ACI BAL(Tamamlandı)

11.Bölüm🌼

Bölüm şarkısı Zeynep Casalini Duvar
Keyifli okumalar dilerim.Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyiniz lütfen.Sizleri seviyorum

Selim son günlerde çok fazla yoğun çalışıyordu Selen ise Selim'in peşinde toplantıdan toplantıya koşturuyordu.
Bu bir haftada araları daha da yakınlaşmıştı.Selen artık Selim'e karşı eskisi gibi tutuk davranmıyokrdu.İkisi de hayatlarında birbirlerinin varlıklarına alışmışlardı.
Öyleki Selim Selen'in evinde dolabın bir köşesine kendi kıyafetlerini yerleştirmiş,banyoya parfümünü ve traş takımını bile koymuştu.Bu durum Selen'in oldukça hoşuna gitmişti.Birbirlerinin hayatında minik te olsa izler bırakıyorlardı.

İkisi de birbirine ne ailelerini ne de önceki yaşantılarını sormuyorlardı.Selim'in de dediği gibi sadece aralarında olan duyguyu yaşıyorlardı.Birbirlerine sorumluluk hissetmeden.Birbirlerinin hayatındaki değerleri öğrenmeden sadce iki insan bir duygu altında birleşiyorlardı.

Selim için bu bir haftadır Deryadan gelen telefonları Selen den saklamaya çalışmak ile geçmişti.Derya usanmadan sürekli Selim'i arıyor pişmanım naraları atıyordu.Derya herzamanki gibi elindekindem sıkılıp diğerine koşmaya çalışıyordu.Selim emindi ki kadına gel dese birdaha lüks hayat yok dese kadın gelirdi.Ama birkaç ay sonra ondan da sıkılır paraya koşardı.Deryanın yapısı buydu.Sıkılmak.Hayattan zevk alamıyor sürekli amaç değiştiriyordu.

Yine yanı rutinlere dönen bir telefon melodisi ile Selim telefonu eline aldı.Yine yabancı numaraydı.Kim olduğunu biliyordu.Son kez konuşmak kesin bir dille Deryayı reddetmek adına telefonu cevapladı.

"Alo"

Selim düz bir ses ile cevap verirken karşıdan Deryan'ın ağlamaklı sesi geldi.Buram buram sahtelik kokan o sesi geldi
"Selim ben..."

"Kim olduğunu biliyorum.Neden beni arıyorsun Derya.Biz seninle evliliğimizi bitirdik.Şımarıklık yapma artık."

Telefonun ahizesinden bir hıçkırık sesi yükseldi.
"Selim ben sensiz yapamıyorum deniyorum ama olmuyor.Senden ayrılmak büyük bir hataydı."
Selim sakin kalmak adına derin bir nefes çekti ciğerlerine ;

"Bunları konuşmanın artık bir anlamı yok Derya beni arama geçmişin hatrına seni daha fazla kırmak istemiyorum"deyip aramayı sonlandırdı.Birde başına Derya çıkmıştı.

Telefonu tekrar çalınca sinirle eline alıp açtı.
"Yeter dedim arama artık"
Karşı taraftan bir süre sessizlikten sonra
"Oğlum benim Annen"
Selim bir an sarsılsa da kendini hemen toparladı.
"Buyrun dinliyorum"
Karşıdaki ses çaresiz bir eda ile ;
"Selim yavrum yapma böyle.Ben seni çok özledim.Gelmiyorsun uzun zamandır."

Selim düz bir ses ile ;
"İşlerim var.Müsait değilim"

"Selim herzman işlerin var oğlum.Annenim ben senin seni görmek benim de hakkım"

Selim derin bir nefes daha aldı bu gün yeterince sakinleşmek adına derin nefesler almıştı.Ama hayatına yıkımlar ekleyen insanlar bu gün anlaşmış gibi Selim'in üzerine geliyorlardı.Selim daha nekadar dayanabilirdi bu pisikolojik baskıya işte orası tam bir muammaydı.

"Dediğim gibi işlerim var.İyi günler kapatmalıyım"deyip telefonu kapattı.Derya sanıp telefonu cevaplamıştı.Annesinin'in aradığını görse kesinlikle açmazdı ama işte sinirli zamanına denk gelmişti.

Selim elleri ile şakaklarımı ovalarken bir yandan da kendini sakin kalmak adına telkin ediyordu.

O anlarda Selen odaya girmiş,Sevdiğinin başını ovaladığını görmüştü.Son günler de Selim sürekli baş ağrıları çekiyor,bilmediği numaralardan telefon alıyor,sinirleniyordu.Adam'ın hayatında birşeyler yolunda gitmiyordu ama Selen'in de elinden birşey gelmiyordu.Selim ona anlatmak istemedikçe onu zorlayamazdı.Zaten en başta anlaşmamışlarmıydı.Sadece yaşayacaklardı.Karşılıklı sorumlulukları da yoktu.Selen Selim'in hayatını sorgulayamazdı.İsterdi sevdiğine yardım etmek ama Selim en baştan kapılarını kapatmış,kesin kuralların'ın altını kalın çizgilerle çizmişti.