ၿငိဳးသူ႔ကလဲ့စား

၃၈။ ပန္းလက္ေဆာင္

"႐ွန္းကေလးမ... သမိုင္းေရးရာအၾကံေပးက်င္းနဲ႔ ရန္ၿငိဳးရိွလို႔လား..."

႐ွန္းေျမာင္ သူမေ႐ွ႕က လူငယ္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။

သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာသြင္ျပင္ကလွပသည္။ သို႔ေသာ္ သူရဲေကာင္းတစ္ဦးရဲ႕အေငြ႔အသက္ေတြဖံုးလြမ္းေနသည္။ သူဟာခ်မ္းသာၿပီး ရည္းစား႐ႈပ္ပံုေပၚေသာ္လည္း သူ႔အသက္အရြယ္နဲ႔ မလိုက္ဖက္စြာ ပိုလြန္ေနတဲ့ ေလးနက္မႈေတြကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ သူ႔ရဲ႕သြင္ျပင္ကေတာ့ မထင္ရေပမယ့္ ေကာင္းကင္ႀကီးၿပိဳက်ရင္ေတာင္ သူ႔ေနာက္လိုက္ေနရင္ လံုျခံဳေနေစမယ္လို႔ ခံစားေစရသည္။ သူမ ခ်င္တိုင္းျပည္မွာရိွတုန္းကေရာ နန္းေတာ္တြင္းမွာေနစဥ္ကပါ ဒီလိုလူမ်ိဳးမေတြ႔ခဲ့ဖူး။ စကားတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ ဘာကိုဆိုလိုခ်င္လဲဆိုတာ သူကထိုးထြင္းသိႏိုင္သည္။

ဒီလို ထူးခြၽန္ၿပီးပါရမီရိွသူက အရြယ္မေရာက္ခင္ ဆံုးပါးသြားတာဟာ မိုးေကာင္းကင္က ပါရမီထူးတဲ့သူရဲေကာင္းေတြကိုမနာလိုတာမ်ားလားလို႔ ထင္မွားမိေစသည္။

သနားဂ႐ုဏာသက္တဲ့အၾကည့္ေတြက သူမမ်က္ဝန္းထဲေပၚလာေသာ္လည္း သူမ၏အသံက ညက္ေညာၿပီးျပတ္သားေနသည္။ "ဟုတ္တယ္..."

"ဒီစစ္တုရင္က်ားကစားပြဲအတြက္ အဖက္ဖက္ကေန ျပင္ဆင္ထားခဲ့တာပဲ..." ႐ွဲ႕က်င္႐ွင္းသည္ သူမအားနီးကပ္စြာအကဲခတ္ေနခဲ့သည္။ "ေကာင္းယန္ကို အရာရွိအရာခံမင္းမွဳထမ္းေလာကထဲဝင္ေစႏိုင္ဖို႔ ဒီလိုနည္းလမ္းကိုသံုးတယ္... ျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ မင္ခ်ီရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းကို ႐ႈပ္ေထြးေစခ်င္ေနတာလား...?"

႐ွန္းေျမာင္လို ဘဝသက္တမ္း ၂ ဘဝျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့သူေတာင္ အေတာ္ေလးအံ့အားသင့္သြားခဲ့မိသည္။ ႐ွဲ႕က်င္႐ွင္းရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြက မဖံုးကြယ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေတာ္လြန္းေနသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ထိုမၽွမက အရိပ္ကေလးျမင္ရရံုႏွင့္ အေကာင္အထည္တစ္ခုလံုးကို သူ ျမင္ႏိုင္သည္။ ဒီလူကတကယ္ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ...(Twinkle- အရမ္းေတာ္လြန္းလို႔ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ေျပာတာပါ)

သာမန္လူေတြက တစ္လွမ္းၿပီးမွေနာက္တစ္လွမ္းၾကည့္ၾကသည္။ ကြၽမ္းက်င္ပါးနပ္တဲ့သူေတြက တစ္လွမ္းလွမ္းျပီးတာနဲ႔ ေနာက္ ၁၀ လွမ္းကိုႀကိဳျမင္တတ္ၾကသည္။ အ႐ိုး႐ွင္းဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ ႐ွဲ႔က်င္႐ွင္းသည္ တစ္လွမ္းလွမ္းၿပီးတာနဲ႔ ေနာက္မိုင္ေပါင္းေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ႀကိဳျမင္ေနတတ္သူ ျဖစ္သည္။ မ႐ႈပ္ေထြးဘဲတည့္ေျပာရရင္ ဤသည္က သူမကို ဘယ္လိုတံု႔ျပန္ရမလဲမသိ၊ ေတြေဝသြားေစခဲ့သည္။