Her Heartless Mr. Right ✔

Chapter 12

"SEÑORITO. May problema po sa 6th floor ng mansion. Na-stock doon ang elevator at laman iyon si Señorita Thearha."

Nataranta siya sa sinabi ng lalake."F*ck!" Dali dali itong pumasok sa loob ng mansion. "Ano pang ginagawa niyo? Ayusin niyo ang problema!"

Tumango lang ang lalake at mabilis na pumunta sa nasabing floor. He took the upstair to go there pero hindi pa siya nakakalahati ng floor ay naramdaman na niyang hinihingal na siya. F*ck! Bakit naman kasi iisang elevator lang ang pinagawa ng dad niya? Darn. Magpapagawa na siya ng maraming elevator mula ngayon dahil sa nangyari!

Kahit pagod na siya, kinaya niya parin para lang makita ang dalaga. Pagdating niya roon ay nabuksan na ang elevator at linabas doon ang dalaga na walang malay. Kaagad niya itong linapitan at binuhat.

"Ayusin niyo ng mabuti ang elevator na yan. If that elevator got broken again I'll asure you hinding hindi na kayo sisikatan pa ng araw."

"Opo señorito," Mabilis na sagot ng mga nag ayos.

"And one thing, make another elevator. As many as you can."

"Masusunod señorito."

Tumango lang ito at dinala sa isang kwarto ng 6th floor at doon muna pinagpahinga ang dalagang wala paring malay.

Ano ang nangyari? Umupo siya sa gilid ng kama at hinintay na magising ang dalaga. Nakita niya ang sugat ng dalaga na natamo sa basag na bubog. Akala niya nagising na ito ng gumalaw at nagsalita siya pero mukhang may masamang bumabagabag sa dalaga.

"S-sorry hindi kita naligtas. *sob* Patawarin mo ako...Sorry sorry. Hindi ko gusto ang nangyari sayo. Sorry. Patawarin mo ako *sob* patawarin mo ako...Thamarah. Patawarin mo ako."

"Sssh..." Pagtatahan niya sa dalaga. He embrace her while sleeping. F*ck, ayaw niyang nakikita na umiiyak ang dalaga. It's making him weak, naaalala niya ang mommy nito sa tuwing umiiyak dahil sa ama at ayaw niyang nakikita yun. Ayaw niyang nakakakita ng umiiyak. It's his weakness.

"Thamarah patawarin mo ako *sob* wag mo akong iwan. Thamarah..." Nanginginig ang dalaga habang walang tigil sa kahihikbi. Pinaupo niya ito at niyakap ng mahigpit habang hinahagod ang likod para patahanin ang dalaga. "Sorry... Alam kung kasalanan ko *sob* patawad..."

"Sshh... Kung sino man si thamarah alam kung hindi mo kasalanan ang nangyari sa kanya. Tahan na Thearha." Who is thamarah in Thearha's life?

Bahagyang kumalma na ang dalaga kaya tiningnan niya ito. Gising na ito pero patuloy parin ang pag-agos ng mga luha niya sa maganda nitong mata.

"Brix," Mahinang sambit nito.

"Who is thamarah?" Hindi kumibo ang dalaga. Nanatiling nakatingin ito sa kanya at tila hindi kayang sagutin ang tanong nito. "It's okay. Hindi mo kailangang sagutin-"

"Thamarah is my little sister," Deretsong sabi niya.

"May kapatid kang babae?" Gulat na tanong niya. Tumago ang dalaga.

"She died when we're just little kids. Nasaksihan ko yun mismo sa dalawa kung mata. She was just five years old while I'm seven back then," Muling napahikbi ang dalaga. "I do hate elevators. Pilit ko lang sinasanay ang sarili ko para kalimutan ang naging karanasan ko sa elevator na yun. Nasa isa kaming company noon ni daddy, pinansyal niya kasi kami. It's my fault kasi... iniwan ko siyang mag-isa. Wala akong magawa ng makita kung hinihila siya ng mga malalaking tao. She was shouting at humihingi ng tulong sa akin. Nang makita ako ng mga armadong lalake ay nakatakas ang kapatid ko kaya iginaya ko siya sa elevator pero bago pa magsara ang pinto ng elevator at nakita ko na ang dugo sa damit niya. She was shooted..." Muli itong humikbi."...in her heart kaya naman kaagad niya iyong kinamatay. Wala akong magawa noon kundi ang umiyak ng umiyak habang niyayakap ang malamig na bangkay ng kapatid ko."