Hayırlı Sabahlar Canlar ❤❤❤
Bu Özel Bölümü ilk olarak Songüncülere olsun armağan olsun ondan sonra Nadirinci_ ve CeylanGzlm15 armağan olsun
Sonra diğer Eyalcilere
Bölümü zarzur yazdım
Zaten bu kadar da yeter bence üç özel bölüm
Artık sadece diğer hikâyelerime geçicem
Bu hikayeyi artık burda noktalıyorum
Keyifle okuyun
Hadi iyi Okumalar size❤🥰🤗😍🙊
•Yazarın Anlatımında•
Bu yıllar içinde Güney ve Songül'ün ailesinde bir üye daha gelmistir adı "Güneş"
Daha 4 yaşında olan Güneş yaramazlığı ile meşhurdur
Güneyde Ali gibi Yılların tecrübesi ile baya yükselmiş rütbeyle aynı Ali gibi Ali Binbaşı olmuştur
Songülde İzmirden gelince hemen Eylül ile başhekimliğini üstlenmiş beraber hastaneyi yönetirler
Çocukları Enes 17 yaşında bir ergen Songül ile Berat ile aynı Liseye gider
Baya atılgandır, karakteri aynı Berat gibi asi kavgacı ve tatlı bir genç olmuştur
Zeynoda Ömer Ali gibi zeka küpü bir kız annesi gibi Doktor olma yolunda en iyi arkadaşı Cemre ve Serkanın kızı olan Elif Duru'dur
İkizleri Ali ile Eylül birbiriyle sürekli didişen Aynı ve babaları gibidur
Yine klasik bir günde Songül ile Güney her zamanki gibi tartışıyordur
Güney Sabah sabah Songül birşey istiyordu.
Songül: Ya Güney olmaz ya olmaz diyorum inadım inat gelemiyeceğim onu o kadın ile temas etmeden düşünecektin
Güneş: baba sen başka kadınlayı mı öpüyoşun bak aynee
Songül: gördün mü sonunda çocuk ta duydu allahım ya delirecem
Güney: aşkım çocuk o ya kızım sende yangına kürekle gitme Ya aşkım Kıvırcığım ne olur yapma sevgilim ya ne olur hadi bak Eylüller davet etmiş bizi bekliyorlar işte hadi inat etme bee affet bu kocanı bak yemin ederim ben demedim o kadına birşey geldi manyak okulumdaki platonik işte görmüş beni mahsus yaptı yoksa
Songül: Güney sevgili Eylülün hiç bir davetine hayır dermiyim ama sen cezalısın
Güney: yes be...Nee aaaa..aşkım be dedin sen anlamadım ben seni ya
Songül: cezalısın dedim ve sen beni hem gayet iyi anladın
Güneş gülerek: haha baybam ceza yedi
Güney: babacığım sen baba düşmanımsın
Güneş: hayiy ama ben annemin kiziyim tayam mı
Güney: hani sen babacıydın
Güneş: ben ne kadar babacı oysamda hey zaman kadınlayı destek edeyim
Songül: oh annesinin kuşu yerim seni
Güneş: hadi Songül ben avukat Güneş lütfen daha sonra görüşelim oluymu
Songül: olur güneş hanım
Güneş zıplaya zıplaya odasına giderek
Güney: hayır olmaz efendim itiraz ediyorum
Songül: bende itirazına itiraz ediyorum binbaşım cezalısın
Güney: hayda başa döndük ya
Songül: aha Eylül arıyor...Alo Eylül efendim canım...tabiki geliyoruz...çocuklarda geliyor hıhı evet...o zaten gelecek Songül Güney bakarak
... onun gelmeme ihtimali yok zaten...Ali oradaysa Güney yüzde yüz orda... hadi canım görüşürüz öptüm bay
Güney: bizide öpsen Songül hanım heee Eylülü öptüğün gibi sende öpsen
Bak Ali Eylülü her daim öpüyor fırsatı değerlendirip hep öpüyorlar ya sende az beni öpsem fena olmaz ya
Ah Ali ah Ah banada söylesen bu formülü...yakışıklı adamsın etrafında hep güzel kadınlar nasıl oluyorda Eylül seni kıskanmıyor ben masumum ya masum
Songül Güneye ciddi ciddi bakıp
Songül: ay Güney çok konuştun
Güney: konuşurum sevgili bu ceza kalkana kadar konuşacağım
Songül: of tamam tamam be cezan kalktın yeterki konuşma ayy
