Enchanted (Harry Styles FanFiction)

5. Bölüm ''Seni özledim.''

Multimedia'da ki şarkı ile okumanızı tavsiye ederim. 

 ‘’Ve seni hala seviyorum.’’ 

   Sesi kulaklarım da yankılanırken, olduğum yerde kaskatı kesilmiş önümde duran kapıyı inceliyordum.Yanağımdan süzülen yaşlar durmak bilmiyordu. Derin bir nefes alarak omuzlarımı düşürdüm. ‘’Yapma.’’ Dedim, fısıldayarak. Kalbim acıyordu. Beni sevdiğini söyleyip, tekrardan beni bırakmasını istemiyorum. Aynı şeyleri tekrardan yaşamak istemiyorum. Sadece şu küçücük dünya da mutlu olmak istiyordum.

   ‘’Yapma, Harry. Aynı şeyleri duymak istemiyorum.’’

 ‘’Yalan söylemiyorum. Sana olan aşkım hiçbir zaman bitmedi, Faith.’’ Dedi, bana doğru yakınlaştığını hissederek. Ayak sesleri bana doğru geliyordu ve bedenini artık tamamen arkamda hissediyordum.  

‘’Onu seviyor musun?’’ Dedi, arkadan nefesini boynuma çarptırırken. Gözlerim,gözyaşları ile dolmuştu ve artık onları taşıyamayacak kadar ağırlaşmıştı.Gözlerimi sıkıca birbirine bastırdım ve yaşların akmasına izin verdim. 
   ‘’Gitmeliyim.’’ Dedim, elim ile gözyaşlarımı silerken. Omuzlarımın üzerinde hissettiğim parmakları, nazik bir şekilde daire çizmeye başlamıştı. Ellerini üzerimde hissetmek –tekrardan hissetmek- tüylerimi diken, diken yapmıştı.

  ‘’Seni tekrardan kaybetmeye göze alamam.’’ Kollarını, arkamdan boynuma doladı ve beni kendine çekip vücudunu vücuduma bastırdı. ‘’Lütfen…’’ Sesim olduğundan fazla kısık sesle çıkmıştı. ‘’Bunu bana yapma.’’ 

   ‘’Hala beni sevdiğini biliyorum.’’Dedi, kulağıma fısıldayarak. ‘’Hala bana karşı bir şeyler hissettiğini biliyorum. Beni gördüğünde kalbinin yerinden çıkacakmışçasına attığını biliyorum Fatih.’Onun bana baktığını gördüğümde kalp atışlarımın hızlandığını hissediyordum. Ellerim terliyordu. Aşk dedikleri şey bu muydu acaba?’  Dediğini biliyorum. Aynı şeyleri ikimizin de hissettiğini biliyorum. Seni özlüyorum Faith. Seni öyle çok özlüyorum ki her gece rüyalarıma giriyorsun.’’ 

   Başımı salladım.‘’Bırak gideyim, Harry.’’ Boynumda ki kolları arkadan beni daha da fazla sıkmaya başlamıştı. Kendimi neden bu kadar güvende hissediyorum? Diye düşündüm. Onun kollarındayken neden bu kadar güvende ve mutlu hissediyordum? Bana neden ilaç gibi geliyordu ve beni neden sürekli iyileştiriyordu? Kötü bir zamanımda karşıma çıkıp beni kollarının arasına alıp neden sürekli beni bırakmayacağını söyleyip, bırakıyordu? 

  Kollarını boynumdan çekip, omuzlarımı tuttu ve ona dönmemi sağladı. Sırtım kapı ile buluştuğunda,Harry biraz daha dibime girip, vücudunu benimkine bastırdı. ‘’Neden bana ilaç geliyorsun?’’ Dedi, dudaklarıma bakıp. Derin bir nefes alıp, iç geçirdim.‘’Bir zamanlar sende benim için öyleydin.’’ Dedim, gözlerine bakarak. Küçük bir tebessüm edip, ince parmakları ile çenemi tuttu. 

  ‘’Biz bir daha birlikte olamayız, Harry.’’ Başını salladı. Beni onaylamamıştı. ‘’Birlikte olmayacaksak, Tanrı neden tekrardan karşılaşmamızı sağladı?’’ 
  Başımı olumlu anlamda sallarken gülümsedim. ‘’Bunun bir kader olduğunu biliyorsun.’’ Küçük bir tebessüm etti ve parmaklarını yanaklarımın üzerinde gezdirdi. ‘’O zaman bizim tekrardan birlikte olmamız, şart!’’ Gözlerimi devirdim. ‘’Yapma, Harry.’’ 

Hello there, the angel from my nightmare 
Hey oradaki, kabuslarımda ki melek 
The shadow in the background of the morgue 
Morgun arka planındaki gölge 
The unsuspecting victim of darkness in the valleyi
Vadideki karanlığın masum kurbanı 
We can live like Jack and Sally if we want
Eğer istersek Jack Sally gibi yaşayabiliriz