THE AFTER SORROW

#TASDoYouKnowMe

Chapter 22

#TASDoYouKnowMe

MARION'S POV

Nang makabalik kami dito sa pilipinas, nandito kami ngayon sa bahay sa pool area. Dahil nag-ayang magswimming ang mga bagets dahil summer

Nakakatuwang nagkita kita na naman ang mga bata, ngayon ay binata at dalaga na. Mga nag-aasaran sila at nagkukulitan, napakagandang pagmasdan nila

"Kamusta ka naman baby bro!" Sabi ni ate Miley, napangiti ako dahil si kuya Marco. Bunso ang tawag sakin

"Okay naman ako ate, ikaw kamusta na. Mga binata at dalaga na mga anak mo." Sabi ko sakanya at tumawa siya

"Parang ikaw walang binata ahh... na naghahanap sa kanyang papa." Natatawa niyang sabi, kaya napatingin ako sakanya

"Ate!" Sambit ko at lumingon siya habang ngumunguya ng chips, at ay hawak pa nang chips

"Hmm... Bakit?" Sabi niya

"Pumupunta ba siya dito?" Tanong ko at ikinatigil niya

"Sino si Jowy? Hindi, walong taon na din simula nung mawala kayo. Bigla din siyang nawalang bigla." Sabi niya sakin at ikinagulat ko, ganon siya katagal hindi dumadalaw dito "Baka naman nandoon lang sa dati ninyong bahay, pumunta kana ba doon. Ang pagkakaalam ko din ay nandoon pa ang buong pamilya, ni manang doris." Sabi nito sakin, kaya napa-isip ako na baka iniintay kami ni Jowy

"Eh... Kila Lola Aida at Tita Gracia, may balita ka ba sakanila." Sambit ko

"Wala eh... Bakit hindi mo na lang sila puntahan, para hindi muna ako kinukulit hahaha." Sabi nitong may tawa sa huli at napangiti ako, bakit nga ba kasi ayaw ko dahil sa ginawa ko pang-iiwan sakanya o nahihiya ako magpakita dahil sa ginawa ko kay jowy

"Nahihiya ako ate... Lalo na sa mga nagawa kung pananakit kay jowy, alam ko din na galit sila." Sabi ko kay ate, na ikinakunot ng noo niya

"Siguro magagalit sila, pero hindi mo pa din maitatangging nagkamali ka talaga atsaka lalo na ngayon nagsisisi kana. Alam mo ganito kasi yan, explain yourself to them... para alam din nila kung bakit mo nagawa yun, atsaka isa pa naloko ka din. Kaya you have no reason to be scared, you came back here for her. For fix things that you made to him, that's why you need a forgiveness." Sabi ni ate at sabay tapik sa braso ko

Kinabukasan naisipan namin ni Jared na mamili ng pagkain at ilang gamit sa bahay. Natuwa siya dahil babalik na kami doon, alam kung miss na din niya ang kwarto niya at sila manang din. Nakarating na kami sa mall na palagi namin pinupuntahan, para kahit papano ay maalala ko siya. Bibilhan din namin siya ng bagong gamit niya, alam kung hindi ganun kahilig bumili yun

Sa paglipas nang walong taong pamamalagi ko sa amerika, hindi ko alam kung mapapatawad pa niya ko sa muli kung pagbabalik sa buhay niya

Paano kung may asawa na siya sa piling nang iba, paano ko mapapatawad ang sarili ko kung bakit ko pa siya hinayaang mawala sakin

Kasalanan ko din naman kung bakit ko siya iniwan, pero ngayon nakabalik naku sisiguruhin kung itatama ko na yung mali kung nagawa sakanya

Sana'y mapatawad niya ako sa nagawa ko, handa akong muling manligaw sakanya kahit na araw gabi. Siya lang naman ang nasa isip ko nitong mga nagdaang linggo, upang makapiling lang siya. Pero alam kung mahirap sa ngayon

Supermarket

"Dad, punta lang ako dun sa may ice cream station." Masiglang sabi nang anak kung si Jared, magdidisi-otso anyos na siya ngayon Mayo 14, kasabay sana nang anibersayo nang dati kung asawa

"Okay sige, itxt mo lang ako kung na saan ka!?" Sabi ko sa anak ko

"Okay, dad!" Tugon niya sa sinabi ko at nagtungo sa ice cream station at ako naman ay sa grocery nitong mall naman ako patungo