Enchanted (Harry Styles FanFiction)

15. Bölüm ''Neden beni sevmiyorsun?''

Selamlar herkese. Bu bölüm her şey açığa çıktı ama pek memnun kalmadım bu bölümden. Normalde aklımda daha başka bir kurgu vardı ama sağlık olsun. Böyle olacağı varmış. Umarım beğenirsiniz bu bölümü. Diğer bölüm sınırı geçmedi ama ben yine de koydum. Wattpad'a 10 vote almış teşekkür ederim hepinize :D 

Not: Multimedia'da bulunan Faith (Brookly). Ve Multi'de ki şarkı ile okursanız daha güzel olur bence :D Hepinize teşekkür ederim tekrardan. Facebook'ta ne zaman sınır geçerse o zaman yeni bölüm gelecektir. Dış bağlantılarda sayfayı bulabilirsiniz :D Oy verip, yorum yapmayı unutmayın bebekler :D 

Keyifli okumalar... 

Hepimiz masanın başına toplanıp durduk.‘’Oturun, lütfen.’’ Dedim, sesimin düzgün çıkmasını sağlayarak. Gerçekten şuanda 3’ünün de bana dikkatli bir şekilde baktıklarına emindim. Başımı kaldırıp yüzlerine bakacak cesaretim yoktu. 

En çokta Harry’nin… 

 Travis, Katie ve Harry oturduklarında elbisemi düzeltim ve büyük bir cesaret ile başımı kaldırıp Travis’e baktım. ‘’Abby hala gelmedi. Onu arasam iyi olur.’’ Gözleri benimkilerle buluşunca dudaklarımı ısırdım. ‘’Tamam Brookly.’’ Küçük bir tebessüm ettim ve arkamı dönerek merdivenlere yöneldim. 

 Amacı neydi? Tekrardan kalbimi mi kırmak istiyordu? Bana aynı şeyleri yaşattığı için zevk mi alıyordu? En yakın arkadaşım ile çıkıyordu ve bunu bildiği halde evime kadar geliyordu. Kalbimde hissettiğim acı ile öksürdüm.Ciddi anlamda kalbime kocaman bir ağrı girmişti. 

 Öksürüğümün sesi tüm odayı doldururken derin, derin nefesler almaya çalıştım. Masanın üzerinde gördüğüm telefonuma uzanmak için ayağa kalktım. O sırada anlamadığım bir şekilde odanın içini karanlık kapladı. Elim ayağım birbirine dolanmıştı. 

 ‘’Kim var orada?’’ Bana doğru gelen ayak seslerini duyduğum da bende geri, geri adımlar atmaya başladım. ‘’Kim var orada da dedim?!’’ Masanın üzerinde duran vazoyu elime aldım ve arkama sakladım. ‘’Faith?’’ Dedi, kadifemsi bir erkek sesi. 

 Sesin sahibinin Harry olduğunu anladığımda gözlerimde biriken gözyaşlarını serbest bıraktım. ‘’Git buradan.’’ Dedim, sessizce. 

 O kadar kısık sesle söylemiştim ki beni duyup, duymadığını bilmiyorum.Zaten umurumda bile değildi. Hayatım da istemiyordum onu.  Mahvetmesini istemiyordum, tüm düzenimi.Derin bir nefes alarak karanlık odanın içinde kendi etrafımda dönmeye başladım. 

 Odanın bir köşesini bulduğumda yavaşça sırtımı duvara dayadım ve yavaş bir şekilde yere düştüm. Kıçım zemin ile buluştuğunda elbisemin kısa olduğunu unutup bacaklarımı katladım ve göğsüme doğru çektim. 

‘’Lütfen… Katie’nin yanına git.’’ Gözyaşlarım akmaya şiddetle devam ediyordu. Ağzımdan çıkan birkaç hıçkırık sesi ile onun adımlarının sesi birbirine karışmıştı. ‘’Sadece…’’ Dedi, derin bir nefes alarak. ‘’Katie’nin dediği arkadaşının sen olduğunu bilmiyordum.’’ Eğik başımı havaya kaldırdım ve karşımda bulunan kocaman karanlığa baktım. 

 Gerçekten bilmiyor muydu? Yoksa sadece onu affetmem için mi böyle söylüyordu? Adım sesleri kulaklarıma biraz daha dolarken bacaklarımı iyice göğsüme çektim. 

 ‘’Umurumda bile değil. Aynı şeyleri yapıyorsun! En yakın arkadaşlarımdan biri ile sevgili oluyorsun! Bunu bana bir kez daha yapmıştın Harry, hatırlıyor musun? Emily senden hoşlanıyordu – ve eminim kisende ona karşı bir şeyler hissediyordun- onunla birlikte benden habersiz Amerika’ya gittin! Tekrardan aynı şeyleri bana yaşatacak mısın? Bir anda karşıma çıkıp, seninle tekrardan birlikte olmamı istiyorsun! Bir ne ne göreyim? En yakın arkadaşım ilk defa bir adama âşık oluyor ve o adam da benim eskiden en çok sevdiğim, en çok değer verdiğim ve en çok canımı yakan adam çıkıyor! Benden ne istediğini gerçekten bilmiyorum. Sadece şu son 1 haftayı unutalım ve yaşanmamış sayalım. Çünkü seninle yaptığım o kaçamak tamamen bir aptallıktı! Mükemmel falan hissetmiyordum, aksine kendimi bir sürtük gibi hissediyordum. Beni seven vedeğer veren bir adamı aldatmıştım. Senin gibi bir çocuk değil o ve böyle şeyleri hak etmiyor! Sevdiğim adamı bir çocukla aldattığıma inanamıyorum!’’