Acarlar
Eylül kendini aynada süzer
Süreyya odaya girer: eylülüm prensesim çok güzel olmuşsun canim benim maşallah benim zümrüdüme 😗😙😍😘
Süreyya
Eylül: anneciğim çok teşekkür ederim
Süreyya: hadi aşağa inelim dünürcü geldi gelicek
Eylül: tamam çok heyecanlandım ya
Süreyya: sakin kızım sakin
Eylül: tamam
Oturma salonunda:
Emrah: baba sana birşey sorucam eylülü nasıl ikna ettin tehdit etmedin deme
Cemil: oğlum ne tehdit edecem geldi görücüyü kabul ediyorum dedi hiç zorlamadım
Emrah: iyi bakalım
Eylül nerde kaldılar( asaya inerken)
Emrah: abicim gel sen benimle
Süreyya: Mürvet herşey hazır mı
Mürvet: hersey hazır abla
O anda bahçede eylül ve emrah
Emrah: abicim anlat bakalım neden kararindan döndün babam birşey mi dedi sana
Eylül: (abisinden cekindiği için doğruyu söylemez) biraz düşündüm sonra mantıklı geldi gözlerini kaçırır
Emrah çenesinden hafifçe tutup yukarı kaldırır yüzünü: abicim bilmem birşey var mı söz babam bilmeyecek
Eylül gözlerini kaçırır: utanıyorum sana demeye
Emrah: güzel kardeşim utanma anlat ikimizin arasında kalacak hadi korkma ben aşiretin reisiyim senin saçın teline dokundurtmam bilesin senin canını yakmak isteyen canlarını fena yakarım sen benim en değerli varlığımsın