20.Bölüm🌼

36.7K 1.6K 66
                                    

"Selen güzelim ben çıkıyorum"

Mutfakta kahvaltı masasında oturmuş etrafa bakıyordum.Beklediğim ev kesinlikle böyle değildi.
Ev oldukça eskiydi.Hatta baya baya eskiydi.Uzun süredir temizlenmediği her halinden belliydi.Demekki bu günkü işim belli olmuştu.Bolca temizlik yapmak.

Mutfağa giren Selim'e gülümseyip ayağa kalktım.Kapıya kadar peşinden yürüyüp ona sarıldım.Yanağından öpüp;

"Hayırlı işler canım "dedim.

Selim elleriyle yüzümü kavrayıp alnıma öpücük kondurdu.

"Sağol güzelim.Sen ne yapcaksın bu gün "

Omuzlarımı silkip;
"Bulurum yapacak birşeyler"

"Tamam güzelim akşam görüşürüz.Dolapta herşey var aç kalma tamam mı ?"

"Tamam.Hadi geç kalıyorsun.Ben başımın çaresine bakarım.Beni merak etme"

Selim kapıyı hafif kapatıp beni de kapının arkasına çekti.
Dudaklarıma uzun ve turku dolu bir öpücük bıraktı.

"Öyle yanaktan öpmek kesmez beni."

Selime bakıp cesurca dilimle öptüğü dudaklarımı yalayıp;

"Farkettim"
Selim derin bir nefes alıp;

"Beni delirtiyorsun kadın!"

"Hiçbirşey yapmıyorum"

Selim arsızca gülümseyip;
"Birşey yapmana gerek yok.Ben seni gördüğümde bile deliriyorum"

Ufak bir kahkaha atıp;

"Tamam Selim hadi işe geç kalacaksın"

Selim başıyla onaylayıp kapıdan çıkıp gitti.

Bende mutfağa geri dönüp kahvaltı masasını toplamaya başladım.
İlk önce nekadar gereksiz eşya varsa attım.Daha sonra mutfak'ı iyice temizledim.Temizlenince gayete hoş göründü gözüme.

Daha sonra sırayla odalar ve Salon derken çok yorulmuştum.Allahtan ev küçüktü de daha fazla canım çıkmadan bitmişti.

Duşa girip tüm kirimden arındım.
Rahatlatıcı bir duştan sonra odaya geçip yatağın üzerinde ki eşyalarıma baktım.Dün taksi ile geldiğim için kıyafetlerim kendi arabamda kalmıştı.Arabamda Aslı'nın evinde.Yarın onu görmeye gidip hemde arabamı alacaktım.Bu süre zarfında Selim'in kıyafetlerini giyecektim mecbur.

Dünkü kıyafetlerimi makinaya atıp Selim'in dolabındam kendime tişört çıkardım.Çekmeceden de bir baksır alıp giyindim.

Saate baktığım da akşam olmak üzereydi.
Saçlarımı toplayıp hızla mutfağa geçtim.Temizlik kokusu burnuma dolunca rahatladım.İşte şimdi bu evde rahatça yaşabilirdim.

Yemekleri yaparken telefonum çalmaya başladı.Arayan Babamdı.
Telefomu kulağıma götürüp neşeli sesim ile aramayı cevapladım
"Dünyanım en iyi babası"
Söylediklerim'in Babam'ın hoşuna gittiğini biliyordum.Ama Babam bana kızgındı.Selim ile uğraşacağım derken Babam'ı çokça ekmiştim.Nitekim Babam da ettiği sitemler ile beni yanıltmadı.

"Hiç boşuna sevimlilik yapma Selen"
"Aşk olsun Baba Sevimlilik değil ki gerçekleri söylüyorum"

"O yüzden mi Baban'ı aramak aklına bile gelmiyor.Yok kızım ben biliyorum ama hatamı.Seni çok serbest bıraktım ben"

ACI BAL(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin