ACI BAL(Tamamlandı)

22.Bölüm🌼

Günler hızla geçerken Selen Adliye stajına başlamıştı.Selim ile araları gayet iyiydi.Selim'e her geçen gün aşkı artarken Selim tarafından da sevildiğini hissediyordu.Onun dünyasın da onunla olmak Selen'in ruhunu her hücresini aşkla dolduruyordu.

Ağır adımlarla arşiv odasından çıkıp kküük masasına geldi.Saatine baktığında çıkış saatinin yaklaştığını gördü.Selim'i okadar çok özlemişti ki Keşke şuan şirkette çalışıyor olsam diyordu.Adliye de ona takıntı yapmış Savcı vardı.Adam kadınlardan resmen nefret ediyordu.Hele torpille burada olanlara ayrı bir ayar oluyordu.Selen mecbur kalmasa babasından asla ona staj ayarlamasını istemezdi ama mecbur kalmıştı.Savcı Atıf da Selen'in de kim olduğu bilindiği için sürekli Selen'in üzerine gidiyordu.Yapılması en angarya işleri Selen"e verip akşama kadar canını çıkartıyordu.

Yemek arasında kendinden önce staja başlamış arkadaşına sorduğunda sorunu anlamıştı.

Adam bu genç yaşında savcı olmak için gecesini gündüzüne katmış çalışmış kısa sürede aranan bir savcı olmuştu.Ama buralara gelene kadar birçok insan tarafından itilip kakılmıştı.Sanırım bu insanların çoğunluğuda nufuzlu insanlardı.O yüzden Selen'e çok yükleniyordu.

Ama Selen'in bilmediği ise Savcı Atıf Egemen Selen'i ilk gördüğü andan beri gözlerine tutulmuştu.Bu yüzdendir ki Selen'i daha fazla görebilmek adına ona onca iş yüklüyordu.Hele ki bazı akşamlar onu alamaya gelen Selim Serhan Acar'ı boğmak istiyordu.Adam Selen'in sevgilisiydi bes belli.Selim Serhan geldiği anda müptelası olduğu gözler Adam'a aşkla bakıyordu.
Yediremiyordu Kendine Atıf Egemen şu zamana kadar onca kadın geçmişti hayatından ama hiçbiri Selen Aksoy kadar onu bir bakışı ile derinden etkileyememişti.
Bu kadını okadar istiyordu ki çok değer verdiği işine bile bir aydır konsantre olamıyordu.O derece bütün bedeni Selen dolmuştu.Kadın'ın sevgilisi olmasa bir şekilde onu kadını yapardı ama Sevgilisi vardı.

Ama çok sürmez diye düşündü Atıf.Selim Serhan'ın ününü bilmeyen yoktu.İlişkilerinde ne denli berbat olduğunu bilirdi.Ama akıllı adamdı.Hırslı bir avukattı.Selen gibi bir kadına sahipti ama şimdilik dedi Atıf şimdilik.Nasıl olsa Selen onu bırakacaktı işte ozaman orada Atıf olacaktı.Güzel gözlüsünü sadece kendine kılacaktı.

Saatine baktı akşam omuştu.Bu gün fazlası ile yoğun bir gün olmuştu Atıf için.Madem kendi çıkamıyor diye Selen'e de mesai yaptırmıştı.Bilgisayarını kapatıp yorgun bedenini koltuğundan kaldırdı.Ceketini giyip telefonunu ve arabsının anahtarını aldı.
Daha sonra odadan çıkıp odasını kilitledi.
Adliye de pek kimse kalmamıştı.Asansöre binip en kaltta indi.Güvenliklere baş selamı verip dışarı çıktı.Temiz hava yüzüne vurunca derin bir nefes aldı.İşini seviyordu ama dört duvar asında saatlerce durmak Atıf'ı bazen çok bunlatıyordu.

Otoparka yönelip arabasına binecekken gördü güzel gözlüsünü.Sevgilisine sarılıyordu.Onun hayal ettiği kollara başka adamı alıyordu.Sinirli bir nefes verip parmakları ile burun kemerini sıktı.Dayanamıyordu.Kıskançlık bütün bedenini esir alırken kanına karışıyordu.
Daha fazla kendini tutamadı.Seri adımlarla sarılan çiftin yanına adımladı.Yaklaştıkça daha da beter deliriyordu.Güzel gözlüsünün dudakları o adamın dudaklarında eziliyordu.Hazmedemiyordu.Kendisi bukadar ünlü bir savcıyken Selen kendisine pas vermezken bu avukat parçasına gül kurusu dudaklarını sunardı.
Daha fazla bu görüntüye dayanamadığı için sesini yükselterek;

"Çıkıyormuydunuz Selen hanım "

Selen Savcı Atıf'ın sesini duyması ile özlemle kapandığı Selim'in dudaklarından ayrıldı.Utanarak arkasını döndü.Ona kendisini öldürecek gibi bakan adama fısıltı gibi çıkan sesi ile;