The Vampire King And Four Lords (HIATUS)

Chapter 6 - The Four Lords

Wala man lang nag tempt na makipagfriends sa akin palibhasa bawal ang chatting dapat talaga work,work,work. Sa natatandaan ko isa akong Guardian Angel hindi alila. Unluckily sa buong mag hapon wala akong pagkakataon na makausap si Lord Yves na ikinanluklumo ko.

Around 6 in the evening di ko feel na makisalamuha sa mga vampire slaves na sabay-sabay kumakain sa sarili nilang alam niyo yung mahabang hapagkainan na laan din sa kanila ng mansyon napagtanto ko din na employees sila ang nasabi ko nalang -kaya pala- may mga i.d sila. 

I wonder what the pet tag for. I just remembered.

Tambay lang ako sa labas nakaupo sa gilid gumuguhit ng kung ano-ano sa lupa gamit ang putol na stick. Gutom na gutom na talaga ako, hindi ako pamilyar sa nararamdaman kung panghihina kapag dinededma ko siya lalo itong nag k-kruuu.

Ito palang ang second day ko pero sumusuko na ako tila ba ayaw ko na, namamalayan ko nalang umiiyak na pala ako. Napakahirap kasi, hindi naman dapat ito ang assignment ko pwede pa naman sigurong mag switch kami ni Leeward mas kaya niya dito hindi ako. Hindi ko na talaga kaya subra na sila sa pang aapi sa akin nakaaawa na ako.

Umaatongal na akong iyak lalo sa naisip ko at itinatago ang muka sa tuhod. It's all my fault kung hindi lang ako natakot na mag sabi ng totoo baka sana naitama pa namin yung pagkakapalit ng subre. Ayoko na talaga. Ayoko na. 

"Ang sakit na ng tiyan ko." I whispered softly. Ang tunog lamang ng mga kuliglig ang nakikiduet sa aking kalungkutan. Ilang sandali akong nag karoon ng pagkakataon na makapagsarili nang may mag salita sa isang tabi.

"Talaga bang iyakin ang mga tao?"

Pag tingala ko napasinghot ako at punas agad ng mata gamit ang mga diliri. Siya yung kanina sa garden na tumulong sa akin sa balde and I manage too compose myself before standing up and somehow to look presentable and not seeing me in my desperate moment. He has black eyes and long hair na nakapusod sa likod para di magulo sa mukha, mukha naman siyang di galit o nandidiri sa akin pero mainam nang ilayo ang sarili ko kesa naman e bully lang ako after all he is a vampire.

Pagkatapos ng isang mabilis na saglit na pagtitinginan ay yumuko ako para dumaan sa gilid niya tutuntunin ko nalang ang aking silid kaya lang bago pa man ako makahakbang ng kahit ano nag salita uli siya.

"Siguro gutom kana."

Natigilan ako at tumingin nanamang muli sa kanyang mga mata.

"No thank you po."

"Narinig kita sabi mo masakit na ang tiyan mo kasi gutom kana." Hindi ko na tuloy malaman kung aabante ako o mananatili ako kasi nakakahiya. Suddenly, napatingin siya sa aking damit na ikinaco-concious ko pag tingin ko naman sa tinitingnan niya it's my own blood stain agad kong itinago sa likod ang kamay ko dahil to duon kanina. Oh no!

Naging seryoso ang mukha niya ilang sandali akong nawala sa sarili at napaatras ng kunti.

"Am, ano.. hindi ako healthy." i murmured.

Napatikhim siya na parang pinakakalma ang sarili.

 "Siguro mas mabuting sumama ka sa akin para makakain at magamot ka hindi magiging mabaet sayo ang superiors kung hindi ka mapapakinabangan bukas mabagal pa naman ang healing abilities ng mga tao, baka ipapatay ka nalang at hindi na ipaalam sa Human International Government ang tungkol sayo besides wala kang record. Naging mabaet lang sayo si Lord Yves para utusan ang lahat na pabayaan ka but you always watch yourself and be careful."

"I'm sorry." Agad kong sabi.

"Kaya halika na ipapakilala kita sa kaibigan kong slave din wag kang mag alala wala kaming gagawin. Curious, Ilang taon kana 15?"