Güney: sevgilim benim güzel karım benim Songülü yüzünü avuçlayıp bir aklına öpücük kondurup dudağına bir buse bırakıp
Songül: hadi deli Eylüller fazla beklemesin
Güney: hemen Kıvırcığım
Hadi ben Enes beye ve Zeynoya haber verelim de gecikmeyelim
Songül: bende Ikizler ve Güneşi hazırlayım
Bunun üzerine Songül ile Güney çocukları ve piknik için eşyaları hazırlar
Piknik için bulaşacakları yere gelirler
Su kenarında Eylül ile Ayla masayı kururken
Songül gelir: biz geldik
Ayla: aah Songül selam harika görünüyorsun
Songül: yok be kız ıkinizin yanında sönük kaldım
Eylül: ayy Songül sen vazgeçmezmisin kendine haksızlık etmeye...hoşgeldin kardeşim...ah Güneş teyzem
Güneş: Eylül Teyze Ayla Teyze
Eylül: oyy kurban olurum aynı sen bu Songül tıpa tıp sen
Songül: sen bunun çok bilmişliğini bir gör sen
Eylül: o kadar o olacak deme teyzesi benim Süreyyam da farklı değil ki
Ayla: çok tatlı kıvırcık kıvırcık şuna bak yerim seni
Güneş: yemeyin beni ya bey yiyecek miyim ya
Ayla: olur mu teyzem ya bu ne tatlılıktan yıkılıyor
Songül: ee seninkiler nerde
Eylül ?
Eylül: Berat efendi babasının yanında baba oğul salıncak kuruyorlar
Güneş: salıncak mı oley
Songül: kızım koşma annem..ayy
Süreyya: Anne ben susadım
Eylül: al annem
Süreyya: hala Sende gelsene dayımda bizimle top oynuyor gel sende
Ayla: o niye halacım ama bak annenle işimiz var sen git Ahmet Cemil var Aslı Esma Ve Yaren var onlarla oyna
Süreyya: hadi hala
Aslı: tamam halam geliyorum
Songül: benim adaşım nerde
Eylül: çiçek topluyor papatyam
Songül: ilk prensesin
Eylül: ee senin ilk prensesin de benim Ali ikim gibi elinden kitap düşmüyor
Songül: aynen bak benim ki kafayı takmış doktor olacağım deyip duruyor
Eylül: benim kide bilmiyorum ne okuyacak ama baba mesleği istemiyor tabii Berat paşamız hariç o tutturdu asker olacam diye
Songül: aynı benim Enes bey gibi
Eylül: sahi enes nerde?
Songül: bilmiyorum bu ergenlikte ya kafa karışık buralardadır
Eylül: Songül?
Songül: hee
Eylül: Enes doğmadan öncesini yani sen ve Güney evlenmeden öncesini hatırlasana
Songül: ayy Eylül hatırlatmasan ?
Eylül: ama napim çok komik resmen kaçtın Güneye
Songül gülerek: bende o zaman kendime inanamadım ama Zehra abla mecbur bıraktı yani
Eylül: hahaha
Songül: ama pişman değilim o Gerzek ile evleneceğime bu deli komutan ile evlendim
Kaçırırken senin ki yardım etti
Eylül: evet ya benim kide dünden hazırmış kaçırmaya bırak biz evlenmeden bile gel kaçalım diyordu bana ama gerek kalmadı
Songül: haliyle kalmadı kızım sen anlı şanlı Ağa kızısın ne gereği var Alide varlıklı
Eylül: sanki Güney varlıklı değil
Songül: sizinkiler kadar olmasada ama benim şaşırdım Güneyin Annesi beni hemen kabul etti niye acaba
Eylül: niye acaba ? Kızım o kaynanan iyi çıktı bence kendin şanslısın Cemre'nin kini unutuyorsun galiba
Songül: unutur muyum ? Ama hiç bir kaynana senin Fadime Annen gibi değil hem Dünyalar güzeli kadın
Hemde çok sevecen sende milli piyango tutmuş
Eylül: Sen Fadime annemi boşver de benim en çok şaşırdığım senin gibi Güney ile kaçman senin gibi inatçı keçinin sonra kalbinin ona kayması hiç unutmadım
Songül: ben bile unutmadım ah ah sen o zamanları İzmirde bende memleketteydim Haliyle Alide benim hemşeri yani bu Güney takılmış peşime...hemde yolda
