24.Bölüm Herkesi mutlu eden Müjde ve yıkan hüzün

1.1K 50 8
                                    

Ali ve Eylül balayından dönerler. Fadime arar: oğlum geldunuz mi 

Ali: geldukta anam biz önce evimize uğrayacağız haa herkesi bize bekliyoruz bizim eve hurşit abi ve emine abla da dahil

Fadime: tamam oğlum da hayırdır birşey mi oldi

Ali: hayır hayır anacağım

Fadime: tamam oğul gelicem

Ali: telefonu kapatıp 

Eylül de annesini arayıp: ana

Süreyya: kızım 

Eylül: ana nasılsın 

Süreyya: iyiyim kızım sen iyisin deme 

Eylül: iyiyim hemde çok iyiyim heee ana herkesi sizi bizde bekliyoruz mehmet abi ve Mürvet abla da gelsin 

Süreyya: zümrüt ?

Eylül: ana herşey yolunda hemde fazlasıyla  hadi biz sizi bekliyoruz deyip Eylülde kapatır.

Eylül: tamam aşkım benimkilerde geliyor

Ali: bebeğimizin müjdesi herkesi çok sevindirecek hadi sen doğru eve yorulmak yok stres yok ağlamak yok  bunlar bebeğinin annesine yasak. Haa birde çalışmak yok

Eylül: aşkım o ne demek ben işimi seviyorum hastalarım 

Ali: aşkım itiraz istemiyorum bebeğimiz için yapıyorum  tabiki yoksa neden izin vermim

Eylül: Aliii

Ali: aşkım gel anlaşalım ameliyat etmek yok sadece muayne edeceksin bir kaç ay karnın büyünce çalışmıyacaksın

Eylül: tamam anlaştık 

Ali: bu arada randevu aldım hastaneden  haftaya kontröl var

Eylül gülerek: ne ara aldın sen randevuyu

Ali: Fethiyeden beri

Eylül: hızına bayılıyorum aşkım 

Ali: yok bayılmak yok sana

Eylül: uff ali lafım gelişik dedim 

Ali ve Eylül bavulları ile evlerine girerler

Ali bavulları kapının önüne bırakır eylülün bacaklarından tutup kucağına alır ve eve girer salona girip Eylülü koltuğa bırakır ve: burdan kalkmak yok artık rahat mısın 

Eylül hoşuna gider gülerek: işim var seninle vallah

Ali: eee karıcığım katlanaksın aslında hep yaparımda bu özel bir durum

Eylül: allah allah niye miş 

Ali: sen çok vır vır konuşma senin canım niye birşey çekmiyor

Derya: uyy geldunuz mi daa 

Ali: geldik geldik abla hemen bir portakal suyu karıma ya da dur ben sıkarım 

Derya: uyyy uşağum ben ederdum derken Ali mutfağa gitmişti 

Derya: ne olduu da gülüm

Eylül: abla 

Derya: hee ne oldi garip kuzu gibi niye bakaysun

Eylül: ben hamileyim abla

Derya: bende sandım ki önemli birşey diyecesun uyy ne dedum ne dedun gebemisun

Eylül başını sallayarak onaylar

Derya: uyyy benim haber vermem lazım fadime abla

Eylül: abla dur  biz söyleyeceğiz hepsi 2 saat sonra burdalar benimkiler alinin ailesi

❤YaRaLı GöNüL❤(Final)(Düzenliyor)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin