Chapter 19
#TASIStillLoveHim
JARED'S POV
Natatandaan ninyo pa ba ko, ako si Jared ang pinaka gwapong anak nila dad Marion at Papa Jowy
Simula nang namalagi kami dito sa America, lahat nag-iba na hindi naku yung good boy. Dahil din ito kay dad, kasalanan niya kung bakit ako nagbago. Hanggang ngayon galit ako sa kanya, tapos malalaman ko may iba siyang kinakasama
Sa tuwing nakikita ko ang lalaking yun na pumalit sa papa ko, naiinis ako kapag kaharap ko siya, hindi nila ako nakakausap nang maayos kapag kasama sila
Nakakapag-aral nga ako sa magandang eskwelahan, pero hindi naman buo ang pamilyang gusto kung maging masaya
Nandito ako ngayon sa bar, kasama ang barkada kung sina Kaiden at Adkinson. Sila ang kasama ko sa tuwing gusto kung gumimik, hindi ko din gusto mapalayo ang loob ko kay Dad. Gusto ko lang na malaman niya ang pagkakamali niya, at hindi dapat siya nagpadalos-dalos sa ginawa niya
"Tol! Stop wondering... You'll be enjoying this night. Cheers! "Kaiden said, half pinoy and half american siya... Ang mom niya ay pilipina
"Yeah, Kaiden's right... Jared!!" Pagsang-ayon naman ni Adkinson na pure american pero nag-aral ng tagalog yan, dahil sa girlfriend niyang pinay na 4 years na sila
Uminom kami nang walang humpay, hanggang sa magkayayaan mag-uwian. Gamit ang aking sasakyan regalo ni Dad, noong hindi pa ako nagagalit kay Dad
Matapos ang ilang minuto nang byahe, narating ko na ang bahay ni Dad. Pagpasok ko nang main door, naka-upo mula sa sofa ang lalaking kinaiinisan ko. Nagpapakafeeling papa ko, hindi pa rin niya mapapalitan sa puso ko ang papa Jowy ko
Naglakad lang ako patungo sa aking silid, nang malapit naku sa hagdanan ay bigla niya akong hinigit paharap sakanya. Masama ang titig nito sakin dahil simula palang noon, hindi ko na siya tinuring na kung sino sa buhay ko, Isa lamang siyang panira sa amin ni Dad
"Where have you been?" Sabi niya sakin, ano ba pake niya sakin... Si Dad lang naman ang habol niya diba
"Can you get your hands off me, it hurts!" Wala kung galang na sabi sakanya, at lalong humigpit ang pagkakahawak niya
"How long do you want to talk to me like this... Jared, I'm your Papa. So please ... Stop act like this." May inis na sabi niya sakin, dahil sa simula't simula ganito na kami
"Wag muna pangarapin na tatawagin kitang Papa ko, dahil isa lang ang gusto kung tawagin niyan at hindi ikaw yun, kaya stay away from me!" Hinigit ko ang braso ko at pumanhik patungo sa aking silid at nilock ito
Gagawa ako nang paraan, para makauwi nang pilipinas. Namimiss na kita Papa, i really miss you so much. Magbabago lang ulit ako kapag nakasama nakita ulit
Kinabukasan....
Nagising nalang ako sa lakas nang kalabog nang pintuan ng kwarto ko, alam ko na kung sino yan si Dad. Alam kung sesermunan na naman niya ko, dahil gabi naku naka-uwi at sigurado kung nagsubong yung magaling niyang kabit. Hindi naku magtataka kung paano niya napabago ang Dad ko. Pero isa lang dahilan niyan, siya lang din ang pinaniniwalaan kung sumira nang relasyon nila Dad at Papa.
Tinungo ko na ang pintuan kung saan kulang nalang ay magiba ito, sa lakas nang kalabog nito. Bumungad sakin ang galit na imahe at titig nang aking ama, at naglakad lang ako pabalik sa kama ko dahil wala naman pasok
"Jared... How many times to telling you, that you can not use your car anymore, because you're a minor, what if you had an accident and you did drink last night saying your Tito Yuan..." Pagsesermon nito sakin, habang ako naman ay inaayos ang sarili ko, para maging komportable sa paghiga. Iniregalo niya sakin yun dapat ko lang gamitin, atsaka next month na yung 18th birthday ko
"It's a good thing for me to crash, so you don't care." Pabalang kung sabi, at lalong tumalim ang tingin nito sakin, sabay hawak sa kwelyo ng damit ko. Siya naman ikinangisi ko
"Ulitin mo nga yang sinabi, makakatikim ka sakin... Jared!!" Galit na sabi ni Dad, nakipaglabanan ako ng titig sakanya at pabalang niya akong binatawan, dahil alam kung hindi niya magagawang saktan ako
"Grounded ka... You will not go out of this house, hanggat hindi ko sinasabi. No credit cards, no phone tapos! Are you understand." Gigil niyang sabi, tumango nalang ako habang tinaklob ko yung unan saking ulo, palagi naman ganoon ang set-up namin. Wala nang nagbago, kaya nadinig ko nalang ang pagsara ng pinto.
