Zeynonun Cenazesinden 1 Hafta sonra herkes hayata geri dönmüş. Cihanların yas gün ve gün ilerlerken Berat iyice içine kapanmış, ruh halinin düzelmesi için babası Ekrem Ağa onu yurtdışına göndermiştir. Meralin ağlamaktan sesi kısılmış rahatsızlanmış Ekrem onu Mert ile birlikte geri Istanbula göndermiştir. Meral ne kadar konseri varsa hepsini iptal etmiştir, Zeynonun Ölümü onu derinden etkilemiş, kalbinde derin yaralar açmış şarkı söyleyemeyecek hale gelmiş. Herkese uzun süre gelemeyeceğini duyurmuştu be bildirmiştir.
Bütün gününü lüks apartmanında evde geçirir.
Berat da Hüzün dolu günlerini Londra'nın ıssız sokaklarında geçirir. Nereye gitse nereye baksa Zeynonun hayalini gözünün önüne getirir. Onu sanki görür gibi hissetse de elini tutmak için ellerini tutmak isteyince toz duman olup kaybolur Hayali bu durum onu daha da iç sızıntısına sürükler. Kendini toparlamaya çalışır.
Ali ile Eylül günlük rutinlerine dönmüşlerdir. Birlikte sabah sabah birbirlerine sarılmış şekilde uyanırlar. İkizleri onların günlük rutinlerinde her daim yer almaktadır. Bu durum onları zerre kadar rahatsız etmez
O acı günden beri Ali her daim daha dikkatli olmuştur Karısının, çocuklarının ve doğacak yeni bebişin güvenliğini kat ve kat artırır Cahit evinde bir oda ayarlar ve kapıya has adamlar diker. Eylül hala çalışmıyordur ikizlerinden ve tekrar hamile olmak yine onu çalışmaktan uzak tutar.
Eylül sabah uyanır alinin kollarından sıyırır kendini ve bebeklerinin odasına girip onları seyreder tek tek kucağına alıp emzirir genişler iyice büyümüşler yatakta sesler çıkarıp oynaşırlar Eylül ikisinide Alinin yanına yatırır
Eylül: minik kuzularım benim biraz burda ses çıkarın babayı uyandırın bakim
Ikizler ses çıkarıp oynaşırlar Ali uyanır:babacığım uyandınız mı siz anne sızı benim yanıma mı yatırdı bu anneniz varya az değil kendine yaklaştırmaz ama sizi yaklaştırır bana eylüle sırıtarak ama sizden minik daha gelecek onu nasıl zapt edicem anneyi hiç rahat bırakmazsınız o zamanda
Sesler çıkarırlar ali: söz mü anneyi rahat bırakmazsınız ikisinde öper
Eylül: doymazmısın sen 3.çocuğumuz yolda