Ze stond vastgenageld aan de grond. Ze hoorde geen geluid behalve het getik van de grote staande klok. Opgelucht blies ze haar ingehouden adem uit. Stilletjes sloop ze verder naar haar kamer, er oplettend dat ze nergens tegenaan stootte.
Al met al kwam ze veilig in haar kamer. Meteen stak ze de bureaulamp op haar bureau aan. Door het schemerige licht kon ze tenminste iets zien. Ze stak haar gsm in de oplader en legde de muziek weer op. Het duurde niet lang voordat de melodie in haar oren klonk. Haar doorweekte jas gooide ze over de ijzeren stoel waar er verschillende kledingstukken op lagen. Door het raam zag ze een lichtflits gevolgd door een oorverdovende knal. Ze kromp even ineen. Het onweer bevond zich vlak bij het huis. Het overstemde de rustige melodie in haar oren. Nochtans had ze deze op een ongezond luid volume gezet. In haar haar maakte ze vlug een rommelige knot zodat het niet voor haar ogen hing. Ze besloot om er maar aan te beginnen. Ooit moest het gebeuren.
JE LEEST
Eenzaam verdriet
Cerita PendekHaar lichaam stond vol blauwe plekken. De duizenden vragen dwaalden in haar hoofd maar nergens kreeg ze een antwoord op. Nog nooit had ze erover gepraat. Maar ooit zal de waarheid aan het licht komen.