Makalipas ang ilang minuto ay nagising ako, dahil nagugutom naku. Nagtungo ako sa c.r para maligo, makalipas ang sampung minuto nang aking pag-aayos sa sarili ay tinungo ko ang kusina. Tamang-tama mukhang wala tao dito, kaya sinimulan ko nang magluto. Naalala ko pa noon na pinagluluto pa ko ni Papa Jowy ng breakfast, palaging may smiley ng ketchup sa plate ko, kapag siya ang nagluluto
Nang matapos ang preparasyon ay naglagay ako saking pinggan ng fried longga rice, tocino, sunny side-up egg at chicken hotdog at sinamahan ko pa ng fresh orange juice. Nilagyan ko ng smiley ang isang gilid ng plate ko, siya naman ikinangiti ko
"I really miss you... Papa Jowy." Sabi ko sa sarili na nakangiti, nang magsisimula ako. Hindi ko namalayan na nasa likod ko pala si Dad
"Did you miss her..." Maayos niyang sabi, walang bahid ng pagkairita o galit. Lungkot ang nakikita ko sa mga mata ni Dad, i really don't know what happen between to them
Tango nalang ang na isagot ko sakanya, dahil sa gulat at bigla nalang niyang pagsasalita sa likod ko. At tiningnan ko lang siya sa mukha, na makikitaan mong pagod at stress, mahal ko naman si Dad, pero gusto ko lang naman na bumalik na kami sa dati. Kaya ako napariwara ng ganito, napansin ko din huminga siya ng malalim.
"Siguro nga kasalanan ko kung bakit ka nagkakaganyan, simula palang nang tumira tayo dito... Alam mo bang mahirap din sakin anak, yung ginawa kung desisyon iwan ang papa mo." Paninimula niyang kwento sakin, kaya natigilan ako sa pagkain at tumingin sakanya nang questionable.
"Ayaw ko madinig ang paliwana-" Pinutol niya ang sinasabi ko at lalo akong nainis dahil sa ginagawa niya, ano pa bang malinaw na ipinagpalit lang naman niya si Papa
"Pakinggan mo muna ako, siguro ito na yung tamang panahon para malaman mo kung bakit natin. Iniwan ang papa mo sa pilipinas, at bakit tayo nandito ngayon." Sabi niya sakin
"Ikaw lang ang nang-iwan Dad, hindi ako." Inis kung sabi, at inililigpit ko na ang pinagkainan ko dahil nawalam naku nang gana. Pinigilan niya ako makaalis, upang makapag-usap kami, "Dad, ano pa dapat kung malaman kung bakit iniwan mo si Papa. Malinaw naman sakin na pinagpalit mo siya sa kabit mo!" Inis ko pa rin sabi sakanya, nakita ang kamay niyang nagtikom alam kung nagpipigil lang siya. Pero hindi niya pinaramdam sakin masaktan ako ng physical, emotional yun ang pinaramdam niya
"Hindi totoo yan... Kaya natin siya iniwan doon, dahil niloko niya ako. Pero bakit sa tuwing nakikita ko siyang nasasaktan ko. Lalo ko lang niloloko ang sarili ko, kahit masakit yung ginawa ng Papa mo sakin, kasi until now i still love him." Malungkot niyang pagkakasabi sakin, doon ko nakita yung lungkot na tinatago niya sa mga mata niya. Pero hindi ko maintindihan, sino ba talaga sakanila ang nanloko. Kasi masaya naman kami noon, gustuhin ko malaman lahat pero saan ko uunahin, kaya sinabi ko nalang sakanya
"Then if you really love him, prove it to me. And let's go back in the philippines to celebrate my 18th birthday with Papa Jowy, that's my only wish for you Dad." I said, atsaka ko siya tinalikuran para iwan siya doon
Dad still love him, sana tuparin niya ang hiling ko. Kung gusto talaga niyang makalaya sa sakit na nadarama niya, piliin na niya yung magiging masaya talaga siya. Atska, Kapag lalo mo lang ikinulong ang sarili mo sa sakit, hindi maghihilom yung sugat kahit na anong pagtatakip mo
------------------------------
Hindi man ako marunong mag-english, atleast i'll try my best na kaya ko pa din pag-aralan
#NoJudgemental
#StopDecrimination
#GiveLoveNotHateVote
Comment
ShareMisTearYosu/Owy Liano
BINABASA MO ANG
THE AFTER SORROW
RomanceHanggang kailan mo nga ba, titiisin ang isang bagay na alam mong hindi ka naman masaya Ipagpapatuloy mo ba, ang maling bagay na alam mong hindi nakasang-ayon sa iyong buhay Paano kung nakalimutan kana niya, nang dahil sa ginawa mong pag-iwan sakanya...