❤YaRaLı GöNüL❤(Final)(Düzenliyor)

89.Bölüm "Sensizlik Haram Bana "

☆☆☆ARKADAŞLAR ALIN SİZE JEST BÖLÜM DAHA
ÖZELLİKLE BU BÖLÜMÜ SEVGİ DOLU YORUMLARINI EKSİK ETMEYEN HER ZAMAN DESTEK OLAN VE ESİRGEMEYEN İKİ SADIK OKUYUCUMA betulsena3638 VE user59862610 DEN SONSUZ TEŞEKKÜR EDERİM  VE BU BÖLÜMÜ  SİZE ARMAĞAN EDİYORUM
SİZİ ÇOK SEVİYORUM  CANISILAR
❤❤❤
TABİKİSİ DİĞER OKUYUCULARIM DA BENİM İÇİN ÇOK DEĞERLİ
HEPİNİZİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM ÇOK ÖPÜYORUM 💋💋
KEYİFLE OKUYUN😉☆☆☆

MULTİ》Levent

Yazardan
Ali içinden:Kafayı yemek üzereyim. Ne oluyor bilmiyorum ama öğrenecem
Eylülün hayatı ile endişeleyim kalbim acıyor. İster istemez ağlamaya başladım
Güney: daha hızlı oğlum daha hızlı
Ali: oğlum bağırma Güney
Güney: telefonun çalıyor Ali
Ali: kim miş
Güney: Dursun lan bu
Ali: bak şimdi içimi kemiriyorlar şüpheler ters birşeyler oluyor kesin
Aç  aç
Dursun: Aloo Ali abi endişelenerek
Güney: ne oldu oğlum
Dursun: Güney abim duyuyor mu
Güney: hoparlör açık çabuk söyle
Dursun: Ali abi Eylül yenge ölümün kıyısında  acele et yoksa bu bakıcı parçası Eylül yengeyi kurşuna dizecek
Ali kalbi bin parçaya parçalanır: Eylül !!!! Sakın hayır hayır aşkım bana bu acıyı yaşatma
Ali: dursun ne duruyorsun indir o kadını Eylülün saçının bir tek teline zarar gelsin sorarım sana ben ne dedim giderken ben sana
Dursun: abi bana geç haber verdi
Ali: kim
Dursun: Haz
Ali: Hazal mı bu mümkün değil beni 30 kere aramış Dursun
Kesin ters birşeyler oldu
Dursun: bilmiyorum abii
Ali: Dursun beni iyi dinle belinde silah var mı
Dursun: var
Ali: öyleyse beni iyi dinle
Dursun: dinliyorum abiii
Ali anlatır talimat verir
Ali: elini çabuk tut koçum bak ben yengensiz iflah olmam onsuz hayat bana zindan nefesim kesilir
Dursun: o iş bende abi
Ali: ben oradayım birazdan oyala bir şekilde sonra indir ölsede indir
Dursun: tamam abi merak etme

Özlem ile Eylül karşı karşıya dururlar
Eylül namlunun ucunda
Özlem elindeki silahı gözünü Eylülden ayırmaz ama elleri titriyordur

