.Gözlerimi onlardan ayırıp Ceyhuna baktım oda bana bakıyordu Zaynepin anlattığı kadar vardı kocaman renkli gözleri(yeşil yada mavi tam dikkat etmedim) sarı kıvırcık sacları vardı ben onu incelerken konuşmaya başladı

-Ben Ceyhun. Tanışmadık. Elini uzattı bende uzattım ve tokalaştık...uzun bir süre ...gözlerimin içine bakıyordu elimi bırakmamıştı en sonunda "elimi alabilirmiyim?" dercesine baktım telaşa kapıldı ve elini çekti.Gülümsedim ve oturacak bir yer varmı diye baktım Kuzey ve Can'ın arası boştu hem oraya oturmak son derece mantıklı olurdu şişe çevirmece oynarsak bana asla soru soramazlardı.

İlerledim ve oraya oturdum.

Kuzey sonunda aradığı şeyi bulmuştu sabahtan beri dağınık odasının içinde şişe arıyormuş.

-Şişe çevirmece? dedi bizden önce davranmıştı.Resmen bana karşı duyguları U dönüşü yapmıştı nedenini bende çözemedim.

Zeynepin gözleri parlıyordu olumlu anlamda başımızı salladık sonra kuzey şişeyi çevirdi.

Bir ucu Kuzeyde bir ucu da Ceyhunda durmuştu soran taraf Kuzeydi

Hemen bir şişe çevirmece klasiği olan otelli,asansörlü sorulardan sordu hani böyle asansörde kiminle kalmak istersin gibisinden.Ceyhunda cevap verdi bir süre saçma sapan sorularla geçtikten sonra şişenin bir ucu beni bir ucu Ceyhunu gösterecek şekilde durdu maalesef soru soran taraf Ceyhundu:

-Sevgilin varmı?

önce gözlerim Canı buldu ve ardından  "Hayır" diyebildim bütün yüzünü bir gülümseme kaplamıştı ve arkasına yaslanıp

-Tamam ben umduğum cevabı aldım dedi. Hala gülüyordu. Zeynep bir anda ayağa kalktı ve odadan çıktı bende hemen arkasından ayaklandım.Ceyhuna ölümcül bir bakış atmayıda ihmal etmemiştim

Zeynepin odasına gittiğimde yatağının üstüne oturmuştu, başını önüne eğmişti.

-Zeynep?

-Efendim.

Ne diyeceğimi bilmiyordum sadece Ceyhunun gevşekliğiydi bence

-Zeynep üzgünüm ama değer verilecek biri değilmiş baksana bir tane kız görsün ki benim gibi bir kıza bile saçma sapan yaklaşmaya çalışıyor.

-Tamam istersen daha fazla uzatmayalım biraz yorgunumda.

Yalnız bırakmak istemiyordum ama böyle durumlarda insanların üzerine gitmek durumu daha da zorlaştırabiliyor.O yüzde "sen bilirsin" diyerek merdivenlere doğru yöneldim.

Kapıyı açtım ve tam çıkıp kapatacakken bir el engel oldu o tarafa doğru baktığımda Can'ı gördüm

-Gidiyor musun?

Omuz silktim sadece.

-Kuzeyle biraz yürüyüş yapacağız bize katılmak istermisin.

-Teşekkürler fakat sanırım gelmesem daha iyi. dedim Canla biraz vakit geçirmek fena olmazdı ama şuan pek kabul edebileceğım bir teklif değildi. Eğlence çok erken bitmişti.Saat daha 10'du.

-O zaman evine kadar eşlik edeyim.

-Hemen karşı evde oturuyorum Can.

-Tamam işte oraya kadar bırakayım bende şimdi yolda kedi falan çıkar korkarsın sen .dedi ve gülümsedi  omuz silktim ve eve doğru yürüdük. Kapıya geldiğimizde ki çok vaktimizi almadı.

-Teşekkür ederim.

-Ne için?

Böyle iyi hissettirdiğin için,Bu kadar tatlı olduğun için,çok iyi olduğun için... düşüncelerimi bir kenara itip

-Eve bıraktığın için. dedim gülümsedi ve tekrar Kuzeylere doğru gitti Kuzeyde o sırada evden çıktı.Birer sigara yaktılar ve yürümeye başladılar...