25.Bölüm Ölümle yaşam arasında

892 47 7
                                    

Saatlerdir Ameliyathanenin önünde bekliyorlardır.Eylül alinin kollarında uyuya kalmış.

Birden Ameliyathanenin kapısı açılır hemşire çıkar herkes hemşirenin yanına varır 

Ahmet: hemşire hanım çocukların durumu nasıl 

Hemşire: henüz birşey  diyemem malesef çok  kan kaybetmişler hastalarımızın durumları çok ağır Ayla Göktürkün Ailesi kim

Ahmet: babasıyım

Fadime: annesiyim ( korkuyla bakar)

Hemşire: hastanın kana ihtiyacı var kan grubu 0 eras negatif çok az bulunan kan grubu acele etmeniz lazım 

Ahmet: kim var ki nerden bulucaz 

Fadime ağlayarak: bilmiyorum ki reis

Dursun: ben bulucam dayı deyip çıkar hastaneden

Fadime: aslan parçam benim

Dursun: o anda zeynoyu  çarpar  zeyno bacım 

Zeyno: dursun abi hayırdır ne oldu

Dursun anlatır

Zeyno: ayla arkadaşım (.ağlamaya başlar)

Ardından Berat gelir

 ( burada Berat Zeyno sözlüsüdür)!!!

Berat: zeynom ne oldu

Zeyno: hangi kan grubu 

Dursun: 0 eras negatif lazım 

Berat: benim kan grubum ben veriririm

Dursun: sağol kardeşim çok sağol

Hemen içeri girip Herkes şaşkın şaşkın bakar Berata

Dursun: dayı buldum kanı verecek kardeşimizi

Ali elini verip:  sağol berat kardeş sana bir can borcum var

Berat: eyvallah kardeşim geçmiş olsun bacım  diyerek

Dursun: hadi kardeşim çok gecikmeden bacını kurtaralım  deyip ikisi kan verme odasına girerler

Berat icinden: aklım ucundan geçmezdi eskiden sevdiğim kızı benden alan adamın kızkardeşini kurtaracağını

Bir kaç saat sonra 

Emrahın ameliyatında

Songül: klemp

Asistan:Hocam hastanın nabzı düzeliyor kalp atışı normale döndü 

Songül: çok şükür bu yarayı da kapatalım hastayı yoğun bakıma alalım ben her yarım saatte kontröl alın 

Songül son yarayı kapatır 

Ameliyathaneden çıkar 

Cemil: Songül kızım Emrahım iyimi 

Süreyya: Songül kızım hadi konuşsana

Songül: korkmayın hayatı tehlikeyi atlattı       zorlu ameliyattı yalnız uyanması bir kaç gün alır yoğun bakımda kalacak

Süreyya: şükür  allahım

Eylül: derin nefes alır uff çok şükür rabbim bebeğimin dayısı yaşıyor halasına kavuştur( içinden)

Songül: kardeşim sarılır eylüle

Sonra Emrahı çıkarırlar bilinci kapalı oksijene bağlamışlar 

Süreyya: oğlum ağlayarak hangi hain sana kurşun sıktı oğlunu yüzünü okşayıp oğlum  Emrahım oğluyum 

Süreyyayı tutarlar

❤YaRaLı GöNüL❤(Final)(Düzenliyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin