Enchanted (Harry Styles FanFiction)

2. Bölüm ''Seninle tanışmak büyüleyiciydi.''

13 Mart 2010

   Bu gün arkadaşlarım, Emily ve Lucas ile unaparka gitmiştik. Her yer insanlarla dolup taşıyordu ve bu durum beni fazlasıyla mutlu etmişti. Etrafıma dikkatlice göz attıktan sonra bana seslenen Lucas’a baktım. ‘’Bence dönme dolaba binmeliyiz.’’ Dedi, eli ile koskocaman dönme dolabı gösterirken. Derin bir nefes alarak ikisine döndüm. ‘’Şey…’’Dedim. ‘’Aslında ben binmek istemiyorum.’’ Yükseklik korkum vardı ve dönme dolap gözüme çok büyük gözükmüştü. ‘’Hadi ama Brook. Buraya eğlenmeye geldik!’’Dönme dolaba bir kez daha göz attım. Emily sıkıca elimi tuttu ve bana güven verircesine baktı. Derin bir iç çekerek gülümsedim. ‘’Pekâlâ. Ama üçümüzde aynı yere oturacağız.’’ İkisi de başını olumlu anlamda salladı ve beni arkalarından sürüklemeye başladılar. Dönme dolabın altına geldiğimiz de başımı yukarı kaldırarak baktım. Fazlasıyla yüksekti ve bu benim tüylerimin diken, diken olmasını sağlamıştı. Korku içinde yanıp tutuşurken çıplak kolumda hissettiğim sıcaklık ile irkildim. ‘’Korkuyor musun?’’ Dedi, yanımda ki benimle aynı yaşta duran adam. Kıvırcık saçları yüzünün her tarafına dağılmıştı ve onları sağa yatırmıştı. Tanımadığım adamı dikkatlice izlerken, yutkundum. 

   ‘’Hayır. Nereden çıkardınız?’’ Adam kocaman bir kahkaha attı ve gözlerini dönme dolaba dikti. ‘’Pekâlâ, öyleyse.’’Hala sinsice gülümsemeye devam ediyordu ve bu benim sinirimi bozmuştu. Dönme dolap durduğunda içinde ki insanlar yavaşça inmeye başlamıştı. ‘’Emily.’’Dedim. ‘’Bence 3’ümüzün bin-,’ Emily beni dinlemeyip, boşalan dönme dolapta yer aramaya başladı. Ben kalabalığın arasına karışmışken, onları görmeye çalışıyordum. Lucas ile ikisinin bir yere bindiğini gördüğümde, onların yanına oturabilmek için merdivenlerden çıkmaya başladım. Bindikleri yerin yavaşça yukarı çıktığını gördüğümde, pes edercesine ellerimi saldım. ‘’Hey! Hadi gel!’’O anda anlamadığım bir şekilde birisi kolumu sıkıca tutmuş ve dönme dolaba bindirmişti. Ellerim titremeye başlamıştı ve kalbim çok fazla hızlı atıyordu.‘’Sen…’’ Dedim, karşımda o kıvırcık saçlı adamı görünce. ‘’Sen ne yaptığını sanıyorsun?’’ Dedim, bağırarak. Yüzüne yerleştirdiği sinsi gülümsemesi ile bana baktı.  

  ‘’Dönme dolaba binmek istiyordun,sanırsam. Hem korkmuyorsan bunu bana kanıtlaya bilirsin.’’ Ukalaca gülümsemeye devam etti. ‘’Sana hiçbir şey kanıtlamak zorunda değilim!’’ Dönme dolap hareket etmeye başlamamıştı ama ben olduğum yerde kaskatı kesilmiştim ve oturduğum yerde hiçbir yerimi oynatamıyordum. Büyük bir cesaret ile hızlıca oturduğum yerden kalktım ve vagondan inmeye yeltenendim. O sırada dönme dolap hareket etti ve bizim oturduğumuz yer yukarı çıkmaya başladı. Sıkıca tuttuğum demir elimden kayınca, birkaç adım geriledim. Direkt olarak belimi tutan kollar düşmememi sağlamıştı. Kıvırcık saçlı adamın kollarında kendimi güvende hissederken, ne kadar yakınımda olduğunu düşündüm. Hayatımı kurtarmıştı. Ve ben kendimi ilk defa bu kadar güvende hissediyordum. 

  ‘’Pekâlâ.’’ Dedim, ona biraz daha sokularak. ‘’Korkuyorum. Tamam mı? Korkuyorum ve sakın beni bırakma.’’Gülümsemesi yüzüne yayılırken, belimi daha da sıkı tuttu. ‘’Lütfen.’’ Dedim,ona yalvararak. Başını salladı ve beni kendine çekti. ‘’Ben Harry Styles.’’Dedi, kulağıma fısıldarken. Kulağıma çarpan nefesi tüylerimi diken, diken yaparken sol omzumu havaya kaldırarak kulağıma değdirdim. Kalbim hızlıca çarpmaya başlamıştı. Ama bu dönme dolaptan değildi. Adım gibi emindim. Çünkü kollarında kendimi güvende hissediyordum. Bunun nedeni şu anda tanımadığım bir adamın kollarında olup, ondan biraz etkilenmemdi. Derin bir nefes alarak,yutkundum. ‘’Brook.’’ Dedim. ‘’Brookly Faith Prim.’’ Yüzünü göremiyordum fakat aldığı nefesler sonucunda güldüğüne adım gibi emindim. ‘’Tanıştığıma memnun oldum Faith.’’