Yarın Olacak

Bölüm 12: Göl

-Nasıl yani?

-Basbaya anne istemiyorum işte tedavi olmak hem ben kendimi iyi hissediyorum.

-Tatlım ihtimallerimizi sonuna kadar kullanmalıyız yarın Sevim ablan seni hastaneye bekliyor birde o konuşacakmış seninle

-Tamam. Dedim ve hızla odama çıktım odamda ağlıyordum ki telefonum çaldı.

-Kuzey?

-Ha Öyküm ben şey diyecektim bahçede oturuyoruz istersen sen de gel.

-Ş..ş..şey ben kendimi pek iyi hissetmiyorum gelmesem daha iyi sanırım.

-Neden?Ne oldu ki?

-Kuzey boşver sizinde canınızı sıkmak istemiyorum.

-Sen bilirsin.dedi ve telefonu kapattı öküz.Numarasını geçen sefer buluştuğumuzda almıştım.

Ardından zil sesi duyuldu ve odamın kapısı açıldı.Zeynep koşa koşa yanıma geldi

-birilerinin morali bozukmuş.

Kuzeye doğru baktım o da bana bakıyordu en sonunda o da yatağımın bir köşesine oturdu.Olanları bir bir anlattım.Zeynep bana sarıldı ve beni teselli etmeye başladı.Ne yazıkki söylediklerini dinlemiyordum.Biraz konuştuktan sonra Kuzey konuşmaya başladı.

-Geceleri göl kenarı çok güzel oluyor oraya gidelim isterseniz.

Biraz evden uzaklaşmak iyi olacaktı olumlu anlamda başımı salladım.Ama Zeynep aynı fikirde değildi.

-Valla sizi bilmem ama ben hiç göle kadar gidecek durumda değilim.Siz gidin.

Zeynepin söylediklerinin ardından Kuzeye baktım o da bana bakıyordu en sonunda Zeynep kalktı gitti.Kuzeyle başbaşa kalmıştık

-o zaman izin verirsen üstümü değiştirmem lazım

-Tamam ben gözlerimi kapatıyorum.

Gözlerini kapattı yüzünde alaycı bir sırıtış vardı.

Bende kıyafetlerimi alıp banyoya girdim.siyah pantolonumun üstüne siyah atletimi giymis ve yine siyah olan deri ceketimi de üstüme geçirivermiştim.Saçlarımı da dağınık bir şekilde örmüştüm.Banyodan çıktım ve

-Ben hazırım. Dedim

-Yine çok hızlısın.dedi evden çıkıp göle doğru yürüdük.

-Geceleri gerçekten çok güzel oluyormuş. dedim gözlerinin içine bakarak.Oda bana baktı ve gülümsedi.

"senin kadar değil" diye mırıldandığını duymuştum ya da duymak istemiştim bilmiyorum.

Birlikte tam gölün kenarındaki çimenlikte oturduk.1-2 saat ordan burdan konuştuktan sonra Kuzey konuşmaya başladı:

-Geceleri burada gökyüzü çok güzel oluyor. dedi

Birlikte çimenlere uzandık ve gökyüzünü izlemeye başladık.

Kafamı ona doğru çevirdiğimde oda bana doğru döndü.Suratlarımız o kadar yakındı ki nefesini üzerimde hissedebiliyordum.Gözlerinin içine baktım ve gülümsedim

-İyiki varsınız.Yani sen ve Zeynep.

Gülümsedi ve tekrar gökyüzüne doğru baktı bende kafamı çevirip tekrar yıldızları izlemeye koyuldum.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Sabah günün ilk ışıklarıyla gözlerimi araladım.Ne! hala gölün kenarındaydım ve Kuzeyin kolları arasındaydım!.Biraz hatırlar gibiydim Gece soğuk olmuştu ve bende kuzeye yaklaşmıştım.O da önce ceketini üstüme örtmüş o da sıcak tutmayınca bana sarılmıştı.Hemen kollarının arasından kurtuldum o da gözlerini hafif aralamış bana bakıyordu.

-Şey.. Kuzey sabah olmuş yani güneşten yanmak istemiyorsak biran önce eve gitmeliyiz.dedim ve beceriksizce gülümsedim.

Hemen yerinden doğruldu ve "Haklısın" dedi.

Birlikte eve doğru yürumeye başladık.Hala üzerimde olan montunu ona uzattım.

-Teşekkür ederim. Herşey için...

Gülümsedi ve montu aldı eve doğru yürümeye devam ettik.