Özlem: ölmek nasıl bir şey acaba hep merak etmişimdir
Eylül: niye ölmek istiyorsun ki
Özlem: çünkü ben bu hayatta sevinç sevgi mutluluk görmedim ondan hayatım ızdırap acı keder korku  içinde geçti hep mutsuzdum bir damla mutluluğu ve bir tutam sevgiyi  bana çok gördüler
Eylül: sen ne yaşamış olabilirsin ki
Özlem: bilmek istermisin 15 yaşıma girmeden anne babam öldü ardından ablam bir adamla evlendi  ikisi mutluydular iki sene sonra eniştem olacak pislik beni taciz etmeye başladı  18 me aylar  kalmıştı
Ablama kaç kere anlatmaya çalıştım ama o pisliğe inandı beni horlamaya başladı, kocasına iftar atmakla suçlandım düşenebiliyormusun  Sonra
Eylülün gözlerinden yaşlar gelir: sonra
Sonra... bir gece ablam evde değil nöbetteydi hemşireydi hastanede hatta senin çalıştığın klinikte
Ben ders çalışmıştım sonra uykum geldi su içmek için mutfağa girdim
Özellikle kapalı giyinmiştim o evdeyken ablam yoktu ama
Korkuyordum bir yerden çıkacak diye  öylede oldu
Bana o gece sahip oldu zorla ağlayarak
Düşünebiliyormusun bana zorla sahip oldu
Ablama anlattım: bana yaptığını
Ama benim iyi niyetli ablam inanası yoktu o kadar seviyorduki kocasını gözü ondan başkasını görmez oldu
Beni iffetsizlikle suçlayıp kocasını baştan çıkarmışım
Beni döverek kapı dışı etti o pislik bana sahip olmuştu onun yüzünden ablamdan oldum
Düştüm sokaklara arkamdan kadın satanlardan kaçtım gazinolarda çalışan adamlardan onun gibi bir sürü pislikten kaçtım iki ay boyunca sonra gece yürürken araba çarptı bana
Hastaneye kaldırıldım
Ölümden döndüm meğerse iki ay hamileymişim o pislikten ama bana bu hayatta tek hediye olan bu mucizevi bebeğimi de yitirdim ağlayarak
Eylül: yeter anlatma canım anlıyorum seni kusura bakma bilmiyordum
Özlem: dahasıda var ondan sonra beni hırsızlıkla suçladılar hapishaneye düştüm
beni kim kurtardı biliyor musun o Tuğrul denen alçağın dünyalar tatlısı babası şahit olmuş masum olduğumu
Bana benim kızım olur musun dedi onların evinde çalışmaya başladım o zamanlar Tuğrul yoktu üniversitedeymiş babası beni dıştan okutuyordu mesuttum mutluydum kısa da olsa
1 sene sonra Tuğrul geldi beni ayarttı
beni kandırdı aşık etti kendine üzerine hamile bıraktı
Hamile olduğumu ona dediğimde aldırmamı isteyerek beni babası yok iken evden kovdu sonra ajanslara başvurdum bakıcılık için özellikle zenginlere senin gibi kadınların bebeklerine bakıcılık yaptım hayattan
Senin gibi kadınların kocalarını ayarttıp onları baştan çıkardım ve ayrılmalarına sebep oldum hayattan böyle zevk alıyordum artık
Taki sizin evinize gelene kadar nasıl beğendinmi hayat hikayemi
Ama seni öldürmek ile elime birşey geçmez bu para da bana işe yaramaz al Ben sizin gibi iyi zengin birine rastlamadım çok teşekkür ederim herşey için deyip silahı kendi kafasına dayar
Eylül: dur yapma Özlem
Özlem: niye yapmayayım ?
Eylül: çünkü sen masumsun belki hayatın acılarla geçti ama kendi canına kıyarak bu hayatı yenemezsin aksine boyun eğmiş olursun
Hazal: ne oluyor orda ya
Uğur: Hazal vurayım mı
Hazal: dur bekle uğur durumu anlamalıyım
Uğur: okey
Özlem: neden yardım etmek istiyorsun ki bana ?
Eylül: senin yaşın kaç
Özlem: 23
Eylül: bak daha gençsin  önünde koca ömür var belkide hayat sana güler haaa gel indir o silahı sana söz veriyorum sana kimse birşey yapamayacak hatta evimde bir daha kalmanı sağlıyacağım yine benim tatlı bakıcım olacaksın hee ne dersin
Poliste alamayacak seni bütün hayallerine kavuşturacam seni yeterki şu lanet silahı elinden bırak
Özlem: gerçekten mi
Eylül: sana söz
Özlem yavaş yavaş  elindeki silahı bırakırken Dursun silahı ile Özleme saldırır
Eylül: Dursun  dur ateş etme
O an iki silah sesi gelir 3 kurşun patlar
Ali ve Güney sonunda marinaya ulaşır
Yerde yatan Can çekişen Eylül ve Özlem  yatar. İkiside can çekişir
Ali gördüğü manzara karşısında şok olur acıyla: Eylül !!! Yanına koşar
Hazal: abla Hayır olamaz Hayır
Ali:aşkım Eylül bak bana birtanem sakın gitme bırakma kendini aşkım kadınım
Eylül sesi ağırlaşır : A A.Alim oğlumu kurtardım bak bayılır
Ali: hayır hayır Eylül !!! ağlar Ambulans çağrın  çabuk
Orda Özlemin tuttuğu adam çanta ile kaçmaya kalkarken Dursun adamı yakasından tutup: hop nereye koçum adalete hesap vermeden
Adam cebinden çakı ile Dursunu bıçaklar
Ali: Dursun kardeşim lan ne oluyor
Güney: lan ne oldu burda devrem Ey Eylül ne oldu
Ali: devrem acele et Eylülü kaybedersem ölürüm
Güney: ambulans gelir birazdan
Hazal ağlayarak: abla  Hayır ölme sakın ölme bebelerin için ölme
Eniştem ikizler Ömer Ali ve Zühremiz sensiz ne yapar ya ben senin başının belası sana birşey olursa kahrolurum
Ablam
Ali: aşkım birtanem ne olur dayan daha seninle güzel planlarım vardı  sevgilim ne olur beni başına bırakma
Ambulans gelir
Görevliler Önce Eylülü alıp
Ali: aşkım birtanem ne olur dayan
Görevliler: ne oldu
Ali: iki kurşun yarası
Görevli: nesi oluyorsunuz
Ali: karım benim o kocasıyım
Özlem ve Dursun için ayrı ayrı ambulans gelir
Ali kliniğin önüne varır ambulans ile
Ambulansın kapıları açılınca
Ali: aşkım güzel karım ne olur bırakma beni
Serkan dışarı çıkar: Ali ne oldu
Ali: Serkan acele et ölmesin birşey yap
Serkan: Eylül canım arkadaşım dayan
Ali kardeşim merak etme onu hayatta tutacağım
Dr Canan çıkar dışarı çıkar